A.C.A.B

Φέτος συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τη δολοφονία του 16χρονου μαθητή στα Εξάρχεια της Αθήνας. Ένα συμβάν που μας εξόργισε όλους και που ώθησε μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας να βγει στους δρόμους. Ένα γεγονός που πυροδότησε μια τεράστια αλυσιδωτή αντίδραση την οποία η Αυτόνομη Ζώνη προσπάθησε να αναλύσει στο 1ο της τεύχος. Βέβαια, δεν έχουμε ξεκαθαρίσει κατά πόσο τελικά όλα όσα συνέβησαν πέρσι ήταν εξέγερση ή μια πραγματικά τεράστια κοινωνική έκρηξη (και πολύ λιγότερο πολιτική), ένα απίστευτο ξέσπασμα ενός συνόλου ανθρώπων με διαφορετικές ταξικές και πολιτικές (ίσως και εν μέρει απολιτικές κάποιες φορές ) καταβολές. Πιστεύουμε ότι στη θέση του Δεκέμβρη θα μπορούσε να ήταν ένας οποιοσδήποτε άλλος μήνας. Η κρατική καταστολή έχει ξανά πράξει το ίδιο πολλές φορές στο παρελθόν με θύματα τόσο (και άλλους) έλληνες αλλά και ακόμη περισσότερο μετανάστες. Διότι δεν είναι μόνο ο Αλέξης αλλά και τόσοι ακόμη άνθρωποι με δύσκολα ονόματα (δεκάδες, ίσως εκατοντάδες μετανάστες) και άγνωστες ιστορίες (ας μην ξεχνάμε πως στις 5/12/2003 ο Ηρακλής Μαραγκάκης 22 ετών δολοφονήθηκε από σφαίρα μπάτσου στο Ηράκλειο της Κρήτης). Σε όλη τη χώρα υπήρχαν προγραμματισμένες επετειακές δράσεις για τις 6-12. Αν και η λέξη «επετειακές» δεν είναι και η πιο κατάλληλη μιας και πιστεύουμε ότι η αντι-μπατσική αντίληψη οφείλει να υπάρχει όλο το χρόνο όπως και η επιθυμία για δράσεις (πορείες, εκδηλώσεις, καταλήψεις κτλ) ενάντια στη καθεστωτική καταπίεση και βία. Έτσι και στη πόλη μας πολύς κόσμος επέλεξε να κατέβει στους δρόμους ξανά. Πιο αναλυτικά τη Κυριακή 06-12 το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε πορεία από 50-60 άτομα στο κέντρο της πόλης στην οποία συμμετείχαν αντιεξουσιαστές, αριστεροί, φοιτητές και ανένταχτοι. Την ίδια μέρα το απόγευμα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στη πλατεία Δημάδη και στη συνέχεια πορεία από 150 περίπου άτομα (πολλά χουλιγκάνια, αντιεξουσιαστές, αριστεροί, ανένταχτοι, πολλοί μαθητές, κάποιοι μετανάστες κτλ) η οποία στο διάβα της έπληξε πολλές τράπεζες και δημόσια κτήρια όπως και οχήματα της αστυνομίας. Οι συγκρούσεις με τις δυο διμοιρίες των ένστολων τραμπούκων (αυτή τη φορά εμφανίστηκαν σε αντίθεση με τη προηγούμενη χρονιά)κράτησαν περίπου δύο ώρες, ήταν σφοδρές ενώ υπήρξε για όλο αυτό το διάστημα εκτεταμένη ρίψη χημικών. Στα πέριξ της πλατείας υπήρχε πολύ μεγάλος αριθμός ασφαλιτών που περίμεναν να δέσουν κανά απομονωμένο διαδηλωτή. Κατά τη διάρκεια της βραδιάς έγιναν 11 προσαγωγές, όλοι αφέθηκαν ελεύθεροι τις πρώτες πρωινές ώρες. Την επόμενη μέρα πραγματοποιήθηκε πορεία από μαθητές προς το Α.Τ Αγρινίου που κατέληξε σε σύγκρουση με τους μπάτσους και είχε ως αποτέλεσμα 7 προσαγωγές και 2 συλλήψεις. Αξιοσημείωτο είναι το ότι ακούστηκε πως πολίτες που μένουν τριγύρω από τους δρόμους που έγιναν οι συγκρούσεις της Κυριακής αλλά και κάποιοι μαγαζάτορες διαμαρτυρήθηκαν ή κατήγγειλαν ότι οι δυνάμεις της κρατικής καταστολής είχαν στηθεί επίτηδες μπροστά από βιτρίνες καταστημάτων και κάποια αμάξια έτσι ώστε να προκληθούν ζημιές σε αυτά. Μεγάλος αριθμός κόσμου διαδήλωσε και σε άλλες πόλεις της χώρας, συγκρούσεις έγιναν και σε κάποιες (λιγοστές) άλλες επαρχιακές πόλεις όπως και στα δύο μεγαλύτερα αστικά συγκροτήματα . Εκεί η κρατική καταστολή φόρεσε για άλλη μια φορά το μισάνθρωπο προσωπείο της και (ειδικά στην Αθήνα που αποτελεί μια από τις πιο αστυνομοκρατούμενες πόλεις πια) άφησε να εννοηθεί ότι είναι μια πανίσχυρη απάνθρωπη μηχανή που κάνει ότι θέλει, τρομοκρατεί, χτυπάει, τραυματίζει, φορτώνει άκυρες κατηγορίες και ποινικοποιεί όποιον και όποτε θέλει, καβαλάει μηχανές και περνάει πάνω από σώματα διαδηλωτών και άλλα πολλά. Ο αριθμός των προσαγωγών και συλλήψεων στην εν λόγω πόλη ήταν τεράστιος και σίγουρα ανάλογος του ασύλληπτα μεγάλου όγκου και αριθμού των δυνάμεων της κρατικής καταστολής που υπήρχε στους δρόμους της. Αναφορικά με τον οπαδικό χώρο, σε πολλά γήπεδα της χώρας πολλοί οπαδοί από διάφορες ομάδες επέλεξαν και αυτοί να συμμετάσχουν σε αυτές τις δράσεις είτε μέσα από τα συνθήματα τους, είτε μέσα από τα πανό τους είτε μέσα από συγκρούσεις με τις δυνάμεις της καταστολής όπως έγινε στο ολυμπιακό στάδιο κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού Παναθηναϊκός- Ατρόμητος Περιστεριού όπου μερίδα οπαδών και των δύο ομάδων συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις των ματ. Κάποια μμε εθελοτύφλησαν και ανέφεραν ότι αυτοί που συγκρούστηκαν με τους μπάτσους δεν ήταν οπαδοί που είχαν έρθει στο γήπεδο για το παιχνίδι αλλά κάποιοι οι οποίοι κατέφθασαν εκεί από το κέντρο της Αθήνας με σκοπό να συγκρουστούν με την αστυνομία!!
Στη πόλη μας στο παιχνίδι με τη Ρόδο ακούστηκαν πολλές φορές συνθήματα ενάντια στους μπάτσους ενώ αναρτήθηκε και πανό με ανάλογο περιεχόμενο. Εδώ να πούμε ότι η Αυτόνομη Ζώνη είναι μία πολυμορφική ομαδοποίηση και δεν χρησιμοποιεί κάποια συγκεκριμένη ταμπέλα ή κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό χαρακτηρισμό ή σύμβολο. Παρόλα αυτά στηρίζει τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία για το πανό.