the cine zone

I.D

Μέσα από αυτή τη νέα στήλη του εντύπου μας θα αναφερόμαστε σε κάποιες ταινίες που έχουν αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια τους ή που πολύ απλά μας αρέσουν.
Η αρχή θα γίνει με μια ταινία που έχει σαν κύρια θεματική ενότητα το ποδόσφαιρο φυσικά! Το I.D είναι μια αγγλική (εννοείται) παραγωγή και κυκλοφόρησε το 1995. Θεωρείται η κορυφαία ταινία που ασχολήθηκε με το θέμα του χουλιγκανισμού και του οπαδισμού στην Αγγλία και γενικότερα.
Οι σκηνές της ταινίας λογικά διαδραματίζονται κάπου στα 80s (μέσα ή τέλη), τη περίοδο δηλαδή που η Θάτσερ αποφάσισε να ασχοληθεί και με τους χουλιγκάνους (αφού πρώτα έκανε το ίδιο και με τους απεργούς ανθρακωρύχους και τα συνδικάτα). Είναι η περίοδος εκείνη που ο χουλιγκανισμός στο μεγάλο νησί αρχίζει να ενοχλεί τον συντηρητισμό της εξουσίας και τον μικροαστικό καθωσπρεπισμό που αυτή θέλει να επιβάλλει. Είναι γνωστή η τακτική, της τότε αγγλικής κρατικής καταστολής να αναθέτει σε undercover δυνάμεις της να εισχωρούν στο εσωτερικό των σκληροπυρηνικών firms προκειμένου να μελετήσει τη συμπεριφορά τους, τον τρόπο σκέψης και δράσης τους, να συλλέξει πληροφορίες και τελικώς να τους εξαρθρώσει φυλακίζοντας τους τις περισσότερες φορές. Έτσι λοιπόν η ταινία αναφέρεται στην αποστολή τεσσάρων μυστικών μπάτσων να εισχωρήσουν στους κόλπους ενός firm της φανταστικής ομάδας Shadwell. Και ενώ στην αρχή οι μπάτσοι δεν έχουν καμιά σχέση με το ποδόσφαιρο, σιγά σιγά η γηπεδική φάση αρχίζει να τους συνεπαίρνει. Τελικά οι τρεις από αυτούς επανέρχονται στη τάξη και στη «κανονικότητα» του «επαγγέλματος» τους αλλά ο τέταρτος ανακαλύπτει ένα νέο κόσμο, τον ασπάζεται και γίνεται πρωτοπαλίκαρο των οπαδών της Shadwell με αποτέλεσμα η ζωή του να αλλάξει τόσο δραματικά που να περιστρέφεται μόνο γύρω από την ομάδα και τα μπάχαλα. Η ταινία καταρχάς φανερώνει τη βαρύτητα και τη λύσσα που έδειξε η αγγλική εξουσία και η αντίστοιχη κρατική καταστολή στη πάταξη του χουλιγκανισμού. Στη συνέχεια πολλές φορές αναφέρεται στην υπερβολική βία που ασκούσαν μεταξύ τους οι χουλιγκάνοι καταδεικνύοντας την ωμότητα της και την απουσία σε ορισμένες περιπτώσεις της λογικής. Παρόλα αυτά αφήνει να εννοηθεί ότι οι άγγλοι αυτοί χουλιγκάνοι ασκούσαν αυτή τη βία μόνο μεταξύ τους μην εμπλέκοντας στους καυγάδες τους άσχετους ανθρώπους. Χαρακτηριστική είναι η σκηνή κατά την οποία οι οπαδοί της Shadwell καταδιώκονται από άλλους οπαδούς και κρύβονται μέσα σε ένα φαρμακείο- παντοπωλείο αρπάζοντας από τα ράφια ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν «όπλο». Όταν όμως οι διώκτες απομακρύνονται όλοι τους επιστρέφουν ευγενικά τα αντικείμενα αυτά και ζητούν όλοι συγνώμη για την αναστάτωση που προκάλεσαν στον μετανάστη υπάλληλο του καταστήματος. Επίσης η ταινία καταδεικνύει και κάποια άλλα χαρακτηριστικά των χουλιγκάνων όπως η ισχυρή ενότητα και η αλληλεγγύη που είχαν μεταξύ τους αλλά και τα προβλήματα στις κοινωνικές τους σχέσεις και δραστηριότητες που τους προκαλούσαν οι γηπεδικές δραστηριότητες τους.
Άξιο αναφοράς είναι και το τέλος της ταινίας που αποτελεί αναφορά στην εμφάνιση και την προσωρινή ακμή των ακροδεξιών και ρατσιστικών συμμοριών στο μεγάλο νησί στα μέσα των 80s και στις αρχές των 90s. Αλλά καλύτερα να μη πούμε και άλλα σεβόμενοι όλους αυτούς που δεν έχουν δει ακόμη την ταινία!!
Υ.Γ: Η ταινία είχε προβληθεί στο 2ο party της συλλογικότητας, του εντύπου και της ραδιοφωνικής εκπομπής (Κερκίδα Συνειδήσεων) της Αυτόνομης Ζώνης στη πανεπιστημιακή σχολή.