Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

the dub-reggae zone (by Dub'n'Bass crew & One world One race)

Η reggae/dub μουσική είναι απόλυτα συνυφασμένη με τη πολιτικό/κοινωνική και πολιτισμική ιστορία του νησιού της Jamaica. Μια ιστορία που ξεκινά από πολύ παλιά.. Από το 18ο και 19ο αιώνα όταν οι λευκοί ευρωπαίοι αποικιοκράτες μετέφεραν με καράβια αφρικανούς δούλους προκειμένου να δουλέψουν σε άθλιες συνθήκες και κάτω από καθεστώς δουλείας στα χωράφια με ζαχαροκάλαμα των λευκών εκμεταλλευτών και κεφαλαιοκρατών της εποχής.  Μια ιστορία που συνεχίζεται στους επόμενους αιώνες μέχρι και τώρα με τη κοινωνία της Jamaica να χαρακτηρίζεται από φτώχεια, εξαθλίωση, ανεργία, κοινωνικές ανισότητες, αστυνομική βία και εγκληματικότητα.
Οι στίχοι λοιπόν της reggae δεν γινόταν να μην αντικατοπτρίζουν όλα αυτά, για αυτό και άλλωστε ήταν έντονα πολιτικοποιημένοι. Μια μουσική που τόσο οι στίχοι της όσο και ο τρόπος ζωής τον οποίο συνοδεύει καταφέρονται ενάντια στη δουλεία, στο ρατσισμό και στους φυλετικούς διαχωρισμούς και ενάντια στη Βαβυλώνα (καπιταλισμός, κοινωνικές ανισότητες, άρχουσα τάξη, πολιτικοί, αστυνομία, πόλεμοι) που ωθεί το μεγαλύτερο μέρος του κοινωνικού συνόλου  του νησιού (και όχι μόνο αυτού) στη φτώχεια, στην εξαθλίωση και στον κοινωνικό αλληλοσπαραγμό.  

Η πολιτική και οικονομική εξουσία είναι αυτή που έχει ωθήσει και την ελληνική κοινωνία στη φτώχεια, την ανεργία, στην εγκληματικότητα και το κοινωνικό αλληλοσπαραγμό. Κάπως έτσι το εξαθλιωμένο κομμάτι της κοινωνίας αρχίζει να αλληλοτρώγεται αφήνοντας τους «από πάνω» να βολοδέρνουν ανενόχλητοι.Θύμα του κοινωνικού κανιβαλισμού των γκέτο και των φτωχογειτονιών του Kingston (πρωτεύουσα της Jamaica) έπεσε και ο dub/reggae παραγωγός και συνθέτης King Tubby(διαβάστε σχετικά στη στήλη του 7ου τεύχους). Στις 6 Φεβρουαρίου του 1989 και ενώ γυρνούσε σπίτι από το studio του μια ομάδα άγνωστων τον πυροβόλησαν θανάσιμα. Αν και τα αίτια δεν ήταν ξεκάθαρα, οι περισσότεροι το εξέλαβαν ως μια απόπειρα ληστείας. Ούτως ή άλλως τέτοια κρούσματα μόνο σπάνια δεν είναι στη Jamaica και στις εξαθλιωμένες γειτονίες του Kingston. Χαρακτηριστικό των κοινωνικών αυτών συνθηκών της φτώχειας και της εξαθλίωσης είναι και το video που παίζει στο διαδίκτυο από το Roast Fish and cornbread(1977,single version) του Lee Perry, ένα κομμάτι που αναφέρεται σε αυτές τις συνθήκες. Το video που συνοδεύει το τραγούδι προβάλλει στιγμές της δύσκολης καθημερινότητας των Τζαμαϊκανών της τότε περιόδου ενώ κάποια στιγμή η κάμερα εστιάζει σε κάποια συνθήματα γραμμένα σε κάποιον τοίχο. Ένα από αυτά καλεί τους εξαθλιωμένους να ληστεύουν τους πλούσιους και όχι τους φτωχούς..


Στα μέσα περίπου των 50s άρχισαν τα πρώτα μαζικά μεταναστευτικά ρεύματα από τη Καραϊβική με προορισμό ένα άλλο μεγάλο νησί το οποίο  έμελε να γίνει στο μέλλον η 2η πατρίδα της dub/reggae μουσικής. Την Αγγλία. O Pablo Gad, reggae και dub συνθέτης, παραγωγός, τραγουδιστής και dj, γεννήθηκε στην Αγγλία και στα τέλη των 70s άρχισε να κυκλοφορεί τις μουσικές του δημιουργίες. Έντονα στρατευμένος και πολιτικοποιημένος άρθρωσε μέσα από τη μουσική του πολιτικό λόγο με ταξικές και κοινωνικές αναφορές.  Φυσικά και γνώριζε πολύ καλά τη κατάσταση πίσω στη Jamaica μαθαίνοντας τη από πρώτο χέρι από τους γονείς ή τους παππούδες του που μετανάστευσαν στην Αγγλία. Χαρακτηριστικοί είναι οι στίχοι του τραγουδιού του Hard Times από το ομώνυμο album (1980) που μέσα σε όλα αναφέρουν: «Θες πραγματικά να μάθεις για τους δύσκολους καιρούς? Θες να μάθεις για το άλλο μισό της ιστορίας που δεν έχει ειπωθεί ποτέ? Θες να μάθεις για τους πραγματικά δύσκολους καιρούς? Που δεν είχαμε φαί να φάμε, ένα μέρος να κοιμηθούμε, παπούτσια να φορέσουμε..».

Είναι λοιπόν πραγματικά το λιγότερο εκνευριστικό να ακούς κάποιους, αραχτούς σε κάποια καφετέρια, να μιλούν για δύσκολους καιρούς λόγω κρίσης και ανεργίας ρουφώντας το φρεντάκι τους. Και στα καπάκια να μιλούν για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες αγνοώντας παντελώς τις δυσκολίες που τους οδήγησαν μέχρι εδώ. Αλλά μάλλον δεν θα γνωρίζουν και δεν θα έχουν βιώσει ακόμη τους πραγματικά δύσκολους καιρούς….
> Η εκπομπή One world One Race μεταδίδεται live κάθε Τετάρτη στις 17.00 και σε επανάληψη κάθε Δευτέρα στις 12 τα μεσάνυχτα. Πάντα μέσα από τη συχνότητα του αυτό-οργανωμένου κοινωνικού ραδιοφώνου της πόλης μας Ραδιουργία 88FM (και online: radiourgia.squat.gr)

the cine zone

                   A.C.A.B.
Πολυαναμενόμενη για όλους μας ταινία, τόσο εξαιτίας του τίτλου και της θεματικής της όσο και εξαιτίας της προέλευσης της μιας και δεν είχαμε ξαναδεί ιταλική hooligan movie. Η ταινία όμως ήταν σκέτη απογοήτευση. Αντί για hooligan movie μας βγήκε cop movie. Μια περιγραφή της καθημερινότητας κάποιων μπάτσων, λίγο γήπεδο, αρκετή βία και ξυλίκι, λίγο νεοφασισμός και ξενοφοβία, πάρε και για τίτλο ένα A.C.A.B και αυτό ήταν.. Ένας από τους μπάτσους έχει σπίτι του κορνίζα τον ντούτσε, ο άλλος έχει (πρώην) γυναίκα μετανάστρια, ένας άλλος είναι πρώην χούλιγκαν και προλετάριος και όλοι μαζί απαρτίζουν μια παρέα μπάτσων των δυνάμεων των μ.α.τ.

Τη μια η μπατσοπαρέα αυτή παρουσιάζεται ξενοφοβική και βίαιη, την άλλη φιλεύσπλαχνη με κοινωνικές και ανθρώπινες ευαισθησίες…Τη μια τους παρουσιάζει φασίστες και εθνίκια, την άλλη τους δείχνει να μπουκάρουν σε κατάληψη ιταλών «αυτόνομων» εθνικιστών προκειμένου να εκδικηθούν για μαχαιριά που έφαγε ένας μπάτσος της παρέας.. Ότι να ναι…

Και εννοείται πως δε μας νοιάζει ούτε μας ενδιαφέρει  η καθημερινότητα των μπάτσων. Πόσο μάλλον μια «μπατσοτόλμη και γοητεία» που παρουσιάζει τους μπάτσους σαν φιλεύσπλαχνους και ανθρωπιστές(!!)..Καθόλου τυχαίο που οπαδοί της Roma ανάρτησαν πανί (που ανέφερε: "Ο Federico, o Stefano, o Gabrielle και άλλοι ακόμη... "Α.C.A.B" δεν είναι μία ταινία"..)κράζοντας την εν λόγω ταινία.

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

the art of supporting (by Sunday Lovers group)

Αυτή τη φορά η στήλη θα παρουσιάσει
coreos από όλο το κόσμο που
μας άρεσαν το τελευταίο χρόνο
 Παναιτωλικός-Π.Α.Ο.Κ
  
Τελικός κυπέλλου:
Ατρόμητος Περιστερίου-Ολυμπιακός Πειραιά

Hannover 96-FSV Mainz 05
Celtic-Rangers

Ajax -Twente
Zamalek-Guna

the music zone (by De_Control collective)


To the hip hop the hippy hippy hippy hop and don't stop
 
Το φαινόμενο του hip hop εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του '70 στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης όταν τα block parties είχαν γίνει πλέον δημοφιλή. Όλα ξεκινούν όταν ο Τζαμαϊκανός DJ Kool Herc μίξαροντας funk,soul και disco δημιούργησε τα breakbeats. Οι οπαδοί αυτής της ριζοσπαστικής νέας μουσικής φόρμας ήταν οι b-boys και b-girls,οι breakdancers, που επιδείκνυαν τις ακροβατικές τους χορευτικές φιγούρες ενώ οι rappers τους εμψύχωναν με ρίμες. Αργότερα προστέθηκε το graffiti και μια νέα υποκουλτούρα είχε πλέον πάρει την τελική τους μορφή.

Η ανάγκη για έκφραση βρήκε επιτέλους διέξοδο. Oι νέοι των γκέτο αποκτούν φωνή, οι τοίχοι χρώμα και οι δρόμοι ζωντάνια. Ένα μικρόφωνο, δυο πικάπ και ένα σπρέι ήταν αρκετά. Μουσική, γλώσσα, χορός και ζωγραφική παίρνουν καινούργιο νόημα και γίνονται ένας τρόπος αντίστασης στον καθοσπρεπισμό των λευκών, κώδικας επικοινωνίας μεταξύ των καταπιεσμένων και πολιτικό εργαλείο αφύπνισης. Οι συμμορίες γίνονται crews, τα πιστολίδια στα στενά γίνονται battles και χάρις τον Afrika Bambaataa αναγεννιέται η ιδέα για την αυτοοργάνωση των μαύρων.

Το '82 έπαψε να είναι εσωτερικό μυστικό των γκέτο. Το single The Message των Grandmaster Flash and the Furious Five έγινε τεράστια επιτυχία αποκαλύπτοντας δημόσια την ζωή των μαύρων στις υποβαθμισμένες συνοικίες και γρήγορα μέσω τηλεόρασης, ραδιοφώνου, κινηματογράφου (και βιομηχανίας γενικότερα) η κουλτούρα του hip hop έγινε παγκόσμια γνωστή. Δεν είναι τυχαίο το ότι αναπαράχθηκε πιο έντονα και δημιουργικά στις Η.Π.Α αλλά και σε άλλες δυτικές κυρίως χώρες και ειδικά σε μεγάλες μητροπόλεις με παρόμοια χαρακτηριστικά και όμοιες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες (ρατσισμός, κοινωνικές ανισότητες, φτώχεια, καταστολή) όπως πχ Γαλλία, Αγγλία.

Στα τέλη του 80 αποκτά μαζικές διαστάσεις με αποτέλεσμα σιγά σιγά να χάνει τον αρχικό της προσανατολισμό και να μετατρέπεται σε καρικατούρα, σε εμπορικό προϊόν. Παρόλα αυτά μέσα από αυτήν την αναγνώριση η μαύρη κοινότητα αναστήλωσε την περηφάνια της, απέκτησε δύναμη και είδε στο hip hop την δυνατότητα μιας πολιτικής και κοινωνικής αυτοσυνείδησης που ευτυχώς αθάνατα τραγούδια/μανιφέστα όπως το Fight The Power των Public Enemy θα μας υπενθυμίζουν το σκληρό πυρήνα του.

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Το πρόγραμμα της ομάδας μας για το πρωτάθλημα της Β εθνικής περιόδου 2012-2013

1η ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΚΑΛΛΟΝΗ
2η ΚΑΒΑΛΑ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ
3η ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΒΥΖΑΣ ΜΕΓΑΡΩΝ
4η ΦΩΚΙΚΟΣ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ
5η ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΛΑΡΙΣΑ
6η ΚΑΛΛΙΘΕΑ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ
7η ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΠΑΝΣΕΡΡΑΙΚΟΣ
8η ΑΝ. ΕΠΑΝΟΜΗΣ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ
9η ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΑΝ. ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ
10η ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΒΟΛΟΥ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ
11η ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ
12η ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΕΘΝ. ΓΑΖΩΡΟΥ
13η ΠΑΝΑΧΑΙΚΗ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ
14η ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ
15η ΝΙΚΗ ΒΟΛΟΥ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ
16η ΡΕΠΟ
17η ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ
18η ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΗΡΑΚΛΗΣ ΨΑΧΝΩΝ
19η ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΜΥΡΝΗΣ - ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ
20η ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΠΙΕΡΙΚΟΣ
21η ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ - ΗΡΑΚΛΗΣ

Το 2ο οπαδικό τουρνουά της Προοδευτικής Τούμπας είναι γεγονός !

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Αφιέρωμα στα dub βαλκάνια από την εκπομπή One world One race

Αφιέρωμα στη dub/reggae σκηνή των Βαλκανίων από την εκπομπή One world One race τη Τετάρτη 26/09/12 στις 5 το απόγευμα

*Η εκπομπή One world One race μεταδίδεται live κάθε Τετάρτη στις 17.00 και σε επανάληψη κάθε Δευτέρα στις 12 τα μεσάνυχτα

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Κερκίδα Συνειδήσεων:Ο Αντιφασισμός στα γήπεδα και τους δρόμους

Τη Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου στις 6 το απόγευμα η εκπομπή του group της Αυτόνομης Ζώνης θα αναφερθεί στη παρουσία της ακροδεξιάς στα γήπεδα και στις κερκίδες σε Ελλάδα και Ευρώπη και τις αντιφασιστικές απαντήσεις που δόθηκαν τόσο μέσα στις κερκίδες όσο και στους δρόμους

* Η εκπομπή Κερκίδα Συνειδήσεων μεταδίδεται live κάθε Τετάρτη στις 18.00 και σε επανάληψη κάθε Τρίτη στις 12 τα μεσάνυχτα

Γενική Απεργία:Κάλεσμα από τη κατάληψη Apertus


Διήμερο εκδηλώσεων για τα 6 χρόνια του Αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού


Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Κυκλοφορεί το νέο 8ο τεύχος ! !

Το νέο 8ο τεύχος κυκλοφορεί παρόλες τις δυσκολίες....Η διανομή του γίνεται όπως πάντα χέρι με χέρι στους δρόμους και στο πέταλο της Θύρας 6. Επίσης μπορείτε να το αναζητήσετε στους συνδέσμους της Θύρας 6 στο Αγρίνιο (Warriors: Κεντρικό, Άγιος Κων/νος, Brooklyn) και στην Αθήνα (Guerreros). Επίσης μπορείτε να το βρείτε στη κατάληψη Apertus και στη Ραδιουργία.

Όποιος θέλει να του αποσταλεί ταχυδρομικά μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω email.Τις επόμενες μέρες η ύλη του εντύπου θα αναρτηθεί και στο blog. Το έντυπο έχει ανάγκη την οικονομική και όχι μόνο στήριξη όσων βρίσκουν τη προσπάθεια αυτή ενδιαφέρουσα προκειμένου να συνεχίσει να υπάρχει.

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Κερκίδα Συνειδήσεων:Επανάληψη παλιότερης θεματικής εκπομπής

Τη Τετάρτη 19/09/12 στις 18.00, αντί για τη live εβδομαδιαία τακτική εκπομπή της Κερκίδας Συνειδήσεων θα μεταδοθεί παλιότερη εκπομπή  αφιερωμένη στο ρόλο που διαδραμάτισαν οι οπαδοί και οι γηπεδικοί στην εξέλιξη της Αιγυπτιακής εξέγερσης

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Αφίσα-κάλεσμα και κείμενο για την αντιφασιστική πορεία από οπαδούς του Παναιτωλικού


Το Αγρίνιο ήταν, είναι και θα παραμείνει
καθαρό  από κάθε φασιστική βρωμιά
Ο φασισμός, ο εθνικισμός και ο ρατσισμός είναι τρεις αλληλένδετες έννοιες με μισάνθρωπα, αντικοινωνικά, συντηρητικά και οπισθοδρομικά χαρακτηριστικά που στο μακρινό αλλά και πρόσφατο παρελθόν αιματοκύλισαν ένα σωρό φορές το πλανήτη.

Οι νεοφασιστικές/νεοναζιστικές συμμορίες και οργανώσεις είχαν και διατηρούν ακόμη (όπως και σε αρκετές ακόμη χώρες στην ευρώπη αλλά και παγκοσμίως) παρακρατικά χαρακτηριστικά μιας και αποτελούσαν την άτυπη αλλά ξεκάθαρη εφεδρεία του κράτους και της εξουσίας. Καθόλου τυχαίο που η άνοδος τους συνέπεσε με τη διόγκωση της κρίσης και τα αποτελέσματα αυτής, φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση, κοινωνική αναταραχή.

Χρήσιμο όργανο λοιπόν του κράτους και του συστήματος οι νεοφασίστες και ας το παίζουν αντισυστηματικοί. Τη στιγμή που η εξουσία αρχίζει να απειλείται από τη συσσωρευμένη κοινωνική και λαϊκή οργή και αγανάκτηση   και βλέπει ότι δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει μόνο με την αστυνομία και τα μέσα μαζικής εξαπάτησης πετάει στη σκακιέρα την εφεδρεία της, τη συμμορία της χρυσής αυγής. Όταν οι πολιτικοί αρχίζουν να τρέμουν εξαιτίας της μαζικότατης κοινωνικής αγανάκτησης, το μόνο που τους μένει είναι να στρέψουν έντεχνα την αγανάκτηση και την οργή αυτή μέσα στους κόλπους των εξαθλιωμένων και των μη ευνοημένων κομματιών του κοινωνικού συνόλου αποπροσανατολίζοντας και στρέφοντας τα κοινωνικά αυτά κομμάτια σε ένα μεταξύ τους αλληλοφάγωμα.

Κάπως έτσι ο εργαζόμενος στρέφεται ενάντια στον άνεργο, ο εργάτης ενάντια στον εργάτη, ο οπαδός ενάντια στον οπαδό, ο έλληνας εξαθλιωμένος ενάντια στο μετανάστη ή τσιγγάνο εξαθλιωμένο (όπως και το αντίστροφο) και πάει λέγοντας.. Τεράστια είναι η συμβολή της χρυσής αυγής σε αυτό το αλληλοφάγωμα (όπως άλλωστε και των Μ.Μ.Εξαπάτησης). Προσπαθεί να πείσει τη κοινωνία ότι ο βασικός υπαίτιος για τα κατάντια του λαού είναι ο μετανάστης, ο πρόσφυγας και ο τσιγγάνος. Οι τρόποι που χρησιμοποιεί για να πετύχει αυτό είναι συγκεκριμένοι. Από τη μια τα εμετικά ρατσιστικά της κηρύγματα περί εθνικής και φυλετικής καθαρότητας και από την άλλη η μέθοδος της υπερ-απλούστευσης και του τσουβαλιάσματος. Αυτές τις μεθόδους πρέπει να αντικρούσει η κοινωνία. Επειδή κάποιοι μετανάστες κλέβουν αυτούς που δεν πρέπει και δολοφονούν δεν σημαίνει ότι όλοι οι μετανάστες είναι κλέφτες και δολοφόνοι… Επειδή κάποιοι τσιγγάνοι είναι κάφροι και κλέβουν ανήμπορες γιαγιάδες στο δρόμο δεν σημαίνει ότι όλοι οι τσιγγάνοι είναι κάφροι και κλέφτες ανήμπορων ανθρώπων… Επειδή κάποιοι έλληνες είναι βιαστές και παιδεραστές δεν σημαίνει ότι όλοι οι έλληνες είναι βιαστές και παιδεραστές…..Αν και στις περιπτώσεις που οι θύτες είναι ελληνικής προσέλευσης τα μ.μ.ε δεν χρησιμοποιούν «ταμπέλα προέλευσης» όπως κάνουν πάντα στις περιπτώσεις που οι θύτες είναι μετανάστες ή ρομά πχ..

Μεγάλο μέρος του οπαδικού χώρου του αγαπημένου μας συλλόγου (όπως το group της Αυτόνομης Ζώνης αλλά και άλλων groups και οργανωμένων και μη οπαδών του Παναιτωλικού) βλέπουν το γήπεδο ως μια μικρογραφία της κοινωνίας. Για αυτό το λόγο έχουν υπάρξει στη κερκίδα παρεμβάσεις με αντιφασιστικά, αντιρατσιστικά, αντιμπατσικά και άλλα κοινωνικά μηνύματα. Οι νεοφασιστικές και παρακρατικές συμμορίες χρησιμοποιούν ως βασικούς χώρους στρατολόγησης  τα γήπεδα και στη συνέχεια τις πλατείες, τους δρόμους, τα σχολεία. Στο γήπεδο μας  μεγαλώσαμε μαζί και μοιραστήκαμε τις ίδιες κερκίδες με συνοπαδούς, συμπολίτες και πάνω από όλα ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ μας, βαλκάνιας, ρομά, αφρικανικής και ασιατικής καταγωγής. Με τους ίδιους αυτούς συμπολίτες μας δουλέψαμε μαζί, μοιραστήκαμε το ίδιο θρανίο στο σχολείο, ταξιδέψαμε στο ίδιο λεωφορείο ακολουθώντας το Παναιτωλικό, αράξαμε και αράζουμε ακόμη στις ίδιες πλατείες. Δεν θα επιτρέψουμε λοιπόν σε κανένα εθνόκαυλο μαλάκα και ρατσιστή να απλώσει το βρωμόχερο του σε κανένα από τους φίλους μας αυτούς. Η πόλη μας και οι πλατείες της, το γήπεδο μας και οι κερκίδες του ανήκουν σε όλους εμάς και σε κανένα ξεφτίλα χρυσαυγίτη, σε κανένα ρουφιάνο, σε κανένα μπάτσο, σε κανένα μπράβο.
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ ΚΑΙ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ
 Υ.Γ: Επειδή κάποιοι ίσως ξεχνούν: Ο σύνδεσμος μας στα άη- βασιλιώτικα στηρίζεται και από αρκετούς τσιγγάνους συμπολίτες και συνοπαδούς μας. Για όσους δεν γνωρίζουν η περιοχή αυτή ονομάζεται στη τοπική αργκό του δρόμου Brooklyn μιας και που από παλιά συμβίωναν, τις περισσότερες φορές αρμονικά, λευκοί και «μάυροι» (μελαμψοί) στην ίδια γειτονιά. Ο σύνδεσμος μας στον άγιο Κωνσταντίνο βρίσκεται στην ομώνυμη ιστορικότατη προσφυγογειτονιά του Αγρινίου. Εκεί όπου κατέφυγαν και εγκαταστάθηκαν χιλιάδες συνάνθρωποι μας κυνηγημένοι και κατατρεγμένοι από τα τουρκικά και ελληνικά εθνοκυριαρχικά συμφέροντα αλλά και από τα οικονομικά συμφέροντα των ευρωπαϊκών δυνάμεων. Το Αγρίνιο αγκάλιασε τους τότε πρόσφυγες και θα συνεχίσει να κάνει το ίδιο και με τους τωρινούς πρόσφυγες που αναγκάζονται να αφήσουν τα σπίτια και τις γειτονιές τους εξαιτίας των πολέμων που ξεκινούν και συντηρούν οι σύμμαχοι του ελληνικού κράτους.
ΜΟΝΗ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ
*ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΖΩΝΗ      *YOUTH BLOCK
 *ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ/ΣΤΡΙΕΣ  ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΥ
ΑΓΡΙΝΙΟ 16 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012