Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

11Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ-ΚΑΛΑΜΑΤΑ 0-0


Ο Παναιτωλικός δυσκολεύτηκε για άλλη μια φορά απέναντι σε μια πολύ υποδεέστερη ομάδα(θυμίζουμε ότι είχε κερδίσει με το αγχωτικό 1-0 το Αιγάλεω), δεν κατάφερε να κερδίσει και πέταξε έτσι δυο πολύτιμους πόντους. Ο κόσμος έδωσε για άλλη μια φορά βροντερό παρόν( 4000 περίπου οπαδοί). Οι μπάτσοι δεν επέτρεψαν σε 30 περίπου οπαδούς της Καλαμάτας να φτάσουν στο Αγρίνιο και να παρακολουθήσουν το παιχνίδι και τους ακινητοποίησαν μόλις λίγα χιλιόμετρα έξω από τη πόλη με τη δικαιολογία ότι η διοίκηση τους δεν ζήτησε επίσημα εισιτήρια. Το γεγονός αυτό μας βρίσκει τόσο σαν Αυτόνομη Ζώνη όσο και σαν οπαδούς (του Παναιτωλικού) αντίθετους. Θεωρούμε ότι είναι δικαίωμα του καθενός τόσο να ταξιδεύει όπου θέλει όσο και να παρακολουθεί από κοντά την ομάδα που υποστηρίζει. Αντίθετοι (και πολύ μάλιστα) είμαστε όμως και στο πολιτικό και κοινωνικό προφίλ μεγάλου μέρους των σκληροπυρηνικών οπαδών της Καλαμάτας που δείχνουν να είναι νοσταλγοί άλλων πολιτικών καταστάσεων κάτι που φαίνεται τόσο από τα διάφορα πανό τους με εθνικιστικό, ακροδεξιό, φασιστικό περιεχόμενο όσο και από το ότι στη συγκεκριμένη πόλη υπάρχουν τέτοιου είδους πολιτικές ομαδοποιήσεις με πολυετή παρουσία και ανάλογες κατάπτυστες πεποιθήσεις. Τέλος να αναφέρουμε ότι στην ανάπαυλα βραβεύτηκαν οι παλαίμαχοι παίχτες του Παναιτωλικού μας που τον ανέβασαν το 1975 στην Α Εθνική. Οι παλαίμαχοι σκόρπισαν ρίγος συγκινήσεις σε παλιούς και νέους οπαδούς του Παναιτωλικού και φυσικά απέσπασαν το πάρα πολύ ζεστό χειροκρότημα του κόσμου.

9Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ-ΔΙΑΓΟΡΑΣ 2-1

Η αγαπημένη μας ομάδα συνέχισε την ανοδική πορεία της με μια πιο εύκολη νίκη από ότι φανερώνει το τελικό αποτέλεσμα απέναντι σε ένα δυνατό αντίπαλο. Τη παράσταση έκλεψε για άλλη μια φορά ο κόσμος του Παναιτωλικού (συνολικά 4000-4500 οπαδοί του παραβρέθηκαν στο γήπεδο) με το παλμό του και το εκπληκτικό και γεμάτο νόημα γιγαντοπανό των οργανωμένων της Θύρας 6.
(Από λάθος το συγκεκριμένο κειμενάκι δε συμπεριλήφθη στην ύλη του 2ου τεύχους)

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

ΗΤΑΝ ΣΤΡΑΒΟ ΤΟ ΚΛ(Ι)ΗΜΑ...

Εμείς, σαν Αυτόνομη Ζώνη , γουστάρουμε να βλέπουμε μπάλα, να φωνάζουμε, να τραγουδάμε, να ρίχνουμε κάνα μπινελίκι που και που, να μην ανεχόμαστε τη παρουσία της κρατικής καταστολής στο χώρο μας, να πηγαίνουμε τις εκδρομούλες μας, να πικάρουμε τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας, άντε να γίνεται το πολύ πολύ και κάνας τσαμπουκάς. Μέχρι εκεί όμως.Δε γουστάρουμε να βλέπουμε τόσο τυφλή και δολοφονική βία μεταξύ οπαδών(ακόμη και τα σκληροπυρηνικά χουλιγκάνια της Αγγλίας ή της Ολλανδίας έχουν κώδικες που τις περισσότερες τουλάχιστον φορές τηρούν, κάτι που εδώ δεν ισχύει). Και ειδικά τη στιγμή που φωνάζουμε ότι έχουμε περισσότερα πράγματα που μας ενώνουν σε σχέση με τις επίπλαστες κάποιες φορές διαφορές που μας χωρίζουν. Και το χειρότερο είναι ότι δεν είναι λίγες οι φορές εκείνες που αυτή η τυφλή και υπερβολική βία έχει αποδέκτες όχι μόνο κάποιους από τις αντιμαχόμενες πλευρές αλλά και κάποιους που δεν επιζητούν βία και ούτε μπορούν να την επιστρέψουν(απλοί φιλήσυχοι φίλαθλοι, άτομα μεγαλύτερης ηλικίας κτλ). Και μέσα σε όλα αυτά δίνονται και οι απαραίτητες αφορμές στα κοράκια της εξουσίας να στενέψουν και άλλο το κλοιό τους γύρω από τον οπαδικό χώρο στήνοντας και άλλους νόμους, επαναφέροντας στο προσκήνιο τη κάρτα οπαδού και απαγορεύοντας μας να ταξιδεύουμε για να είμαστε κοντά στις αγαπημένες μας ομάδες όπως έχουν ήδη προαναγγείλει οι «προστάτες» του πολίτη. Και όλα αυτά γίνονται τη συγκεκριμένη αυτή χρονική στιγμή που δημιουργείται σιγά σιγά μια κοινή οπαδική κίνηση που έχει σαν σκοπό να αναδείξει τους πραγματικούς εχθρούς των οπαδών αλλά και της ίδιας της κοινωνίας

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

ΠΟΓΚΡΟΜ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ

Έγινε και αυτό! Η κρατική καταστολή μετά από τα συνεχόμενα πογκρόμ σε μετανάστες και πρόσφυγες αποφάσισε να κάνει κάτι αντίστοιχο και σε οπαδούς!! Συγκεκριμένα στις 9 Ιανουαρίου του 2010 και μάλιστα πρωί- πρωί έστειλε δυνάμεις (και συγκεκριμένα ασφαλίτες) της έξω από μερικούς συνδέσμους του Πάοκ με σκοπό να μην επιτραπεί η προγραμματισμένη τους μετακίνηση στη Λειβαδιά. Ακόμη και όταν λεωφορείο ξεκίνησε το ταξίδι του ακινητοποιήθηκε από τις δυνάμεις της κρατικής καταστολής λίγο αργότερα. Με λίγα λόγια αποφασίζουμε - να μην αφήσουμε κανέναν να ταξιδέψει από μια πόλη σε μια άλλη (λες και είναι κάτι παράνομο να ταξιδεύεις) - και διατάσσουμε.. Και για να δείξουμε πόσο δυνατοί και σκληροί είμαστε κάνουμε και καμιά αδικαιολόγητη προσαγωγή και άλλες παρόμοιες κινήσεις εκφοβισμού. Είναι λοιπόν κάτι παραπάνω από φανερό ότι οι δυνάμεις της κρατικής καταστολής και οι εντολείς τους έχουν βαλθεί να πλήξουν τον οπαδικό χώρο και γενικότερα τους οπαδούς με ένα σωρό μεθοδεύσεις που συμπεριλαμβάνουν αθλητικούς τρομονόμους, φυλακίσεις, διώξεις, κάμερες, βία, προκλήσεις, πογκρόμ και τραμπουκισμούς. Και τα χειρότερα έρχονται…..


Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

A.C.A.B



Φέτος συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τη δολοφονία του 16χρονου μαθητή στα Εξάρχεια της Αθήνας. Ένα συμβάν που μας εξόργισε όλους και που ώθησε μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας να βγει στους δρόμους. Ένα γεγονός που πυροδότησε μια τεράστια αλυσιδωτή αντίδραση την οποία η Αυτόνομη Ζώνη προσπάθησε να αναλύσει στο 1ο της τεύχος. Βέβαια, δεν έχουμε ξεκαθαρίσει κατά πόσο τελικά όλα όσα συνέβησαν πέρσι ήταν εξέγερση ή μια πραγματικά τεράστια κοινωνική έκρηξη (και πολύ λιγότερο πολιτική), ένα απίστευτο ξέσπασμα ενός συνόλου ανθρώπων με διαφορετικές ταξικές και πολιτικές (ίσως και εν μέρει απολιτικές κάποιες φορές ) καταβολές. Πιστεύουμε ότι στη θέση του Δεκέμβρη θα μπορούσε να ήταν ένας οποιοσδήποτε άλλος μήνας. Η κρατική καταστολή έχει ξανά πράξει το ίδιο πολλές φορές στο παρελθόν με θύματα τόσο (και άλλους) έλληνες αλλά και ακόμη περισσότερο μετανάστες. Διότι δεν είναι μόνο ο Αλέξης αλλά και τόσοι ακόμη άνθρωποι με δύσκολα ονόματα (δεκάδες, ίσως εκατοντάδες μετανάστες) και άγνωστες ιστορίες (ας μην ξεχνάμε πως στις 5/12/2003 ο Ηρακλής Μαραγκάκης 22 ετών δολοφονήθηκε από σφαίρα μπάτσου στο Ηράκλειο της Κρήτης). Σε όλη τη χώρα υπήρχαν προγραμματισμένες επετειακές δράσεις για τις 6-12. Αν και η λέξη «επετειακές» δεν είναι και η πιο κατάλληλη μιας και πιστεύουμε ότι η αντι-μπατσική αντίληψη οφείλει να υπάρχει όλο το χρόνο όπως και η επιθυμία για δράσεις (πορείες, εκδηλώσεις, καταλήψεις κτλ) ενάντια στη καθεστωτική καταπίεση και βία. Έτσι και στη πόλη μας πολύς κόσμος επέλεξε να κατέβει στους δρόμους ξανά. Πιο αναλυτικά τη Κυριακή 06-12 το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε πορεία από 50-60 άτομα στο κέντρο της πόλης στην οποία συμμετείχαν αντιεξουσιαστές, αριστεροί, φοιτητές και ανένταχτοι. Την ίδια μέρα το απόγευμα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στη πλατεία Δημάδη και στη συνέχεια πορεία από 150 περίπου άτομα (πολλά χουλιγκάνια, αντιεξουσιαστές, αριστεροί, ανένταχτοι, πολλοί μαθητές, κάποιοι μετανάστες κτλ) η οποία στο διάβα της έπληξε πολλές τράπεζες και δημόσια κτήρια όπως και οχήματα της αστυνομίας. Οι συγκρούσεις με τις δυο διμοιρίες των ένστολων τραμπούκων (αυτή τη φορά εμφανίστηκαν σε αντίθεση με τη προηγούμενη χρονιά)κράτησαν περίπου δύο ώρες, ήταν σφοδρές ενώ υπήρξε για όλο αυτό το διάστημα εκτεταμένη ρίψη χημικών. Στα πέριξ της πλατείας υπήρχε πολύ μεγάλος αριθμός ασφαλιτών που περίμεναν να δέσουν κανά απομονωμένο διαδηλωτή. Κατά τη διάρκεια της βραδιάς έγιναν 11 προσαγωγές, όλοι αφέθηκαν ελεύθεροι τις πρώτες πρωινές ώρες. Την επόμενη μέρα πραγματοποιήθηκε πορεία από μαθητές προς το Α.Τ Αγρινίου που κατέληξε σε σύγκρουση με τους μπάτσους και είχε ως αποτέλεσμα 7 προσαγωγές και 2 συλλήψεις. Αξιοσημείωτο είναι το ότι ακούστηκε πως πολίτες που μένουν τριγύρω από τους δρόμους που έγιναν οι συγκρούσεις της Κυριακής αλλά και κάποιοι μαγαζάτορες διαμαρτυρήθηκαν ή κατήγγειλαν ότι οι δυνάμεις της κρατικής καταστολής είχαν στηθεί επίτηδες μπροστά από βιτρίνες καταστημάτων και κάποια αμάξια έτσι ώστε να προκληθούν ζημιές σε αυτά. Μεγάλος αριθμός κόσμου διαδήλωσε και σε άλλες πόλεις της χώρας, συγκρούσεις έγιναν και σε κάποιες (λιγοστές) άλλες επαρχιακές πόλεις όπως και στα δύο μεγαλύτερα αστικά συγκροτήματα . Εκεί η κρατική καταστολή φόρεσε για άλλη μια φορά το μισάνθρωπο προσωπείο της και (ειδικά στην Αθήνα που αποτελεί μια από τις πιο αστυνομοκρατούμενες πόλεις πια) άφησε να εννοηθεί ότι είναι μια πανίσχυρη απάνθρωπη μηχανή που κάνει ότι θέλει, τρομοκρατεί, χτυπάει, τραυματίζει, φορτώνει άκυρες κατηγορίες και ποινικοποιεί όποιον και όποτε θέλει, καβαλάει μηχανές και περνάει πάνω από σώματα διαδηλωτών και άλλα πολλά. Ο αριθμός των προσαγωγών και συλλήψεων στην εν λόγω πόλη ήταν τεράστιος και σίγουρα ανάλογος του ασύλληπτα μεγάλου όγκου και αριθμού των δυνάμεων της κρατικής καταστολής που υπήρχε στους δρόμους της. Αναφορικά με τον οπαδικό χώρο, σε πολλά γήπεδα της χώρας πολλοί οπαδοί από διάφορες ομάδες επέλεξαν και αυτοί να συμμετάσχουν σε αυτές τις δράσεις είτε μέσα από τα συνθήματα τους, είτε μέσα από τα πανό τους είτε μέσα από συγκρούσεις με τις δυνάμεις της καταστολής όπως έγινε στο ολυμπιακό στάδιο κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού Παναθηναϊκός- Ατρόμητος Περιστεριού όπου μερίδα οπαδών και των δύο ομάδων συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις των ματ. Κάποια μμε εθελοτύφλησαν και ανέφεραν ότι αυτοί που συγκρούστηκαν με τους μπάτσους δεν ήταν οπαδοί που είχαν έρθει στο γήπεδο για το παιχνίδι αλλά κάποιοι οι οποίοι κατέφθασαν εκεί από το κέντρο της Αθήνας με σκοπό να συγκρουστούν με την αστυνομία!!
Στη πόλη μας στο παιχνίδι με τη Ρόδο ακούστηκαν πολλές φορές συνθήματα ενάντια στους μπάτσους ενώ αναρτήθηκε και πανό με ανάλογο περιεχόμενο. Εδώ να πούμε ότι η Αυτόνομη Ζώνη είναι μία πολυμορφική ομαδοποίηση και δεν χρησιμοποιεί κάποια συγκεκριμένη ταμπέλα ή κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό χαρακτηρισμό ή σύμβολο. Παρόλα αυτά στηρίζει τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία για το πανό.

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΕΥΧΟΥΣ 2

10Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ-ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ 1-2


Διπλό στη ΄β εθνική! 200 οπαδοί του Παναιτωλικού βρέθηκαν στον εύοσμο στη Θεσσαλονίκη(η οποία κινούνταν στο ρυθμό του ντέρμπι Πάοκ- Άρης) για να τον στηρίξουν και σίγουρα αποζημιώθηκαν από το αποτέλεσμα. Άλλοι τόσοι ήταν και οι οπαδοί της γηπεδούχου ομάδας. Σε ένα γήπεδο που θύμιζε γήπεδο ακαδημίας ποδοσφαίρου και πληρώσαμε τη συνήθη ταρίφα των 15 ευρώ(!) για να δούμε το ματς σε μια ξύλινη σαπισμένη κερκίδα, ο Παναιτωλικός πήρε ένα αποτέλεσμα που έδωσε το δικαίωμα στους οπαδούς του να αισιοδοξούν για τη συνέχεια.

8Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ OΦΗ-ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ 1-1


Ήταν η πιο πολυσυζητημένη εκδρομή της χρονιάς για εμάς. Από αυτές που συζητιούνται στα στέκια για πολύ καιρό . Οικονομία στα φράγκα τις προηγούμενες μέρες, στρίμωγμα, δανεικά, άδειες από δουλειές κτλ. Φεύγουμε από Αγρίνιο Σάββατο μεσημέρι με λεωφορείο για Πειραιά. Η σύνθεση του λεωφορείου από τις καλύτερες ever. Η θετική ενέργεια κυριαρχεί και τα παρελκόμενα πολλά...Άφιξη στον Πειραιά, οι απαραίτητες φωτογραφίες στο λιμάνι και ξεκινάμε για Ηράκλειο. Με την άφιξη μας εκεί οι λιμενόμπατσοι θέλουν να μας ξεφορτωθούν από τον επιβατικό σταθμό με γελοίες δικαιολογίες του τύπου σε λίγο θα γεμίσει ο χώρος τουρίστες κτλ( προφανώς θα χαλάγαμε το τουριστικό πρεστίζ της πόλης) . Μετά από συνεννοήσεις της πλάκας μεταξύ λιμενόμπατσων και μπάτσων ξεκινάμε 35 άτομα με τα πόδια, μέσα σε καταρρακτώδη βροχή και με ένα περιπολικό ως συνοδεία για το κέντρο του Ηρακλείου όπου και παραμένουμε μέχρι να επιστρέψουμε ξανά στο λιμάνι απ’ όπου με πούλμαν ξεκινάμε για το γεντί κουλέ. Καμιά 15αρια οπαδοί του Όφη μας πετούν πέτρες από μακριά ενώ ο χώρος δονείται από τα συνθήματα μας. Μπαίνουμε στο γήπεδο και κρεμάμε τα πανιά μας ενώ οι ματάδες μας κάνουν υποδείξεις για το τι να ΜΗΝ φωνάξουμε(…). Υποδείξεις που πήγανε φυσικά στο βρόντο.. Στο μεταξύ στην κερκίδα πλέον είμαστε κάπου στα 80 άτομα. Το ματς αρχίζει ,οι οπαδοί του όφη μας διασκεδάζουν σηκώνοντας επιδεικτικά ένα πανό που γράφει’’ Όφη-Αγρίνιο’’ (αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός της ύπαρξης πολλών ελληνικών σημαιών, άλλο ένα γήπεδο με υψηλό “εθνικό φρόνημα” -αργότερα μάθαμε ότι παίζει στο διαδίκτυο και τοπικό οπαδικό blog εθνικιστικού και ακροδεξιού περιεχομένου) και ο Παναιτωλικός ανοίγει το σκορ. Πανδαιμόνιο, όλοι πάνω στα κάγκελα. Στιγμές και συναισθήματα που λες ότι αξίζει που είσαι οπαδός. Η ισοφάριση έρχεται γρήγορα, αλλά είναι πλέον αδύνατο να ξενερώσει κάποιος. Οι φωνές μας είχαν κλείσει αλλά δε σταματήσαμε να τραγουδάμε λεπτό ως τη λήξη του αγώνα. Εκεί άρχισε ένα δεύτερο ημίχρονο πετροβολητού, με τους οπαδούς του Όφη να μας πετούν πέτρες έξω από το γήπεδο αλλά και από μπαλκόνι και στη συνέχεια να γίνονται επεισόδια μεταξύ αυτών και των ματάδων. Φύγαμε από το γεντί κουλέ μετά από περίπου μια ώρα για το λιμάνι και το ταξίδι της επιστροφής κύλισε στην ίδια φάση με αυτή του πηγαιμού.Χαβαλες,γέλια παρά την ταλαιπωρία,οι περισσότεροι είχαν ξεμείνει από φράγκα,πλέον ότι είχε οκαθέμας ήταν κοινό.Η αλληλεγγύη και η συντροφικότητα στην πιο αγνή της μορφή.Μια εκδρομή γεμάτη,άκρως οπαδική,από αυτές που σε γεμίζουν σαν οπαδό και όχι μόνο.

7Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ-ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ 3-2


Σε ένα ανεκδιήγητο παιχνίδι αφού ο Παναιτωλικός κατάφερε να δεχθεί τρία γκολ από τρία κόρνερ(!!) η αγαπημένη μας ομάδα ηττήθηκε 3-2 και απογοήτευσε τους 600-700 οπαδούς της που βρέθηκαν και στη Καισαριανή.

Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010