Αλληλεγγύη στους κατοίκους της Κερατέας

Εξώφυλλο-Οπισθόφυλλο Τεύχους 5

editorial

Στην αρχή ήταν η υλοποίηση της κυκλοφορίας του εντύπου μας, ενός εντύπου που οι θεματικές του περιστρέφονται γύρω από το ποδόσφαιρο, τον αθλητισμό και τον οπαδικό/ γηπεδικό χώρο αλλά και γύρω από διάφορα κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Και επειδή η ζωή μας δεν αφιερώνεται εξ ολοκλήρου σε αυτά, στο έντυπο μας παρουσιάζονται και διάφορα άλλα θέματα που σχετίζονται με τη μουσική και τον κινηματογράφο. Ως φυσικό επακόλουθο στη συνέχεια δημιουργήθηκε και η συλλογικότητα/ group της Αυτόνομης Ζώνης που στηρίζει και οραματίζεται ένα συνειδητοποιημένο ενιαίο οπαδικό μέτωπο με αντιρατσιστικά, αντιφασιστικά και αντιμπατσικά χαρακτηριστικά και που εναντιώνεται στην εμπορευματοποίηση και στη μοντερνοποίηση του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα.

Σιγά σιγά όλοι μας συνειδητοποιούμε ότι ζουμε σε δύσκολες εποχές και ότι βιώνουμε καθημερινά περίεργες καταστάσεις. Μια η ανεργία, η φτώχεια και το Δ.Ν.Τ, μια η αυξανόμενη καταστολή από τη μεριά του κράτους και από την άλλη η αύξηση του νεοφασισμού και της ξενοφοβίας. Περίεργες καταστάσεις βιώνει και ο οπαδικός χώρος. Η καταστολή έχει πραγματικά διογκωθεί υπερβολικά και το κράτος ασκεί διώξεις σε οπαδούς για ψύλλου πήδημα και με τον πιο βάναυσο τρόπο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι συλλήψεις των 25 οπαδών του Παναιτωλικού στη νίκαια και η παράτυπη τους ομηρία στο τοπικό τμήμα. Και τα παραδείγματα είναι ακόμη περισσότερα. Εκεί είναι λοιπόν που πρέπει ο οπαδικός χώρος να σηκώσει κεφάλι, να οργανωθεί, να αποτινάξει κάποια από τα συμπλέγματα του και να αποκτήσει συνείδηση. Αντί για όλα αυτά όμως η φάση πάει από το κακό στο χειρότερο. Πεσίματα σε συνδέσμους, «κέρατα», άσκοπη και αναίτια τις περισσότερες φορές βία, ξύλο σε συναυλίες (!!), εισχώρηση στις κερκίδες (αλλά και στρατολόγηση μέσα από αυτές) μελών τόσο για το ακροδεξιό παρακράτος όσο και για τη παρακρατική μαφία (που ορισμένες φορές οι δρόμοι αυτών των δυο τυχαίνει να τέμνονται) και άλλα πολλά. Και αυτά είναι κυρίως χαρακτηριστικά που τα συναντάς στους οπαδικούς κόλπους των ισχυρότερων ομάδων αλλά που τον τελευταίο καιρό εμφανίζονται σε μικρότερο βαθμό και στην επαρχία και γενικότερα στους οπαδικούς πυρήνες «μικρότερων» ομάδων.

Κάπως έτσι έχουμε φτάσει στο σημείο να υπάρχουν πολλοί που πηγαίνουν στο γήπεδο αποκλειστικά και μόνο για να φωνάξουν υβριστικά συνθήματα για όλες τις υπόλοιπες ομάδες ανεξάρτητα αν τους φταίνε ή όχι, αν υπάρχουν προηγούμενα ή όχι, ξεχνώντας ότι με κάποιες από τις απέναντι κερκίδες (και σίγουρα όχι με όλες, για να είμαστε και ρεαλιστές) μοιράζονται ένα σωρό κοινά. Και φυσικά όλοι αυτοί συμπυκνώνοντας την ενέργεια τους εκεί, βάζουν σε δεύτερη μοίρα την έμπρακτη υποστήριξη προς την ομάδα τους με τα συνθήματα, τα coreos κτλ. Δεν είναι λίγες οι φορές που ενώ σε ένα υβριστικό σύνθημα μπορεί να συμμετέχει η μισή κερκίδα, σε ένα άλλο σύνθημα που εστιάζει στην αγάπη προς την ομάδα να συμμετέχουν σαφώς πολύ λιγότεροι.

Κλείνοντας το editorial αυτού του τεύχους θα πρέπει να αναφερθούμε στην πορεία της αγαπημένης μας ομάδας που αν συνεχίσει έτσι, τότε θα πραγματοποιηθεί το όνειρο όλων μας, να δούμε δηλαδή τον Παναιτωλικό μας στην Α εθνική κατηγορία (ή super κλίκα αν προτιμάτε), κάτι πολύ σημαντικό για τους μεγαλύτερους από εμάς που στήριξαν την ομάδα στην παρακμή της Δ εθνικής και που μια άνοδο θα αποτελέσει και μια δικαίωση. Και φυσικά είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός να βλέπουμε όλους τους πιτσιρικάδες να επιλέγουν να υποστηρίζουν την ομάδα της γειτονιάς τους και μόνο αυτή, μη διαλέγοντας έτσι το δρόμο της σίγουρης επιτυχίας που προσφέρουν οι λεγόμενες «μεγάλες» ομάδες που μονοπωλούν τους τίτλους, τις επιτυχίες και το ενδιαφέρον (αλλά και άλλα πολλά).

Για επικοινωνία: agriniozone6@gmail.com

Ultras Braunschweig

Η μικρή συνέντευξη που ακολουθεί αποτελεί μια προσπάθεια παρουσίασης του οπαδικού group Ultras Braunschweig της γερμανικής ομάδας Eintracht Braunschweig.

-Πείτε μας μερικά λόγια για την πόλη σας και για την ομάδα σας και για το αν δίνετε το παρόν στις κερκίδες όλων των τμημάτων του συλλόγου σας.

Ερχόμαστε από το Braunschweig,μια πόλη περίπου 250.000 κατοίκων στο κρατίδιο της κάτω Σαξωνίας. Η πόλη έχει μια πολυτάραχη ιστορία πίσω της και στις αρχές του 20ου αιώνα υπήρχε εδώ ένα ισχυρό εργατικό κίνημα και ήτανε κιόλας μια ξεχωριστή σοσιαλιστική δημοκρατία λίγο μετά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο. Δυστυχώς αυτό δεν κράτησε πολύ και το Braunschweig έπαιξε μεγάλο ρόλο στην αρχή του ναζισμού. Ετσι πχ εδώ ο Hitler πήρε τη γερμανική του ταυτότητα. Παρόλα αυτά το 1895 ιδρύθηκε το «Braunschweig Turn und Sportverien Eintracht». Αυτός ο σύλλογος ήταν μέλος της bundesliga όταν ιδρύθηκε αυτή το 1963 και πήρε το πρωτάθλημα το 1967. Συνέχισε πολλά χρόνια δυναμικά και πήρε πολλές φορές μέρος σε ευρωπαϊκά κύπελλα. Στην δεκαετία του ‘80 άρχισε όμως να ανεβοκατεβαίνει στην 2η κατηγορία ,μέχρι που έπεσε και στην 3η το 1990.Από τότε και μετά δεν ξαναβρέθηκε στην 1η κατηγορία .
Την πρώτη ομάδα αυτού του συλλόγου υποστηρίζαμε για χρόνια ,μέχρι που επιβλήθηκε σε όλους μας απαγόρευση εισόδου στο γήπεδο το 2008.Αυτό έγινε επειδή θελήσαμε να δημιουργήσουμε μια ξεχωριστή κερκίδα στην curva nord για να αποφύγουμε τους ναζί οπαδούς στο παλιό μας πέταλο. Η σύγκρουση με αυτούς είχε κρατήσει πολύ καιρό, μέχρι που έφτασε και σε βίαιες συγκρούσεις. Έτσι ο πρώην έλληνας οργανωτής μας επιτέθηκε ,και χαρακτηρισμοί όπως «εβραίοι» και «γύφτοι» ήταν καθημερινοί για εμάς.
Από κει και πέρα δεν είχε νόημα για εμάς πλέον να μείνουμε στην sudkurve και έτσι γεννήθηκε η ιδέα να πάμε από το νέο πέταλο στο απέναντι. Η διοίκηση μας έδωσε το ΟΚ της αρχικά, αλλά στη συνέχεια δεν κράτησε το λόγο της και με τη βοήθεια των security και της αστυνομίας μας κράτησε έξω από το γήπεδο. Αυτό για την διοίκηση ήταν ο πιο εύκολος τρόπος να λύσει το πρόβλημα και όχι να ασχοληθεί με τα προβλήματα των φιλάθλων και δεν κατάλαβαν ότι η ιδέα μας δεν ήταν τυχαία αλλά η μοναδική λύση. Σε όλα αυτά πρέπει να σας πούμε ότι από τη δεκαετία του ‘80 η οπαδική μας σκηνή έχει εμπνευστεί από τους δεξιούς hooligans και αυτό δυσκόλευσε για πολλά χρόνια νεαρούς οπαδούς να μεταφέρουν την αντιφασιστική και αντιρατσιστική ιδεολογία τους στο γήπεδο.
Αμέσως μετά την απαγόρευση μας πήραμε απόφαση να μην περιμένουμε να τελειώσουν τα χρόνια της απαγόρευσης αλλά να συνεχίσουμε το δικό μας δρόμο. Έτσι αρχίσαμε να υποστηρίζουμε την ποδοσφαιρική ομάδα νέων, την γυναικεία ομάδα χάντμπολ και την ανδρική ομάδα πόλο. Παράλληλα ενισχύσαμε τους δεσμούς μας με άλλες υποκουλτούρες της πόλης μας ,πχ με την οργάνωση συναυλιών ή την υποστήριξη σε πολιτικές πορείες.
Η κατάσταση αγρίεψε γιατί εμείς προσπαθήσαμε να δείξουμε δημόσια ότι στην παραδοσιακή σκηνή των οπαδών μας υπάρχει πρόβλημα με φασίστες. Στον πρώτο χρόνο της απαγόρευσης, οι επιθέσεις τους εναντίον μας δεν ήταν και πολλές αλλά με τον καιρό έγιναν όλο κ πιο πολλές μέχρι που επιτέθηκαν στο club μας. Επίσης προσπάθησαν να μας επιτεθούν σε ένα παιχνίδι γυναικείου χάντμπολ. Αλλά μέχρι στιγμής ήμασταν πάντα ένα βήμα μπροστά τους και τελευταία απαντήσαμε με μια πορεία κατά του ναζισμού, μέσα και έξω από το γήπεδο. Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρι να καταστρέψουμε όλες τις δομές τους
Στα παιχνίδια που παίρνουμε μέρος σαν group είμαστε περίπου 60-80 άτομα, οι πιο πολλοί απ αυτούς νεαροί ,αλλά και κάποιοι μεγάλης ηλικίας. Το tifo μας το περιγράφουμε σαν παραδοσιακό ultra-tifo, δηλαδή μελωδικά τραγούδια που διαρκούν πολλά λεπτά .Οπτικά το τονίζουμε με σημαίες διάφορων μεγεθών καθώς και coreos.

-Πιστεύετε ότι το γήπεδο είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας και ότι η πολιτική έχει θέση μέσα σε αυτό?

Πιστεύουμε ότι σε κάθε κατάσταση που υπάρχουν διαφορετικοί άνθρωποι που ενώνονται σε ομάδες για να ενισχύσουν τη θέση τους (έτσι όπως συμβαίνει και στα γήπεδα) η πολιτική παίρνει μέρος και παίζει ρόλο. Κάθε άτομο έχει μία γνώμη για ένα συγκεκριμένο θέμα . Έτσι πως μπορούνε να λένε κάποια ultras groups ότι είναι απολίτικα? Ή με άλλα λόγια, είναι αδύνατον για εμάς να σβήσουμε από το μυαλό μας όταν μπαίνουμε σε ένα γήπεδο και να αγνοήσουμε την κοινωνική πραγματικότητα. Επομένως πιστεύουμε ότι δεν μπορεί να υπάρχει μια απολίτικη οπαδική σκηνή. Ακόμη και αυτοί που λένε ότι είναι απολίτικοι έχουν μια γνώμη σε θέματα όπως η κατάσταση στα γήπεδα και το μοντέρνο ποδόσφαιρο. Αυτά τα θέματα δεν είναι πολιτικά? Αυτή την αντίφαση επικρίνουμε, επειδή τέτοια λογική χρησιμοποιούν μόνο οι δεξιοί άνθρωποι. Το group μας αποτελείται από άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως πολιτικά και κριτικά. Έτσι βλέπουμε το group μας και ως πολιτικό ultra group.Προσπαθούμε να περάσουμε την ιδέα μιας ελεύθερης κοινωνίας χωρίς καταπίεση και διακρίσεις ,όχι μόνο στη δουλειά και στην καθημερινή ζωή αλλά κ στα γήπεδα και τα παιχνίδια. Ασχολούμαστε με διάφορα πολιτικά θέματα όπως το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό ζήτημα, την κοινωνική πολιτική και την καταπολέμηση του σεξισμού και της ομοφοβίας. Μια από τις τελευταίες μεγάλες δράσεις ήταν μια εκστρατεία πολλών αριστερών ανθρώπων του Braunschweig κατά του παγκοσμίου κυπέλλου στην Αφρική που είχε το όνομα ‘’don’t believe the hype’’-unser sommer anders aus (το δικό μας καλοκαίρι θα είναι διαφορετικό),και ασχολούταν τα θέματα του εθνικισμού, σεξισμού και της ομοφοβίας στο ποδόσφαιρο.

-Ποια είναι η άποψη σας για ο πανγερμανικό οπαδικό συλλαλητήριο που έγινε στο Βερολίνο? Συμμετείχατε?

Την πορεία αυτή την επικρίνουμε. Ο κύριος λόγος είναι δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως μπορούν δήθεν αριστεροί ultras να πάρουν μέρος σε μια πορεία στην οποία πρέπει να πηγαίνουν δίπλα δίπλα με δεξιούς η φασίστες ultras.O άλλος λόγος είναι ότι πολλοί από τους ultras τα προβλήματα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου τα βλέπουν πολύ απλά. Βλέπουν τους εχθρούς τους σε 2-3 μεγάλες μεμονωμένες εταιρείες που αγοράζουν τους συλλόγους με στόχο να βγάλουν λεφτά και όταν το καταφέρουν αυτό φεύγουν και προσπαθούν το ίδιο κάπου αλλού. Εμείς δε θέλουμε να δούμε τα πράγματα τόσο απλά. Εμείς επικρίνουμε τον καπιταλισμό γενικά ,που βρίσκετε σε όλη την κοινωνία μας, Εκεί πρέπει να εστιαστεί η κριτική.

-Με ποιους οπαδούς έχετε ιδιαίτερη κόντρα?

Οι παραδοσιακοί εχθροί της Eintracht Braunschweig είναι η VFL Wolfsburg και το Hannover 96 ,oι 2 πόλεις στη γειτονιά μας. Το παιχνίδι με το Hannover 96 το λένε και ντέρμπι της κάτω Σαξωνίας. Αλλά για εμάς το μίσος κατά μιας ομάδας και των οπαδών της λόγω της παράδοσης ή τοπικισμού δεν είναι σωστό. Υπάρχει αντιπαλότητα με τους ultras του Wolfsburg και Hannover αλλά οι λόγοι για αυτήν είναι κάποιες επιθέσεις εναντίον μας από μεριά τους και επίσης κάποιες πολιτικές απόψεις κυρίως από τους ultras του Wolfsburg.Με οπαδούς που δε μας κάνανε ποτέ κάτι κακό και ξέρουμε ότι δεν είναι δεξιοί ,δεν έχουμε πρόβλημα. Δε θα έχουν κανένα πρόβλημα να έρθουν στην πόλη μας και να υποστηρίξουν την ομάδα τους Το να προστατεύεις την πόλη σου και να προσπαθείς να διώχνεις ξένους οπαδούς μόνο επειδή τραγουδάνε για άλλη ομάδα το θεωρούμε λάθος. Αυτός ο τοπικός πατριωτισμός είναι το ίδιο όπως ο εθνικισμός μόνο σε πιο μικρή κλίμακα.

-Με ποια οπαδικά groups έχετε επαφές και φιλίες?

Οπως και στους αντιπάλους .έτσι μεγαλώσαμε και με τις παραδοσιακές φιλίες του Braunschweig. Αυτές ήταν οι επαφές με οπαδούς του FC Magdeburg, του SV waldhof Manheim και της FC Basel από την Ελβετία .Πλέον με κανέναν από αυτούς δεν υπάρχει φιλία. Με τα χρόνια καταλάβαμε ότι η φιλία αυτή υπάρχει όχι σαν μια αυθόρμητη και αληθινή φιλία αλλά επειδή κάποιοι μας είπαν ότι πρέπει να υπάρχει αυτή η φιλία . Έτσι με τον καιρό όλες αυτές οι φιλίες κόπηκαν. Αλλιώς ήταν τα πράγματα στην πρώτη μας φιλία που εγκαταστήσαμε μόνοι μας. Ήταν η φιλία με τους Deviants από την ομάδα της Preussen Munster, φιλία που υπήρχε μέχρι πριν λίγους μήνες. Για τους υπόλοιπους αυτή η φιλία φαίνονταν βλακώδης για τους δικούς τους χαζούς λόγους όπως για τα χρώματα τους που είναι τα ίδια με του Hannover. Παρόλα αυτά υπήρχαν πραγματικές φιλίες που τις καλλιεργούσαμε και στην καθημερινή ζωή ,όχι μόνο στα γήπεδα .Τους βοηθούσαμε στα προβλήματα τους που είχανε με τους δικούς τους συνοπαδούς που ήταν σχεδόν ίδια με τα δικά μας κ αυτοί μας έδιναν δύναμη στα χρόνια που μας είχε απαγορευθεί η είσοδος στο γήπεδο. Αλλά δυστυχώς υπήρχαν και μικρές κρίσεις και κάπως έτσι και αυτή η φιλία τέλειωσε, όμως πρέπει να σας πούμε ότι δεν τελείωσε με άσχημο τρόπο μιας και υπάρχουν ακόμη μεμονωμένες επαφές. Μετά απ’όλα αυτά δεν είναι εύκολο να πούμε αν μπορεί να υπάρχει μια φιλία με ένα ολόκληρο group.Η αλήθεια είναι ότι πιο πολύ είναι ατομικές επαφές που στη συνέχεια έχουν υιοθετηθεί και από τους υπόλοιπους. Το θεωρούμε πιο λογικό να μιλάμε για μεμονωμένες επαφές και προσωπικές φιλίες που αποτελούν εμπειρίες από τις οποίες μπορούμε να επωφεληθούμε αμοιβαία. Έτσι έχουμε επαφές με άλλα αριστερά ultra group της γερμανίας. Δεν έχει ο καθένας τις ίδιες επαφές, αλλά ο καθένας σέβεται τις επαφές των άλλων.

-Γνωρίζετε κάτι σχετικά με το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον αντίστοιχο οπαδικό χώρο?

Εχουμε το μεγάλο πλεονέκτημα και την τύχη να έχουμε πολλούς έλληνες μέλη στο group μας, αυτοί μας ενημερώνουν για τα πιο σοβαρά νέα από την ελλάδα και το οπαδικό κίνημα. Αλλά και στα οπαδικά περιοδικά όπως στο «Blickfang Ultra“»είχε κάμποσες φορές συνεντεύξεις και νέα από την ελλάδα και έτσι δεν χάνουμε κανένα νέο. Έχουμε και μερικούς groundhopper(άτομα που ταξιδεύουν σε άλλες χώρες για να παρακολουθήσουν ποδοσφαιρικούς αγώνες και να βιώσουν την ατμόσφαιρα της κερκίδας) που τους αρέσει να ταξιδεύουν στην ελλάδα. Εκεί παρακολουθούν τα παιχνίδια και γυρνάνε πίσω με νέες εντυπώσεις οι οποίες μπαίνουν πολλές φορές και στο περιοδικό μας για να μπορούν να μάθουν κ οι υπόλοιποι τι ακριβώς είδανε εκεί και τι ακριβώς παίζει στα γήπεδα εκεί. Το ενδιαφέρον πάντως είναι μεγάλο εφόσον στην τρέλα και τον φανατισμό η ελληνική σκηνή είναι η κορυφαία σε όλη την ευρώπη, αν και οι πιο πολλοί βαρέθηκαν τις μεγάλες σκηνές, αφού αυτές δείχνουν έτσι και αλλιώς πάντα τα ίδια. Ο άλλος λόγος βέβαια είναι ότι τα γήπεδα των μεγάλων σκηνών έχουν γεμίσει εθνικισμό, ρατσισμό,σεξισμό και ομοφοβία, πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να σεβαστούμε και τα οποία προσπαθούμε να καταστρέψουμε.

-Γνωρίζουμε ότι εκδίδετε και εσείς ένα fanzine. Θα μας μιλήσετε λίγο για αυτό?

Στις 24 Σεπτεμβρίου 2004 βγήκε για πρώτη φορά το infozine μας„ Der Sonnenaufgang“ (η ανατολή του ήλιου) .Αρχίσαμε με ένα διμερές χαρτί Α5 και φτάσαμε τώρα σε ένα ultrazine το οποίο μεγάλωσε και στις σελίδες του και σε ποιότητα του layout και φυσικά στην ποιότητα των κειμένων, παρόλα αυτά μοιράζεται μέχρι στιγμής τζάμπα. Στην αρχή ήταν ένα κομμάτι χαρτί στο οποίο θέλαμε να εξηγήσουμε τις σκέψεις μας σε ολόκληρη την οπαδική σκηνή μας.Τώρα όμως έγινε ένα περιοδικό για όλα τα μέλη και φίλους και φίλες των Ultras Braunschweig.
Δεν γράφουμε απλά μόνο για τα τελευταία παιχνίδια μας αλλά περιγράφουμε και τις τελευταίες εξελίξεις του group μας και ανανεώνουμε με καινούριες λεπτομέρειες από άλλους οπαδούς. Κείμενα από groundhopping καθώς και συνεντεύξεις με άλλους ultras ,κριτικές από συναυλίες ,βιβλία και ταινίες και ότι ultra κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια. Μέχρι τέλος του 2008 κάθε τεύχος διατίθονταν για δωρεάν download αλλά από τότε το σταματήσαμε. Θέλουμε να σταματήσει η αντιγραφή στους ultras κ όλοι μας φροντίζουμε την κουλτούρα των περιοδικών .Το δικό μας φτάνει σε κάποια τεύχη μέχρι πάνω από 40 σελίδες αλλά ο στόχος μας πάντα είναι να κρατήσουμε την ποιότητα των κειμένων σε αυτό το ψηλό επίπεδο που βρίσκετε αυτή τη στιγμή κ αν γίνετε πιο ψηλά. Αυτό το δείχνουμε στα σχόλια και στα κείμενα σχετικά με γενικότερα ζητήματα πολιτικής όπως την τραγική κατάσταση των προσφύγων στη γερμανία, αλλά και ενάντια στο σεξισμό, την ομοφοβία και άλλα προβλήματα. Υπάρχουν επίσης και ανακοινώσεις και κείμενα από πορείες και άλλες εκδηλώσεις που συμμετέχουμε. Έτσι το infozine μας «Der Sonnenaufgang» έγινε ταυτόχρονα αντιπροσωπευτική φωνή προς τα έξω καθώς και η κριτική υποστήριξη του group μας από μέσα.

-Στην ελλάδα ο οπαδικός χώρος αντιμετωπίζει μεγάλη καταστολή από την εξουσία και τα τσιράκια της. Συμβαίνει κάτι ανάλογο και εκεί?

Ακόμη και στη γερμανία η καταστολή είναι μεγάλη.Κάθε μεγάλo οπαδικό group έχει μεγάλο ποσοστό οπαδών με απαγόρευση εισόδου σε όλα τα γήπεδα. Τη μέρα του παιχνιδιού δεν υπάρχει στιγμή που να μη σε παρακολουθεί η αστυνομία. Ειδικά πριν από το παγκόσμιο κύπελλο του 2006 στη γερμανια η παρουσία της αστυνομίας μέσα και έξω από τα γήπεδα αυξήθηκε. Δεν υπάρχει ευκαιρία να πας σε ένα ματς εκτός έδρας χωρίς να σε ακολουθεί η αστυνομία. Ακόμα και στα παιχνίδια χάντμπολ έρχονται που και που. Πολλές φορές μέχρι κ στην 5η κατηγορία φίλαθλοι δέχονται επιθέσεις από μπάτσους. Εδώ κάποιες φορές φταίει και η ηλίθια και προκλητική συμπεριφορά κάποιων οπαδών αλλά η βία της αστυνομίας δεν είναι καθόλου ανάλογη με αυτά που συμβαίνουν.
Οι διοικήσεις σε συνεργασία με την αστυνομία απαγορεύουν σε αυτούς τους οπαδούς την είσοδο και επί προσθέτως η αστυνομία κρατάει ένα αρχείο που το ονομάζει «Gewalttäter Sport» δηλαδή βίαιοι εγκληματίες των σπορ .Αυτό κανονικά είναι παράνομο αλλά την αστυνομία δεν την νοιάζει και έτσι με τον καιρό μαζεύτηκαν πάνω από 10.000 ονόματα σε αυτό το αρχείο και κάθε φορά που ταξιδεύεις στο εξωτερικό σε κρατάνε στο αεροδρόμιο και σε ρωτάνε που πας ,τι θες να κάνεις κτλ, και κάποιες φορές ούτε που σε αφήνουν να συνεχίσεις το ταξίδι σου.
Εδώ θέλουμε να τονίσουμε ότι η αστυνομία είναι η εξουσία του κράτους και θέλει με κάθε τρόπο να κρατήσει το μονοπώλιο της βίας στα χέρια της. Γι αυτό εμείς ούτε συνεργαζόμαστε,ούτε και συνδιαλλασσόμαστε με αυτούς. Θέλουν απλά να καταστρέψουν τις δομές μας.
Δυστυχώς όλο και πιο πολλά ultra groups στη γερμανία συνεργάζονται με την αστυνομία, αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο δεν είχαμε καμία όρεξη για την πορεία των ultras της γερμανίας που έγινε στο βερολίνο.
Καμία ειρήνη με το κράτος και τους βοηθούς του!

- Στην ελλάδα αρχίζει επιτέλους να ανθίζει σιγά σιγά η “support your local team” νοότροπια. Τι παίζει με αυτή τη φάση στη γερμανία?

Ο οπαδισμός εδώ δε μοιάζει με τον δικό σας .Εδώ δεν συγκεντρώνονται όλoι σε λίγους και μεγάλους συλλόγους όπως ήταν στην ελλάδα για χρόνια. Σχεδόν κάθε ομάδα από τις τέσσερις πρώτες κατηγορίες έχει οπαδική σκηνή και οι περισσότερες από αυτές έχουνε και ultras.Αυτοί οι οπαδοί ασχολούνται μόνο σε με αυτή την ομάδα και δεν την βλέπουν σαν δεύτερη ομάδα τους δίπλα από τη μεγάλη που υποστηρίζουν τις υπόλοιπες μέρες .Υπάρχουν και λίγες εξαιρέσεις. Έτσι στη δυτική γερμανία στο Ruhrgebiet (περιοχή dortmund-schalke κτλ) υπάρχουν μικρές σκηνές που αποτελούνται από οπαδούς μεγάλων ομάδων.

-Σας ευχαριστούμε για την ανταπόκριση και την ενημέρωση σας. Θα θέλατε να συμπληρώσετε κάτι εσείς?

Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για το ενδιαφέρον σας και που μας δώσατε την ευκαιρία να σας εξηγήσουμε τις σκέψεις μας .Για μας είναι σημαντικό να κοιτάμε και έξω από το group μας και θέλουμε να τονίσουμε ότι ultras και πολιτική είναι πράγματα άρρηκτα συνδεδεμένα .
Αντιφασιστικούς χαιρετισμούς στους δημιουργούς της Αυτόνομης Ζώνης ,στη Θύρα 6 και σε όλους τους φίλους και συντρόφους.

ub01.com

Ξενοφοβία, ρατσιστική προπαγάνδα και το μεταναστευτικό ζήτημα.

Όλοι μας συνειδητοποιούμε ότι ζούμε σε περίεργες εποχές βιώνοντας καθημερινά περίεργες καταστάσεις. Η φτώχεια και η ανεργία έχει γίνει πια σχεδόν αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας ενώ το κράτος εντείνει τη καταστολή προς όλες τις κατευθύνσεις. Η πολιτική και οικονομική εξουσία βάλλει με όλους τους πιθανούς τρόπους (οικονομική κρίση, φτώχεια, φορολογία, καταστολή, διώξεις και βία) κατά της κοινωνίας. Και κάπου εκεί είναι που πετάγεται και η ακροδεξιά για να εκμεταλλευτεί τις περίεργες αυτές εποχές και να προπαγανδίσει το πολιτικό της δηλητήριο. Έτσι λοιπόν η προπαγάνδα της στοχοποιεί τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ανάγοντας τους σε ένα από τα βασικότερα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Με άλλα λόγια η ακροδεξιά προσπαθεί να πείσει την κοινωνία ότι υπαίτιοι για τα προβλήματα της (φτώχεια, ανεργία, εγκληματικότητα κτλ) είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Κάπως έτσι λοιπόν παρουσιάζονται τα φαινόμενα τύπου αγίου παντελεήμονα ενώ παρατηρείται και μια μικρή άνοδος της ακροδεξιάς (η χρυσή αυγή μπαίνει στο δημοτικό συμβούλιο του δήμου αθηναίων αλλά και του κοντινού σε μας καλλικράτειου δήμου ξηρομέρου).

Φυσικά και κατανοούμε ότι η ελλάδα δεν αποτελεί πια και τον πιο ειδυλλιακό προορισμό για τους μεγάλους όγκους των μεταναστών μιας και μαστίζεται ήδη από έντονη ανεργία και φτώχεια. Παρόλα αυτά δεν μπορεί να αγνοηθεί η παντελής απουσία μιας ανθρώπινης μεταναστευτικής πολιτικής και των ανάλογων υποδομών όπως και η βάναυση και απάνθρωπη μεταχείριση και συμπεριφορά που βιώνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι στη προσπάθεια τους να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη (ναρκοπέδια, βουλιαγμένες βάρκες και πνιγμοί, εξαθλίωση, καταπίεση, εκμετάλλευση). Είναι πολλοί αυτοί που ξεχνούν ότι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι συνάνθρωποι μας που αναγκάζονται να αφήσουν τους τόπους και τα σπίτια τους εξαιτίας πολέμων, πείνας, φτώχειας τα οποία δημιουργούνται και συντηρούνται από το δυτικό καπιταλισμό. Και σίγουρα πως μπορεί άραγε κάποιος να απαγορεύει σε ανθρώπους να ταξιδεύουν σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη?

Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα που σε παλαιότερες δεκαετίες έδωσε τεράστια μεταναστευτικά ρεύματα τόσο στην ευρώπη (γερμανία, αγγλία κτλ) όσο και στην αμερική (η.π.α, καναδας) και στην αυστραλία . Και φυσικά μας εκνευρίζει πολύ το γεγονός να ακούμε τύπους να λένε αραχτοί στη καφετέρια απολαμβάνοντας το καφέ τους ότι οι μετανάστες τους παίρνουν τις δουλειές τη στιγμή που κανείς από αυτούς δεν καταδέχεται να δουλέψει στην οικοδομή και στα χωράφια για 20 και 30 ψωρό- ευρώ.

Σαν επίλογο σε αυτή τη σύντομη αναφορά στο μεταναστευτικό ζήτημα και τη ξενοφοβία θα παραθέσουμε ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο της κατάληψης Apertus που αναφέρεται στη κατάσταση που επικρατεί στη κοντινή ηγουμενίτσα.

«Ενάντια στο ρατσισμό, την ξενοφοβία και τον αποκλεισμό»

Ο κλοιός όλο και πιο πολύ στενεύει, οι αντιθέσεις συνεχώς μεγαλώνουν, τα εργασιακά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με δύσκολους και μακροχρόνιους αγώνες περιχαρακώνονται, το αύριο φαντάζει ακόμα πιο δυσοίωνο, ενώ η εικόνα με ένα υπεραυξημένο πλήθος αστέγων δεν φαντάζει πια και τόσο μακρινή… Η κοινωνία μετασχηματίζεται με βίαιο τρόπο: μέσω της εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της καταστολής και του ελέγχου, η φτώχεια και η ανέχεια διευρύνονται και πλαισιώνουν όλο και περισσότερα κοινωνικά κομμάτια. Από την άλλη μεριά, καλούμαστε να «κάτσουμε στα αυγά μας» και να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κατάσταση με μεμψιμοιρία, ηττοπάθεια και περίσσια υπομονή. Μας καλούν να γίνουμε θεατές της ίδιας μας της σφαγής. Κάποιοι επωφελούνται από αυτήν την κατάσταση και θέλουν στρέψουν το βλέμμα μας από τα πραγματικά προβλήματα σε καλέσματα ρατσιστικού κανιβαλισμού και εθνικιστικής μισαλλοδοξίας. Κάποιοι δημιουργούν πεδία για να κατευθύνουν την αθροισμένη οργή και αγανάκτηση προς τους μετανάστες, που προερχόμενοι από λεηλατημένους και καταστραμμένους τόπους, αναγκάζονται να καταφύγουν στον λεγόμενο «ελληνικό παράδεισο». Κάποιοι προσπαθούν να πείσουν τους «εγχώριους» καταπιεσμένους και εκμεταλλευομένους, πως για όλα τα δεινά, υπεύθυνοι είναι οι -ακόμα πιο κάτω από αυτούς- μετανάστες: υπεύθυνοι για την ανεργία και τα χαμηλά μεροκάματα, υπεύθυνοι για το παραεμπόριο και την πτώση του τζίρου των καταστημάτων, υπεύθυνοι για εγκληματικές ενέργειες, κλοπές και βανδαλισμούς, υπεύθυνοι για διακίνηση ναρκωτικών… Για άλλη μια φορά, η πραγματικότητα επιχειρείται να αντιστραφεί με την μεταχείριση των ανεδαφικών και πλήρη ατεκμηρίωτων ισχυρισμών της ρατσιστικής προπαγάνδας. Αυτοί οι «κάποιοι» δεν είναι άλλοι από τους φασίστες του λα.ο.σ. και της χρυσής αυγής, πλαισιωμένοι από ένα ασαφές νεφέλωμα εθνικοφρονούντων κατοίκων και καταστηματαρχών, μπράβων και νταβάδων, σε συνδυασμό με φαιδρές προσωπικότητες του δεξιού πολιτικού παρασκηνίου. Αυτοί, λοιπόν, οι «κάποιοι» που άλλοτε πυροβολούν και μαχαιρώνουν εις το όνομα «του πατρός, του υιού και του αγίου πνεύματος» και άλλοτε αυτόανακηρύσσονται υπερασπιστές των «φτωχών πλην τίμιων ελλήνων», είναι που θέλουν να χωρίσουν τους ντόπιους και να τους στρέψουν με κάθε τρόπο εναντίον των μεταναστών. Οι γειτονιές του πολυεθνικού προλεταριάτου στην Αθήνα, την Ηγουμενίτσα, την Πάτρα, την Άρτα και αλλού, μετατρέπονται σε πεδία όπου εκδηλώνεται η ρατσιστική και κατασταλτική πολιτική του κράτους και σε τόπους όπου συναντιούνται οι κοινές επιδιώξεις του κράτους και των αφεντικών με τις εθνικοκυριαρχικές φαντασιώσεις των φασιστών. Με λίγα λόγια το ένα χέρι νίβει το άλλο… Όλα τα παραπάνω, καθώς και άλλα πολλά, εκδηλώνονται με συνεχές τρόπο και στην Ηγουμενίτσα εδώ και αρκετό καιρό -και κυρίως από τότε που πυρπολήθηκε ο καταυλισμός στην Πάτρα και οι μετανάστες μετακινήθηκαν προς το λιμάνι της Ηγουμενίτσας και το Λαδοχώρι. Στις 10/11/10 το ρατσιστικό μίσος εκδηλώθηκε με συμπυκνωμένο τρόπο: φασίστας και ιδιοκτήτης βενζινάδικου, θέλοντας τάχα να προστατέψει την ιδιοκτησία του από τους «μιαρούς» πυροβόλησε τέσσερις μετανάστες τραυματίζοντας τον ένα από αυτούς αρκετά σοβαρά. (Και δεν ξεχνάμε τις 3-4-2008 όπου ο Αριβάν Οσμάν Αμπντουλάχ δολοφονήθηκε από μπάτσους.. Ενώ στις 12/01/2011 οπλισμένοι «άγνωστοι» προέβησαν σε ασκήσεις ελεύθερης σκοποβολής σε μετανάστες που βρίσκονταν συγκεντρωμένοι στην ευρύτερη περιοχή του Λαδοχωρίου με συνέπεια τον βαρύτατο τραυματισμό ενός από αυτούς. Η μετανάστευση, ως διευρυμένο ζήτημα, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με την καταστολή και τις φυλακίσεις στα κέντρα φιλοξενίας-στρατόπεδα συγκέντρωσης, καθώς και τα κρατητήρια στα κατά τόπους Α.Τ. της περιφέρειας. Ο επικείμενος φράχτης στον Έβρο, οι νάρκες, οι περιπολίες, οι συνοριοφύλακες, τα πογκρόμ βαθαίνουν την κατάσταση και κάνουν ακόμα πιο ζοφερή την πραγματικότητα των μεταναστών. Απέναντι στον κοινωνικό αποκλεισμό, την ξενοφοβία και την ρατσιστική βία, προτάσσουμε την αλληλεγγύη ως συνιστώσα του αγώνα των μεταναστών για αξιοπρέπεια και χειραφέτηση. Μια αλληλεγγύη, που αποτελώντας μια βαθμίδα προς συνεύρεση και σύμπραξη, στρέφεται ενάντια σε κάθε είδος ρατσισμό από όπου και αν αυτός πηγάζει ή προέρχεται.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ, ΣΥΝΟΡΑ, ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
Αγρίνιο 14/01/11
Κατάληψη Apεrtus(apertus.squat.gr)

* Στις 29 Ιανουαρίου θα πραγματοποιηθεί στην Ηγουμενίτσα πορεία για την αλληλεγγύη στους μετανάστες

18η Αγωνιστική Α.Ο Τρίκαλα - Παναιτωλικός 2-0

Η αγαπημένη μας ομάδα υπήρχε στο γήπεδο μόνο για ένα ημίχρονο (στο 1ο για την ακρίβεια) και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ηττηθεί για 2ο συνεχόμενο εκτός έδρα παιχνίδι και μάλιστα με το ίδιο σκορ. Στα εξω- αγωνιστικά τώρα το παιχνίδι παρακολούθησαν περίπου 7000 άνθρωποι από τους οποίους 250 και πλέον ήταν οι φίλοι του Παναιτωλικού. Από το Αγρίνιο ξεκίνησαν δυο πούλμαν (οι δυο από τους τρεις συνδέσμους με έδρα το Αγρίνιο διοργάνωσαν εκδρομή) ενώ όπως πάντα πολλοί ήταν και οι αμαξάτοι. Άξια αναφοράς είναι και η εμμονή ασφαλιτών να ψάξουν μερικές τσάντες με πανιά λίγο πριν την αναχώρηση του ενός από τα δυο πούλμαν. Εκδρομή πραγματοποιήθηκε όμως και από το σύνδεσμο της Αθήνας. Είχαμε αναφερθεί και στο αρθράκι που αφορούσε το παιχνίδι του 1ου γύρου στο Αγρίνιο για τις πολιτικές απόψεις μεγάλης μερίδας οπαδών της τρικαλινής ομάδας και για αυτό είχε σηκωθεί και στο τότε παιχνίδι το πανί με το αντιφασιστικό περιεχόμενο. Πολλοί ήταν οι οργανωμένοι τρικαλινοί οπαδοί που μετά το παιχνίδι έσπευσαν να μας πείσουν ότι οι φασίστες στη κερκίδα τους είναι λιγοστοί και μεμονωμένοι. Το θέαμα που αντίκρισαν βέβαια οι Αγρινιώτες και λοιποί Αιτωλοακαρνάνες οπαδοί της ομάδας μας στο γήπεδο των τρικάλων ήταν εντελώς διαφορετικό. Δεκάδες ελληνικές σημαίες (νόμιζες ότι έπαιζε η εθνική ελλάδας), πολλά στοχάδια που κουνιόταν επιδεικτικά κάθε λίγο και λιγάκι, σημαιάκι που απεικόνιζε μια σβάστικα, ναζί χαιρετούρες (όπως και στον 1ο γύρο άλλωστε από 5-6 τρικαλινούς), πανιά με το 88 και τη νεκροκεφαλή των ες- ες και άλλα τέτοια εμετικά. Επίσης δίπλα ακριβώς από το σημείο της κερκίδας που καθόταν οι οπαδοί της ομάδας υπήρχαν ζωγραφισμένες σβάστικες και σύνθημα ανάλογου περιεχομένου. Φυσικά και οι οπαδοί της ομάδας μας απάντησαν σε όλα αυτά φωνάζοντας πολλές φορές αντιφασιστικά συνθήματα ενώ δεν σταμάτησαν να τραγουδούν για την αγαπημένη τους ομάδα. Κάπως έτσι αποδείχτηκε πως όλα όσα ανέφεραν οι «απολιτικ» οπαδοί του αοτ περί μεμονωμένων φασιστο- οπαδών στη κερκίδα τους τελικά δεν ισχύουν. Καλό θα ήταν λοιπόν οι υγιείς και σκεπτόμενοι οπαδοί της εκεί τοπικής ομάδας (που υπάρχουν και το διαπίστωσαν και οι οπαδοί της ομάδας μας που βρέθηκαν στο γήπεδο των τρικάλων) να κάνουν ότι μπορούν για να απομονώσουν τα φασιστικά αυτά ανθρωπάρια. Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός της ύπαρξης λαδιών και πετρελαίων που κάποιοι είχαν ρίξει στο σημείο της κερκίδας που θα καθόταν οι φίλοι της ομάδας μας. Μην ξεχάσουμε επίσης να αναφέρουμε ότι οι οπαδοί του Παναιτωλικού δεν έλαβαν εισιτήρια αλλά χαρτιά που ανέγραφαν πάνω τους τις λέξεις «οικονομική ενίσχυση»!! Πάντως ο ερχομός της ομάδας του Παναιτωλικού κατάφερε να συσπειρώσει ύστερα από πάρα πολλά χρόνια τον κόσμο της τρικαλινής ομάδας τη στιγμή που και ο ερχομός των οργανωμένων (κυρίως) και μη οπαδών της ομάδας μας κατάφερε να συσπειρώσει ένα σωρό λάτρεις φασιστικών αντιλήψεων από διαφορετικές ομαδοποιήσεις (που από ότι φαίνεται έχουν έντονη παρουσία στη πόλη των τρικάλων) αλλά και των κλασικών ελληναράδων πατριωτών της θεσσαλικής πόλης.

A.C.A.B

* Στα τέλη Αυγούστου του 2010, ασφ- αλήτες την πέφτουν σε νεαρό μαθητή σε κεντρικότατο σημείο της πόλης μας και τον υποχρεώνουν σε έλεγχο και μάλιστα σε κοινή θέα.
* Στις 18 Οκτωβρίου του 2010, ασφ- αλήτες μπουκάρουν σε καφετέρια στο κέντρο της πόλης μας και απαγάγουν νεαρό συμπολίτη μας τον οποίο αφού τον αναγκάζουν να μπει στο αυτοκίνητο τους στη συνέχεια τον οδηγούν σε σχετικά ερημικό και αποκομμένο σημείο της πόλης στο οποίο βρίσκονται ήδη άλλοι συνάδελφοι τους από τους οποίους ο ένας φοράει κουκούλα! Στη συνέχεια του κάνουν σωματικό έλεγχο και προβαίνουν σε ερωτήσεις που αφορούν τη προσωπική ζωή του απαχθέντα. Μετά από λίγο τον αφήνουν. Για περισσότερα σχετικά με το συμβάν διαβάστε τη σχετική ανακοίνωση της Αυτόνομης Ζώνης εδώ.
* Στις 15 Νοεμβρίου του 2010 δυο ανήλικοι οπαδοί του Ηρακλή Θεσσαλονίκης συλλαμβάνονται για κατοχή κανογόνων.
* Στις 21 Νοεμβρίου στα πλαίσια του παιχνιδιού Αναγέννηση Καρδίτσας- Παναιτωλικούς οργανωμένοι και μη οπαδοί του Παναιτωλικού εκδράμουν στη Καρδίτσα όχι με οργανωμένη εκδρομή αλλά με τα δικά τους οχήματα. Τις προηγούμενες μέρες η εκεί τοπική αστυνομική διεύθυνση ανακοινώνει ότι δεν επικροτεί την επίσκεψη οπαδών του Παναιτωλικού στο γήπεδο που αγωνίζεται η τοπική Αναγέννηση παρόλο που οι οπαδοί των δυο ομάδων διατηρούν άψογες σχέσεις. Αφού τελικά το αρχικό αυτό εμπόδιο ξεπεράστηκε οι πραγματικά υπεράριθμοι μπάτσοι δεν επιτρέπουν στους οπαδούς της ομάδας μας να αναρτήσουν πανιά στη κερκίδα τους.

* Στις 4 Δεκεμβρίου και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού Παναθηναϊκός – Πανσερραικός, οπαδοί του παναθηναϊκού συγκρούονται εκτός του γηπέδου με δυνάμεις της κρατικής καταστολής δυο μέρες πριν την επέτειο για τη συμπλήρωση δυο ετών από τη δολοφονία του νεαρού Αλέξη Γρηγορόπουλου από κρατικό ένστολο τραμπούκο. Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων οι μπάτσοι προβαίνουν σε χρήση χημικών. Την συγκεκριμένη περίοδο πανιά με αντιμπατσικό περιεχόμενο σηκώνονται σε αρκετά γήπεδα της ελλάδας.
* Στις 6 Δεκεμβρίου και στα πλαίσια της επετείου για τη συμπλήρωση δυο ετών από τη δολοφονία του μικρού Αλέξη Γρηγορόπουλου από κρατικό ένστολο τραμπούκο πραγματοποιείται πρωινή πορεία στη πόλη μας. Η πορεία στην οποία συμμετείχαν περίπου 200 μαθητές-μαθήτριες αλλά και πολύ άλλοι διέσχισε το κέντρο της πόλης και κατευθύνθηκε προς το αστυνομικό μέγαρο. Εκεί η πορεία χτυπήθηκε από τις δυνάμεις της κρατικής καταστολής, οι μαθητές αντέδρασαν και πραγματοποιήθηκαν συγκρούσεις, ρίψεις χημικών και πέντε συλλήψεις. Κάποιοι από τους συλληφθέντες μαθητές ξυλοκοπήθηκαν βάναυσα από τους τραμπούκους της αστυνομίας.

* Στις 15 Δεκεμβρίου στη νίκαια, ασφ- αλήτες επιτίθονται σε συνεργασία με οπαδούς του ιωνικού (και όχι μόνο) αλλά και παρακρατικούς μπράβους σε οπαδούς του Παναιτωλικού χρησιμοποιώντας πέτρες, κλομπς και ρόπαλα. Και σαν να μην έφτανε αυτό συλλαμβάνουν και 25 από αυτούς οι οποίοι δέχονται λεκτική και κυρίως σωματική βία με μπουνιές και κλωτσιές τόσο έξω από το αστυνομικό τμήμα όσο και μέσα σε αυτό. Σε κάποιους οπαδούς του Παναιτωλικού τους χρεώνουν αντικείμενα που προφανώς κουβαλούσαν οι ίδιοι οι μπάτσοι. Στη συνέχεια οι 25 οπαδοί του Παναιτωλικού περνούν το βράδυ στο κρατητήριο μέσα σε ένα καθεστώς παράτυπης ομηρίας κατά τη διάρκεια της οποίας οι συλληφθέντες δεν γνωρίζουν τον λόγο κράτησης τους ενώ κάποιοι από αυτούς εξαναγκάζονται να υπογράψουν λευκές κόλλες. Ακόμη οι μπάτσοι δεν δίνουν τα ονόματα των ατόμων που έχουν συλληφθεί σε συγγενείς και φίλους των συλληφθέντων που τηλεφωνούν στο α.τ νίκαιας ή σπεύδουν εκεί. Κάποιοι από τους γνωστούς των συλληφθέντων κιόλας εισπράττουν και ειρωνικά σχόλια από τους «προστάτες του πολίτη». Τέλος όταν καταφθάνει δικηγόρος στο τμήμα οι μπάτσοι όχι απλά δεν του ανακοινώνουν τα ονόματα αλλά τον προπηλακίζουν κιόλας. Για περισσότερα σχετικά με το περιστατικό διαβάστε τη σχετική ανακοίνωση της Αυτόνομης Ζώνης εδώ.
* Στις 29 Δεκεμβρίου κατά τη διάρκεια επεισοδίων που προκλήθηκαν μετά από επίθεση οπαδών άλλης ομάδας της ίδιας πόλης σε σύνδεσμο φίλων του Ηρακλή Θεσσαλονίκης οι δυνάμεις της κρατικής καταστολής προβαίνουν σε συλλήψεις 20 οπαδών του Ηρακλή καθώς και ενός οπαδού της Αεκ και μιας άσχετης κοπέλας που βρισκόταν σε σύνδεσμο του Ηρακλή.
* Στις 5 Ιανουαρίου μπάτσος της κατασταλτικής μονάδας αη- δίας παρασέρνει και σκοτώνει 7χρονο κοριτσάκι που είχε βγει για να πει τα κάλαντα στο Μενίδι. Ο μπάτσος στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος ενώ αγανακτισμένοι ντόπιοι κάτοικοι συγκρούονται στους δρόμους του Μενιδίου με αστυνομικές δυνάμεις οι οποίες κάνουν εκτεταμένη χρήση χημικών. Δυο μέρες μετά πραγματοποιείται στη περιοχή πορεία διαμαρτυρίας με τη συμμετοχή μερικών εκατοντάδων ανθρώπων και δημιουργούνται μικρής κλίμακας συγκρούσεις με τις δυνάμεις της κρατικής καταστολής.
* Στις 9 Ιανουαρίου 2011 και ενώ εξελίσσονταν το παιχνίδι του Παναιτωλικού με την ηλιούπολη, μπάτσοι που βρισκόταν κοντά στην είσοδο της θύρας που οδηγεί στη μικρή κερκίδα μανουριάζουν οπαδό της ομάδας μας ο οποίος αντιδρά μαζί με άλλους οπαδούς και οι μπάτσοι απομακρύνονται διακριτικά και γυρνούν εκεί που ανήκουν, στο περιθώριο..
* Οι οπαδοί της Αναγέννησης Καρδίτσας αηδιασμένοι από το καθεστώς καταστολής και καταπίεσης που βιώνουν τόσο στο γήπεδο της ομάδας τους όσο και γενικότερα στη πόλη τους προβαίνουν σε ανακοίνωση η οποία κοινοποιεί την έναρξη αποχής από τις κερκίδες του γηπέδου τους διαμαρτυρόμενοι έτσι για την αυξανόμενη παρουσία της κρατικής καταστολής στο γήπεδο τους.
* Στις 15 Ιανουαρίου και πριν το παιχνίδι του Ολυμπιακού Βόλου με τον Πάοκ Θεσσαλονίκης οι δυνάμεις της κρατικής καταστολής επιτίθονται με χημικά στους οπαδούς του Παοκ. Οι οπαδοί του Παοκ αντεπιτίθονται με αποτέλεσμα τη δημιουργία εκτενών συγκρούσεων μεταξύ των οπαδών του Παοκ και των μπάτσων.
* Στις 16 Ιανουαρίου και πριν το παιχνίδι μεταξύ του Άρη Θεσσαλονίκης και του Πανιωνίου, οπαδοί της θεσσαλονικιάς ομάδας πραγματοποίησαν επιθέσεις προς στις αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν προς την πλευρά των φιλοξενούμενων . Μετά τη λήξη του αγώνα οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής συνεχίστηκαν και σε άλλο σημείο του γηπέδου . Οι δυνάμεις της κρατικής καταστολής επιδόθηκαν σε ρίψη δακρυγόνων και κροτίδων κρότου λάμψης ενώ συνέλαβαν και δυο άτομα.Για περισσότερα εδώ.
* Στις 19 Ιανουαρίου και μετά το παιχνίδι παναχαικής-ασπρόπυργου, μπράβοι που συνόδευαν τον πρόεδρο της παναχαικής (και γνωστό δικηγόρο που είχε αναλάβει την υπεράσπιση του μπάτσου που δολοφόνησε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο) επιτίθονται μαζί με τις δυνάμεις της κρατικής καταστολής (που έκαναν και χρήση χημικών) σε οπαδούς της πατρινής ομάδας.

17η Αγωνιστική Παναιτωλικός-Ηλιούπολη 2-0

Αναμενόμενη νίκη του Παναιτωλικού μας απέναντι στην γραφική ομάδα του αθηναϊκού προαστίου. Αν και δεν αναφερόμαστε στα αγωνιστικά, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε ότι η ροή του ματς άλλαξε με την είσοδο του γνωστού κοντού τούρκου «τρελού και χασικλή» (σύμφωνα πάντα με το γνωστό σύνθημα που ακούγεται στο γήπεδο)! Στα εξω- αγωνιστικά τώρα, οι οπαδοί της ηλιούπολης δεν μας έδωσαν την ευκαιρία να τους φιλοξενήσουμε μιας και αρκέστηκαν μόνο σε ιντερνετικές «αποφασιστικές» ανακοινώσεις. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί το περιστατικό που συνέβη στο ημίχρονο του αγώνα, όταν δυο πιτσιρικάδες οπαδοί του Παναιτωλικού πήραν από το πάγκο της ηλιούπολης μία μπλούζα της ομάδας, ο φροντιστής της ηλιούπολης ανέφερε το συμβάν σε μέλος της διοίκησης το οποίο έκρινε σωστό να έρθει στη μικρή κερκίδα με τη συνοδεία φουσκωτών και να ζητήσει επίμονα πίσω τη μπλούζα, πράγμα που τελικά δεν έγινε. Το μέλος της διοίκησης παρέμεινε για κάποια ώρα εντός αγωνιστικού χώρου και μπροστά στη μικρή κερκίδα με τους φουσκωτούς κοιτάζοντας μήπως δει κάπου την μπλούζα, ενώ έφτασε σε σημείο να συνομιλεί τηλεφωνικά με φίλο της ομάδας μας ,που καθότανε στην επάνω από εμάς κερκίδα, προκειμένου να καταδώσει αυτόν ή αυτούς που έχουν την μπλούζα. Να πούμε εδώ ότι το συγκεκριμένο μέλος της διοίκησης φάνηκε πολύ κατώτερο των περιστάσεων στη νίκαια με τα γνωστά γεγονότα, όταν η μόνη του ενέργεια ήταν να καλέσει τον γιατρό της ομάδας μετά από υπόδειξη οπαδών μας και μόνο. Οι μαγκιές λοιπόν και το βαρύ ύφος εκεί που πραγματικά χρειάζονται και όχι τζάμπα μαγκιές σε φίλους της ομάδας μας. Τέλος να αναφέρουμε κάτι που είχαμε ξαναπεί στο παρελθόν. Όποιος φέρεται σαν μπάτσος στο γήπεδο μας, με στολή ή χωρίς, θα λαμβάνει την ανάλογη αντιμετώπιση. Το ίδιο ισχύει και για όσους θελήσουν να παίξουν το ρόλο του ρουφιάνου.

16η Αγωνιστική Διαγόρας - Παναιτωλικός 2-0

Η αγαπημένη μας ομάδα συνέχισε τις άσχημες εμφανίσεις και ηττήθηκε από τον διαγόρα τελειώνοντας και το παιχνίδι με 10 παίχτες. Οι οπαδοί του διαγόρα διεκδίκησαν και αυτή τη φορά όσκαρ «εθνικού φρονήματος» και ρατσισμού μιας και για αρκετή ώρα φώναζαν σε αλβανικής καταγωγής παίχτη της ομάδας μας ότι «δεν θα γίνει έλληνας ποτέ».. Όπως και πέρσι που οι ίδιοι ανάρτησαν στο ίδιο γήπεδο όταν πάλι αντιμετώπιζαν την ομάδα μας πανί που υπενθύμιζε την ελληνικότητα του νησιού και ανάφερε και κάτι άλλα αστεία για γιδοβοσκούς, για τη πόλη μας κτλ. Και όλα αυτά επειδή ενοχλήθηκαν από «ανθελληνικό» σύνθημα που φώναζαν οι οπαδοί της ομάδας μας τόσο στο μπαράζ με τη ρόδο όσο και κατά τη διάρκεια της επόμενης περιόδου στο παιχνίδι με το διαγόρα στο Αγρίνιο. Και φυσικά το σύνθημα αυτό αποδείχθηκε ενωτικό για τους άσπονδους εχθρούς του νησιού, τους οπαδούς της ρόδου και του διαγόρα, μιας και μπροστά στην «εθνική ενότητα» παραμέρισαν τις διαφορές τους. Αξιοσημείωτο είναι και το ότι στο φετινό παιχνίδι οι οπαδοί του διαγόρα αποφάσισαν μετά από πολύ καιρό να πάνε και στο γήπεδο μιας και 2000-2500 από αυτούς παρακολούθησαν το παιχνίδι σε αντίθεση με πέρσι που ήταν κατά πολύ λιγότεροι και από τους 1000 και πλέον οπαδούς του Παναιτωλικού που παρακολούθησαν το παιχνίδι έξω από το γήπεδο μας σε γιγαντο- οθόνη. Η κοσμοσυρροή αυτή βέβαια προφανώς οφείλεται τόσο στο ότι η ομάδα του διαγόρα έχει μια πολύ καλή πορεία μέχρι τώρα όσο και στο γεγονός ότι προφανώς το όνομα του Παναιτωλικού είναι μάλλον ελκυστικό.Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι το παιχνίδι παρακολούθησαν και καμιά 20αριά φίλοι της ομάδας μας χωρίς διακριτικά οι οποίοι είτε διαμένουν προσωρινά στο νησί είτε κατοικούν εκεί μόνιμα ενώ υπήρξαν και κάποιοι ελάχιστοι που ταξίδεψαν από το Αγρίνιο.

the cine zone

I.D

Μέσα από αυτή τη νέα στήλη του εντύπου μας θα αναφερόμαστε σε κάποιες ταινίες που έχουν αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια τους ή που πολύ απλά μας αρέσουν.
Η αρχή θα γίνει με μια ταινία που έχει σαν κύρια θεματική ενότητα το ποδόσφαιρο φυσικά! Το I.D είναι μια αγγλική (εννοείται) παραγωγή και κυκλοφόρησε το 1995. Θεωρείται η κορυφαία ταινία που ασχολήθηκε με το θέμα του χουλιγκανισμού και του οπαδισμού στην Αγγλία και γενικότερα.
Οι σκηνές της ταινίας λογικά διαδραματίζονται κάπου στα 80s (μέσα ή τέλη), τη περίοδο δηλαδή που η Θάτσερ αποφάσισε να ασχοληθεί και με τους χουλιγκάνους (αφού πρώτα έκανε το ίδιο και με τους απεργούς ανθρακωρύχους και τα συνδικάτα). Είναι η περίοδος εκείνη που ο χουλιγκανισμός στο μεγάλο νησί αρχίζει να ενοχλεί τον συντηρητισμό της εξουσίας και τον μικροαστικό καθωσπρεπισμό που αυτή θέλει να επιβάλλει. Είναι γνωστή η τακτική, της τότε αγγλικής κρατικής καταστολής να αναθέτει σε undercover δυνάμεις της να εισχωρούν στο εσωτερικό των σκληροπυρηνικών firms προκειμένου να μελετήσει τη συμπεριφορά τους, τον τρόπο σκέψης και δράσης τους, να συλλέξει πληροφορίες και τελικώς να τους εξαρθρώσει φυλακίζοντας τους τις περισσότερες φορές. Έτσι λοιπόν η ταινία αναφέρεται στην αποστολή τεσσάρων μυστικών μπάτσων να εισχωρήσουν στους κόλπους ενός firm της φανταστικής ομάδας Shadwell. Και ενώ στην αρχή οι μπάτσοι δεν έχουν καμιά σχέση με το ποδόσφαιρο, σιγά σιγά η γηπεδική φάση αρχίζει να τους συνεπαίρνει. Τελικά οι τρεις από αυτούς επανέρχονται στη τάξη και στη «κανονικότητα» του «επαγγέλματος» τους αλλά ο τέταρτος ανακαλύπτει ένα νέο κόσμο, τον ασπάζεται και γίνεται πρωτοπαλίκαρο των οπαδών της Shadwell με αποτέλεσμα η ζωή του να αλλάξει τόσο δραματικά που να περιστρέφεται μόνο γύρω από την ομάδα και τα μπάχαλα. Η ταινία καταρχάς φανερώνει τη βαρύτητα και τη λύσσα που έδειξε η αγγλική εξουσία και η αντίστοιχη κρατική καταστολή στη πάταξη του χουλιγκανισμού. Στη συνέχεια πολλές φορές αναφέρεται στην υπερβολική βία που ασκούσαν μεταξύ τους οι χουλιγκάνοι καταδεικνύοντας την ωμότητα της και την απουσία σε ορισμένες περιπτώσεις της λογικής. Παρόλα αυτά αφήνει να εννοηθεί ότι οι άγγλοι αυτοί χουλιγκάνοι ασκούσαν αυτή τη βία μόνο μεταξύ τους μην εμπλέκοντας στους καυγάδες τους άσχετους ανθρώπους. Χαρακτηριστική είναι η σκηνή κατά την οποία οι οπαδοί της Shadwell καταδιώκονται από άλλους οπαδούς και κρύβονται μέσα σε ένα φαρμακείο- παντοπωλείο αρπάζοντας από τα ράφια ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν «όπλο». Όταν όμως οι διώκτες απομακρύνονται όλοι τους επιστρέφουν ευγενικά τα αντικείμενα αυτά και ζητούν όλοι συγνώμη για την αναστάτωση που προκάλεσαν στον μετανάστη υπάλληλο του καταστήματος. Επίσης η ταινία καταδεικνύει και κάποια άλλα χαρακτηριστικά των χουλιγκάνων όπως η ισχυρή ενότητα και η αλληλεγγύη που είχαν μεταξύ τους αλλά και τα προβλήματα στις κοινωνικές τους σχέσεις και δραστηριότητες που τους προκαλούσαν οι γηπεδικές δραστηριότητες τους.
Άξιο αναφοράς είναι και το τέλος της ταινίας που αποτελεί αναφορά στην εμφάνιση και την προσωρινή ακμή των ακροδεξιών και ρατσιστικών συμμοριών στο μεγάλο νησί στα μέσα των 80s και στις αρχές των 90s. Αλλά καλύτερα να μη πούμε και άλλα σεβόμενοι όλους αυτούς που δεν έχουν δει ακόμη την ταινία!!
Υ.Γ: Η ταινία είχε προβληθεί στο 2ο party της συλλογικότητας, του εντύπου και της ραδιοφωνικής εκπομπής (Κερκίδα Συνειδήσεων) της Αυτόνομης Ζώνης στη πανεπιστημιακή σχολή.

The dub reggae zone (by Dub ‘n’ bass crew & One world one race)

Οι Iration Steppas είναι το 3ο κατά σειρά αγγλικό electro dub project/ band που παρουσιάζεται μέσα από τις σελίδες αυτού του fanzine και πιο συγκεκριμένα μέσα από αυτή τη στήλη. Η αρχή είχε γίνει με τους Vibronics στο 1ο τεύχος και συνεχίστηκε με τους Bush Chemists στο 2ο τεύχος. Οι Iration Steppas που αυτή τη στιγμή είναι από τα κορυφαία dubwise soundsystems παγκοσμίως ξεκίνησαν στις αρχές των 90s από τον Mark Iration με έδρα την αγγλική επαρχία και πιο συγκεκριμένα τη πόλη του Leeds. Ο Mark Iration λοιπόν ξεκίνησε να περιοδεύει παρέα με διάφορους μουσικούς συνοδοιπόρους του σε ολόκληρη την Αγγλία με αποτέλεσμα ο ήχος των Iration Steppas να αρχίζει να αποκτά όλο και πιο πολλούς φίλους στο underground. Ένας ήχος που έχει σαν βασικά χαρακτηριστικά του τις ευφυέστατες heavy μπασογραμμές και τις υπνωτικές roots dub μελωδίες ενώ εμφανέστατες είναι οι επιρροές από τους Jah Shaka και Jah Tubby. Όλα αυτά τα χρόνια οι Iration Steppas έχουν κυκλοφορήσει ένα σωρό 7ιντσα, 10ιντσα και κάποια full albums ενώ έχουν συμμετάσχει και σε αρκετές συλλογές.
Η δισκογραφία τους είναι η εξής:
7ιντσα: War inna Babylon (with Tena Stelin) 2001, Jungle Jungle (with Tena Stelin) 2001, One Drop - Vibronics (Iration Steppas Remixes) 2001
10ιντσα: Koyaanaisqatsi - Rootsman (Iration Steppas Remixes) 2002, Killimanjaro (Iration Steppas meet D. Rootical) 1995, Reminicence 1996, Stepping Out - Ronni Richards (Iration Steppas Remixes) 2002, Hard Time Pressure in A Babylon/ Gonna rise (Iration Steppas/ Urban Dub) 2002, Double A Side. Too Much War (Danman & Iration Steppas) & Whats Wrong (Y.T. & Iration Steppas) 2002, A Side. Locks - B Side. Marching Dub (with Tena Stelin) 2003
12ιντσα: A Side. Scud Missile B Side. High Rise Vibration 1994, A Side. Mistikal Warrior (Dubplate K meets Iration Steppas) B Side. International Footstep 1994
LP/CD albums: Original Dub D A T (Iration Steppas meet D.Rootical) 1996, Dubz from de Higher Regionz 2004

www.irationsteppas.co.uk
www.myspace.com/irationsteppas

the music zone (by De_Control collective)

dead flowers

Οι Dead Flowers ήταν μια underground μπάντα από το Newcastle της Αγγλίας που στα late 80s και στα 90s βάδισε στο ψυχεδελικό μονοπάτι που χάραξαν στη χώρα αυτή στα 60s και στα 70s μπάντες όπως οι πρώιμοι Pink Floyd και οι Hawkwind και συνέχισαν στα τέλη των 70s και στα 80s μπάντες όπως οι Ozric Tentacles, Magic Mushroom Band και άλλες μπάντες θαμώνες των ιστορικών αγγλικών free festivals (τα οποία κατήργησε αργότερα το αγγλικό- θατσερικό κράτος). Οι Dead Flowers ξεκίνησαν σαν μια garage/ psychedelic μπάντα τη περίοδο 1987/ 1988. Μετά από πολλές αλλαγές στη σύνθεση τους, αρκετά lives μαζί με τους Crazyhead, το δισκογραφικό τους ντεμπούτο- single με τίτλο TV/Fallout και ένα περιστατικό στο Leeds στο οποίο τα μέλη της μπάντας συνελήφθησαν από ειδική μονάδα της αστυνομίας (τους κατηγόρησαν ως «τρομοκράτες»..και πέρασαν μια νύχτα στο κελί επειδή ήταν οπλισμένοι με ..νεροπίστολα!!) οι δραστηριότητες της μπάντας παγώνουν προσωρινά μιας και ο Steev την κάνει για Ινδία. Ήταν στις αρχές των 90s όταν ο Steev γύρισε πίσω ανανεωμένος και η μπάντα κυκλοφόρησε το 1ο της album με τον τίτλο Smell the fragrance (1991) και με το εξής line up: Ferank Manseed, Count Spacey, Graham Swandle ή The Thing και Baba Swayambhunath (ή αλλιώς Steev). Ο δίσκος περιείχε στην ουσία όλες τις demo ηχογραφήσεις της μπάντας από το 1989 έως το 91. Ηχητικά το album είναι καλό και διέπεται από μια garage αλλά και πιο rock/grunge και προ/stoner αισθητική. Ο ίδιος ο Steev είχε πει ότι το album ήταν ένα garage/psychedelic/πρώιμο grunge μείγμα. Την ίδια περίοδο η τοπική ψυχεδελική underground σκηνή του Newcastle άκμαζε. Το Club God (δημιούργημα μελών των Dead Flowers) ήταν ένα μέρος στο οποίοι γινόταν ψυχεδελικά happenings και φυσικά συναυλίες. Στη σκηνή του Club God εμφανίστηκαν μπάντες όπως οι Ozric Tentacles, ο Nick Turner των Hawkwind, οι Thee Hypnotics, αλλά και διάφορες τοπικές μπάντες. Κάποιες από αυτές (Lime Green Violent, Deep, Shapes) συμμετείχαν και στη συλλογή Underground Newcastle που κυκλοφόρησε στο ανεξάρτητο label “Sonic Blue” που άνηκε στους Dead Flowers. Το 2ο τους album που ήταν το Moontan (1992) άρχισε να φανερώνει τις πραγματικές δυνατότητες της μπάντας. Αρκετά rock αλλά πιο ψυχεδελικό αποτελεί ένα φοβερό album που τους έκανε γνωστούς στο ψυχεδελικό κοινό της ευρώπης και έδωσε το έναυσμα για μια σειρά συναυλιών στην Ολλανδία. Πολύ καλές συνθέσεις και ένα διάχυτο trippin και ambient feeling. Είναι το 1994 όμως που η μπάντα κυκλοφορεί ένα από τα μεγαλύτερα ψυχεδελικά αριστουργήματα όλων των εποχών. Το Altered state circus (1994) κυκολοφορεί στη Delerium (στην οποία κυκλοφόρησαν και τις πρώτες και καλύτερες δουλειές τους και οι Porcupine Tree) και αποτελεί την απογείωση της μπάντας (με νέο μέλος τον Chris στα keyboards). Είναι μακράν το πιο ψυχεδελικό album τους με φοβερές συνθέσεις και ατμόσφαιρα που σε παίρνουν από το χέρι και σε πάνε όπου θέλουν (και πώς να μη σε πάνε αφού ηχογραφήθηκε σε ένα studio σε μια απομονωμένη φάρμα όπου η μπάντα το μόνο που έκανε ήταν να παίζει μουσική και να καταναλώνει ψυχεδελικές ουσίες) και φοβερούς στίχους που αγγίζουν τη ποίηση. Ο δίσκος αποτελεί το ιδανικότερο πάντρεμα του ψυχεδελικού rock με την ηλεκτρονική/ambient/trance μουσική. Όπως είχε πει άλλωστε και ο ίδιος ο Steev σε πολύ παλιά συνέντευξη του, το μέλλον της ψυχεδελικής μουσικής και χώρου ανήκει στην techno και trance σκηνή ενώ ο ίδιος πίστευε ότι κάποιες από τις αυτοαποκαλούμενες «ψυχεδελικές» μπάντες των 60s και 70s μόνο ψυχεδελικές δεν ήταν. Οι Dead Flowers δεν υπάρχουν πια, η μουσική τους όμως παραμένει ζωντανή και αποθηκευμένη στους πιο απομακρυσμένους νευρώνες του εγκεφάλου μας.

Αναδημοσίευση από το fanzine High Frequencies
(τεύχος 4, Απρίλιος 2006, Αγρίνιο)

15η Αγωνιστική Παναιτωλικός-Εθνικός Πειραιά 1-2

Σε ένα παιχνίδι που η ομάδα μας ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί κατάφερε τελικά να χάσει πραγματοποιώντας άσχημη εμφάνιση και απογοητεύοντας τους 4500 περίπου οπαδούς της που βρέθηκαν στο γήπεδο. Ταυτόχρονα έχασε και τη 1η θέση στο βαθμολογικό πίνακα. Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο ήταν κάπως περίεργη και το πιο ενεργό κομμάτι της κερκίδας και πιο συγκεκριμένα της μικρής κερκίδας, έδειχνε μουδιασμένο. Και πώς να μην είναι όταν 25 φίλοι αδερφοί και συνοδοιπόροι μας διώκονται μετά τα περιστατικά της νίκαιας.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ 25 ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΥ

Το θέατρο του παραλόγου..

Τη Τετάρτη στις 15 Δεκεμβρίου του 2010 τη μέρα που στην αθήνα πραγματοποιούνταν ογκώδεις διαδηλώσεις ενάντια στην πολιτική και οικονομική εξουσία σε μια άλλη περιοχή του λεκανοπεδίου, στη νίκαια, λάμβανε μέρος μια τραγική και γελοία «θεατρική παράσταση» υπό την αιγίδα του κρατικού και παρακρατικού μηχανισμού και με τους εξής βασικούς πρωταγωνιστές:

• Τους «οπαδούς» του ιωνικού οι οποίοι εξαπέλυσαν, απρόκλητα και χωρίς λόγο, επίθεση στους λιγοστούς λόγω της ημέρας οπαδούς του Παναιτωλικού μας, εκμεταλλευόμενοι τόσο την αριθμητική τους υπεροχή όσο και την ενίσχυση που τους παρείχαν τόσο κάποιοι ντόπιοι οπαδοί άλλων πιο δημοφιλών ομάδων του ποκ όσο και οι διάφοροι «φουσκωτοί- μπράβοι» (να ήταν αλήθεια οι ίδιοι που πέρσι οι ίδιοι οι ιωνικοί έβριζαν επειδή προστάτευαν τον πρόεδρο της ομάδας τους με τον οποίο δεν τα πάνε καλά?) αλλά και οι undercover δυνάμεις της κρατικής καταστολής που σύμφωνα με μαρτυρίες πρωτοστάτησαν στις επιθέσεις με κάποιους από αυτούς να φέρουν και διακριτικά της νικαιώτικης ομάδας. Η επίθεση που εξαπέλυσαν όλοι αυτοί στους οπαδούς του Παναιτωλικού είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία συγκρούσεων για κάμποσο χρονικό διάστημα στους γύρω δρόμους οι οποίες και κορυφώθηκαν όταν οι οπαδοί της ομάδας μας εισήλθαν στη κερκίδα. Εκεί πολυάριθμοι οπαδοί του ιωνικού πλαισιωμένοι από ασφαλίτες και «φουσκωτούς» εξαπέλυσαν λυσσαλέα επίθεση με καθίσματα (μέσα από τον αγωνιστικό χώρο και τις γύρω κερκίδες) και με πέτρες (από τους δρόμους περιμετρικά του γηπέδου και του πέταλου μέσα στο οποίο βρισκόταν οι περίπου 80 οπαδοί του Παναιτωλικού, η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων ήταν άνθρωποι μεγάλης ηλικίας). Άλλωστε πέρσι όταν η αγαπημένη μας ομάδα είχε ξανα- αγωνιστεί στο γήπεδο αυτό το οποίοι είχε κατακλυστεί από 1000 περίπου οπαδούς του Παναιτωλικού ( από τους οποίους πολλοί ήταν οι οργανωμένοι) οι θρασύδειλοι αυτοί «οπαδοί» μετά το τέλος του παιχνιδιού επιδόθηκαν σε πλιάτσικο, σε τραμπουκισμούς και πράξεις βίας απέναντι σε ανθρώπους μεγάλης ηλικίας και στα παιδιά τους που κατευθύνονταν μετά το τέλος του παιχνιδιού στα οχήματα τους. Ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε τον τραμπουκισμένο 11χρονο(!!) πιτσιρικά..

• Τις δυνάμεις της κρατικής καταστολής οι οποίες αρχικά οδήγησαν το πούλμαν των λιγοστών οργανωμένων οπαδών του Παναιτωλικού σε απόσταση αναπνοής από το πέταλο των φανατικών του ιωνικού. Στη συνέχεια οι undercover δυνάμεις της αστυνομίας επιτέθηκαν και αυτοί μαζί με τους «οπαδούς» του ιωνικού στους φίλους του Παναιτωλικού με πέτρες, ρόπαλα και κλομπς τόσο στους γύρω δρόμους όσο και μέσα στο γήπεδο. Και σαν να μην έφτανε αυτό συνέλαβαν και 25 οπαδούς του Παναιτωλικού (και μόλις δυο του ιωνικού) στους οποίους άσκησαν τόσο λεκτική (με εκφράσεις του τύπου κωλόβλαχοι, γαμώ το Αγρίνιο σας αλλά και άλλα πιο ακραία) όσο και σωματική βία (μπουνιές, κλωτσιές κτλ). Το ξυλοφόρτωμα συνεχίστηκε και μέσα στο τμήμα της νίκαιας εις βάρος κάποιων από τους οπαδούς του Παναιτωλικού ενώ απομακρύνθηκαν τα κινητά από τους συλληφθέντες, δεν τους άφησαν να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με συγγενικά τους πρόσωπα, o δικηγόρος που στάλθηκε από την παε σχεδόν προπηλακίστηκε και δεν του επιτράπηκε όχι μόνο να δει τους συλληφθέντες αλλά και να μάθει τα ονόματα τους. Το ίδιο έγινε και με τους περισσότερους γονείς και συγγενείς των συλληφθέντων που κατέφθασαν στο α.τ νίκαιας. Επίσης στο α.τ οι ασφαλίτες χρέωσαν διάφορα αντικείμενα σε κάποιους οπαδούς του Παναιτωλικού τα οποία προφανώς κουβαλούσαν ή και χρησιμοποιούσαν οι ίδιοι οι ασφαλίτες. Ο υπερβάλλοντας ζήλος άλλωστε που έδειξαν οι undercover δυνάμεις της αστυνομίας φαίνεται και από τις προτιμήσεις τους μιας και συνελήφθησαν 25 οπαδοί του Παναιτωλικού και μόλις δυο του ιωνικού. Επίσης συνελήφθηκε και ένας πολίτης που μόλις είχε κατέβει κάτω από το σπίτι του για να αγοράσει σουβλάκια για την οικογένεια του.

• Την διοίκηση της παε Παναιτωλικός που έλαμψε με την απουσία της. Αν και έστειλε δικηγόρο στο α.τ νίκαιας παρόλα αυτά αυτή ήταν και η μοναδική της ενέργεια τη στιγμή που 25 οπαδοί της ομάδας είχαν συλληφθεί και βρισκόταν στο κρατητήριο στα πλαίσια μιας βάναυσης και παράτυπης ομηρίας. Επίσης πολύς κόσμος επιρρίπτει ευθύνες στην παε γιατί δεν απέτρεψε την “ποντικοπαγίδα αυτή στην οποία οδηγήθηκαν οι λιγοστοί οργανωμένοι και όχι μόνο οπαδοί του Παναιτωλικού (άφιξη του πούλμαν λίγα μέτρα από το πέταλο των φανατικών του ιωνικού κτλ).

14η Αγωνιστική Ιωνικός - Παναιτωλικός 0-2

Ο Παναιτωλικός απέναντι σε μια πολύ κατώτερη αγωνιστικά ομάδα πήρε πολύ εύκολα τη νίκη σε ένα παιχνίδι που το σκορ θα μπορούσε να έχει πάρει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις. Το αγωνιστικό μέρος του παιχνιδιού περνάει σε πολύ δευτερεύουσα μοίρα μπροστά σε όλα τα άλλα που συνέβησαν. Πιο συγκεκριμένα οι οργανωμένοι του Παναιτωλικού ταξίδεψαν μέχρι τη νίκαια με ένα μισοάδειο πούλμαν. Το πούλμαν λοιπόν φτάνοντας στο γήπεδο σταμάτησε (χωρίς να γνωρίζουμε ποιος έδωσε τέτοια εντολή ή ποιος κατέστρωσε ένα τέτοιο σχέδιο) ούτε 50 μέτρα από το πέταλο των φανατικών οπαδών του ιωνικού. Δυνάμεις της κρατικής καταστολής δεν υπήρχαν λόγω των δυναμικών και ογκώδων διαδηλώσεων και της μεγάλης απεργίας στην αθήνα εκείνη τη μέρα. Κάπου εκεί ξεκινάει μια απρόκλητη επίθεση προς τους οπαδούς της ομάδας μας, με πέτρες και όχι μόνο, από ιωνικούς που βρισκόταν σε πλατείες, στο γήπεδο και στους γύρω δρόμους. Οι «οπαδοί» του ιωνικού που πλαισιώνονται τόσο από ντόπιους οπαδούς δυο άλλων γνωστών ομάδων του ποκ (με τη μία από αυτές να έχει τη μερίδα του λέοντος) αλλά και από ασφαλίτες επιτίθονται με αποτέλεσμα για κάποιο χρονικό διάστημα να πραγματοποιηθούν συγκρούσεις στους γύρω δρόμους. Τελικά οι οπαδοί της ομάδας μας καταφέρνουν να μπουν στη θύρα τους στην οποία βρίσκονται ήδη 50-60 οπαδοί (μη οργανωμένοι και μεγάλης ηλικίας στη πλειοψηφία τους) οι οποίοι είχαν ταξιδέψει με τα δικά τους μεταφορικά μέσα τόσο από το Αγρίνιο όσο και από διάφορα σημεία της αττικής. Εκεί οι οπαδοί της ομάδας μας δέχονται νέα επίθεση από πολυάριθμους ιωνικούς που έχουν πηδήξει εντός γηπέδου ενισχυμένοι αυτή τη φορά και από πολλούς «φουσκωτούς» όπως και από ασφαλίτες και ξεκινάει για αρκετή ώρα ένας καρεκλοπόλεμος ενώ ταυτόχρονα άλλη μερίδα ιωνικών που βρίσκονται εκτός γηπέδου εκτοξεύουν πέτρες πίσω από το πέταλο. Οι λιγοστοί οπαδοί του Παναιτωλικού εγκαταλείπουν το πέταλο και ύστερα από λίγο 25 από αυτούς συλλαμβάνονται από ασφαλίτες και δίας.

13η Αγωνιστική Παναιτωλικός-Πανθρακικός 1-0

Πραγματοποιώντας μέτρια έως καλή εμφάνιση η αγαπημένη μας ομάδα πήρε άλλους τρεις βαθμούς σε ένα παιχνίδι που παρακολούθησαν περίπου 5.000 οπαδοί. Πολύ όμορφες στιγμές για άλλη μια φορά από τη μικρή κερκίδα του γηπέδου μας και πιο συγκεκριμένα από τη Θύρα 6. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι φυσικά και το γήπεδο είναι ανοιχτό για κάθε άνθρωπο και αποτελεί χώρο συνεύρεσης, κοινωνικοποίησης και ψυχαγωγίας για όλο τον κόσμο ανεξαρτήτου χρώματος, φυλής, τάξης κτλ. Παρόλα αυτά θα θέλαμε να τονίσουμε ότι όσοι ενοχλούνται από τον καπνό (από τα καπνογόνα και τα βαρελάκια) όπως και από την ορθοστασία μπορούν να μετακινηθούν σε άλλο σημείο της μικρής κερκίδας ή ακόμη καλύτερα να μετακομίσουν στη μεγάλη κερκίδα. Αλλιώς υπάρχει και το θέατρο..

Ultras spirit & Casual style

Ultras Spirit

Το πνεύμα ή αλλιώς η νοοτροπία των ultras.Των φανατικών δηλαδή και οργανωμένων οπαδών. Των οπαδών που εναντιώνονται στο μοντέρνο ποδόσφαιρο σε όλες τις πτυχές του. Τόσο σε αυτές που αφορούν άμεσα τους οπαδούς όσο και σε αυτές που αφορούν πιο άμεσα τους συλλόγους. Μια στάση που έχει λάβει διεθνή χαρακτήρα και που επικεντρώνεται στα εξής:
• εναντίωση στους τόσους χορηγούς που έχουν κατακλύσει τα γήπεδα με πινακίδες αλλά και έχουν γεμίσει τις φανέλες των ομάδων μας.
• στους αθλητές –στυγνούς επαγγελματίες, καθώς και στους αθλητές –‘’πρεζάκια’’ που κάνουν χρήση αναβολικών για να αυξήσουν την απόδοση τους και την τιμή τους στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.
• στην ασύδοτη πια εμπορευματοποίηση των ομάδων μας με προϊόντα τελείως άσχετα με το σύλλογο (εμφανίσεις της ομάδας με χρώματα διαφορετικά από αυτά της ομάδας, ρολόγια, εσώρουχα, ακόμη και τοστιέρες!) που απευθύνονται στον οπαδό-πελάτη και σκοπό το κέρδος μέσα από το έμβλημα της ομάδας
• τη μη αναγραφή του ονόματος του παίχτη στη φανέλα της ομάδας, πράγμα που καθιερώθηκε για την εξυπηρέτηση των τηλεσχολιαστών και κατ΄επέκταση των καναλιών και των κερδών τους
• καμία συνεργασία με την αστυνομία
• ανεξαρτησία των οπαδών από τη διοίκηση της ομάδας
• στήριξη της ομάδας σε εντός και εκτός έδρας αγώνες
• συνεργασία με οπαδούς άλλων ομάδων σε ότι έχει να κάνει με κοινά θέματα που απασχολούν τους οπαδούς
• ελευθερία της έκφρασης της χαράς ενός ποδοσφαιριστή με την επίτευξη ενός γκολ, να μην τιμωρείται δηλαδή επειδή έβγαλε τη φανέλα του ή πανηγύρισε στα κάγκελα μαζί με τους οπαδούς της ομάδας του
• ενεργή συμμετοχή των οπαδών στον αγώνα τόσο με τη φωνή και το τραγούδι σε όλη τη διάρκεια του αγώνα όσο και με τη δημιουργία όμορφης οπτικής ατμόσφαιρας με καπνογόνα, choreo, σημαίες, πλακάτ και ότι άλλο ομορφαίνει την κερκίδα.

Casual Style

Μιλώντας για casual culture & casual style αναφερόμαστε στην οπαδική κουλτούρα που είχε αφετηρία την Αγγλία στα τέλη της δεκαετίας του 70 όταν οι οπαδοί ξεκίνησαν να πηγαίνουν στο γήπεδο χωρίς να φοράνε διακριτικά της ομάδας τους, ώστε να μη γίνονται αντιληπτοί από την αστυνομία( αλλά και από αντίπαλους οπαδούς, κυρίως στα εκτός έδρας παιχνίδια).Μέχρι εκείνη την περίοδο οι οπαδοί στην αγγλία υιοθετούσαν λόγω και της εργατικής τάξης στην οποία άνηκαν μία skinhead εμφάνιση.
Κάπου στα τέλη των 70’ς και στις αρχές των 80’ς η casual σκηνή στην αγγλία διαμορφώθηκε λόγω των μαζικών εκδρομών στην υπόλοιπη ευρώπη κυρίως των οπαδών της Liverpool οι οποίοι έβρισκαν την ευκαιρία να αγοράζουν αλλά κυρίως να κλέβουν επώνυμα ρούχα από τα καταστήματα των πόλεων που πήγαιναν. Κάπως έτσι αυτή η συνήθεια εξαπλώθηκε και στους υπόλοιπους άγγλους οπαδούς αφού ήταν ακόμη πιο εύκολο για αυτούς να διαφύγουν την προσοχή των μπάτσων φορώντας επώνυμα και ακριβά ρούχα .Ήταν τόσο διαδεδομένη πλέον η casual κουλτούρα στην αγγλία που κάποιες ομάδες απαγόρευσαν την είσοδο στο γήπεδο τους σε άτομα που φορούσαν ρούχα συγκεκριμένων εταιρειών. Κάπως έτσι η φάση άρχισε να διαδίδεται σε όλη την ευρώπη, με τους ιταλούς οπαδούς να ακολουθούν και να δίνουν το στίγμα τους, δίνοντας ακόμη περισσότερη έμφαση στην εμφάνιση τους στο γήπεδο, διαστρεβλώνοντας κάπως την κουλτούρα και διαμορφώνοντας τον τρόπο που αυτή έφτασε στην ελλάδα, γεμάτη ποζεριλίκι και δηθενισμό.
Ωστόσο το νόημα της κουλτούρας παραμένει το αρχικό. Να ακολουθείς την ομάδα σου παντού, χωρίς να τραβάς τα βλέμματα των μπάτσων οι οποίοι πλέον βρίσκονται κυριολεκτικά σε κάθε γωνία. Για αυτό σήμερα θεωρείται πως η casual κουλτούρα είναι επίκαιρη, ίσως περισσότερο από ποτέ.

Sunday Lovers

Sundaylovers.blogspot.com

12η Αγωνιστική Καλλιθέα - Παναιτωλικός 0-1

Από τα ματς που θα μείνουν στη μνήμη μας για πάντα τόσο για τη νίκη του Παναιτωλικού με γκολ στις καθυστερήσεις και τους τρελούς μας πανηγυρισμούς, που μας ξύπνησαν μνήμες από το μπαράζ με τη ρόδο, όσο και για την επιβλητική παρουσία-κατάληψη του κόσμου του συλλόγου στο γήπεδο της καλλιθέας. Περίπου 2000 φίλοι του Παναιτωλικού γέμισαν πραγματικά ασφυκτικά την κερκίδα φιλοξενουμένων του γηπέδου ενώ αρκετοί ήταν και αυτοί που παρακολούθησαν το παιχνίδι από την απέναντι κερκίδα ανάμεσα σε οπαδούς της καλλιθέας, οι οποίοι ήταν περίπου 1000. Με λίγα λόγια στο «ελ πάσο» βρέθηκαν περίπου 2500 φίλοι του Παναιτωλικού. Στα εξωαγωνιστικά, η εκνευριστική στάση των μπάτσων που σταματούσαν τα πούλμαν της εκδρομής καθώς μπαίναμε στην αθήνα ανά 10 λεπτά για αδιευκρίνιστο λόγο, αλλά και η πανέξυπνη συνεργασία τους με την διοίκηση της καλλιθέας που είχε σαν αποτέλεσμα 2000 και πλέον ίσως Αγρινιώτες κάθε ηλικίας να μπούνε στο γήπεδο από μία μόνο πόρτα και ένας ένας. Με την είσοδο των ομάδων στην κερκίδα μας σηκώθηκε πανό σχετικό με την επέτειο των δυο χρόνων από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από ένστολο κρατικό τραμπούκο, ενώ τα αντιμπατσικά συνθήματα και οι λεκτικές αντεγκλήσεις με τους μπάτσους έδιναν και έπαιρναν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Με τη λήξη, μία διμοιρία των ματ (χακήδες) τραβάει γι ασήμαντη αφορμή έναν οπαδό του Παναιτωλικού μας και μετά τη σχετική μανούρα που συμπεριλάμβανε σπρωξιές και κλωτσιές και από τις δυο μεριές τον αφήνουνε.

11η Αγωνιστική Παναιτωλικός- O.Φ.Η 2-1

Ο Παναιτωλικός έκανε αυτό που έπρεπε, κέρδισε στο ντέρμπυ αποδίδοντας καλό ποδόσφαιρο στο 2ο ημίχρονο, κατέκτησε τους τρεις βαθμούς και ανέβηκε στη 2η θέση της βαθμολογίας και σε απόσταση ενός μόνο βαθμού από τη πρώτη θέση. Περίπου 5500 με 6000 οπαδοί του Παναιτωλικού παρακολούθησαν το παιχνίδι προσδίδοντας του έτσι μια αίγλη που θα ζήλευαν πραγματικά πολλές ομάδες της σούπερ κλίκας. Οι οπαδοί της αγαπημένης μας ομάδας δημιούργησαν πραγματικά μια καταπληκτική ατμόσφαιρα τόσο με τις φωνές και τα τραγούδια όσο και με τα δεκάδες καπνογόνα και μετέτρεψαν το «κλουβάκι» μας για άλλη μια φορά σε πραγματικό καμίνι. Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να λέγαμε ότι ο κινητήριος μοχλός που ώθησε την ομάδα μας στο νικηφόρο αποτέλεσμα ήταν ο κόσμος της, όλοι εμείς δηλαδή. Οπαδοί και φίλοι της ηρακλειώτικης ομάδας δεν παραβρέθηκαν στο γήπεδο (τουλάχιστον οργανωμένα). Οι απεργιακές κινητοποιήσεις των ναυτεργατών εμπόδισαν τους οπαδούς του Ο.φ.η από το ηράκλειο (που είχαν παραλάβει εισιτήρια και είχαν δρομολογήσει εκδρομές) να ταξιδεύσουν μέχρι το Αγρίνιο. Στο γήπεδο όμως δεν βρέθηκαν τελικά ούτε οπαδοί του ο.φ.η από την αθήνα, τη πάτρα ή άλλες πόλεις. Πρέπει να αναφερθεί ότι παραμονές του μεγάλου ντέρμπυ είχαν κυκλοφορήσει διαδικτυακές φήμες που λέγανε ότι ο σύνδεσμος των warriors δεν ήθελε να δοθούν εισιτήρια στους κρητικούς οπαδούς κάτι που ήταν πέρα ως πέρα αναληθές. Οι warriors αλλά και άλλοι πολλοί οπαδοί του Παναιτωλικού υπερασπίζονται το δικαίωμα όλων των οπαδών να ταξιδεύουν από πόλη σε πόλη προκειμένου να βρίσκονται κοντά στην αγαπημένη τους ομάδα ενώ ήταν οι ίδιοι που πέρσι (πριν από παιχνίδι με τον ο.φ.η) πραγματοποίησαν πορεία για να διαδηλώσουν ενάντια στα κατασταλτικά μέτρα που στοχεύουν στους οπαδούς και ενάντια στην απαγόρευση των μετακινήσεων. Η ατμόσφαιρα και το κλίμα πάντως στο γήπεδο και γενικότερα στη πόλη ήταν ήδη τεταμένο λόγω της βαθμολογικής σημασίας του παιχνιδιού αλλά και λόγω της περσινής «άψογης φιλοξενίας» που έτυχαν στο ηράκλειο οι οπαδοί της ομάδας μας.

Ο Ερμής και η κρίση, η σχιζοφρένεια και τα εξιλαστήρια θύματα..

Έχουμε ακούσει κατά καιρούς πολλά αρνητικά για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Ότι μας παίρνουν τις δουλειές, ότι κουβαλούν αρρώστιες, ότι (μόνο αυτοί) συμβάλλουν στην έξαρση της εγκληματικότητας, ότι (μόνο αυτοί) πουλάνε πρέζα, ότι είναι όργανα μυστικών και ανθελληνικών υπηρεσιών που αποσκοπούν στη διάλυση του ελληνικού έθνους, της ελληνικής φυλής και της ορθοδοξίας και άλλα πολλά..

Πρόσφατα διαβάσαμε σε δελτίο ενημέρωσης του εμπορικού συλλόγου («ο Ερμής») του Αγρινίου ότι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες ευθύνονται και για την οικονομική κρίση που αναγκάζει αρκετούς μικρομεσαίους έμπορους της πόλης μας να βάλουν λουκέτο στα μαγαζιά τους.

Ο εμπορικός σύλλογος με τα σχεδόν 100 χρόνια παρουσίας στα τοπικά δρώμενα αποσκοπεί στη προάσπιση των συμφερόντων των ντόπιων μικρομεσαίων εμπόρων απέναντι στις ληστρικές και αδηφάγες διαθέσεις των ντόπιων αλλά και πολυεθνικών μεγαλοκαρχαριών και κεφαλαιοκρατών. Επίσης ήταν αυτός που καθιέρωσε τον έστω και για δυο μήνες εξανθρωπισμό του εμπορικού ωραρίου με το θερινό πενθήμερο.

Όμως ένα από τα πιο πρόσφατα δελτία ενημέρωσης του εν λόγω συλλόγου αναφέρει ότι για τα κατάντια των ντόπιων εμπόρων και για την οικονομική κρίση που επηρεάζει τις λιγότερο έως και καθόλου ευνοημένες κοινωνικές τάξεις φταίνε και οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Με λίγα λόγια οι διάφοροι αυτοί άνθρωποι που εμπορεύονται στο δρόμο ομπρέλες, μπρελόκ, φακούς, ρολόγια και cd αποτελούν τεράστια ανταγωνιστική δύναμη για τους ντόπιους εμπόρους και όχι οι πολυεθνικές με τα τεράστια πολυκαταστήματα που ξεφυτρώνουν παντού με τα τεράστια κεφάλαια τους και τα ελεύθερα ωράρια τους. Όλος αυτός ο κόσμος λοιπόν που είτε λόγω ειδικών οικονομικών συνθηκών είτε λόγω πολέμων (τους οποίους τις περισσότερες φορές ξεκινούν ή υποβόσκουν οι σύμμαχοι της ελλάδας) αναγκάζεται να κάνει τόσο μεγάλα ταξίδια με τόσα ρίσκα και τόση αβεβαιότητα προκειμένου να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη αποτελεί σύμφωνα με τον εμπορικό σύλλογο άλλο ένα βασικό εχθρό των ντόπιων μικρομεσαίων εμπόρων. Στη πραγματικότητα βέβαια ο πραγματικός εχθρός των ντόπιων μικρομεσαίων εμπόρων (όπως και των άνεργων, των εργατών, των αγροτών και όλης της κοινωνίας) είναι το καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα που συντηρούν οι κεφαλαιοκράτες επιχειρηματίες (έμποροι και μη), οι τράπεζες και η πάσης φύσης πολιτική και οικονομική εξουσία.

Ακόμη και αν προσπαθήσουμε να μπούμε και εμείς στο τρόπο σκέψης του εμπορικού συλλόγου θα δούμε ότι ακόμη και με το δικό του σκεπτικό μια τέτοια άποψη δεν στέκει μιας και οι πλανόδιοι μετανάστες έμποροι είναι συμπολίτες μας που ζουν και αυτοί στην ίδια πόλη, στεγάζονται σε αυτή, τρώνε σε αυτή και μέρος των λιγοστών χρημάτων που κερδίζουν ανακυκλώνεται στη τοπική κοινωνία. Σε αντίθεση με τις πολυεθνικές και τα πολυκαταστήματα που η μοναδική τους προσφορά στη τοπική κοινωνία είναι οι πενιχροί μισθοί στους εργαζομένους τους(της γενιάς των 600 ευρώ ).

Βέβαια το συγκεκριμένο δελτίο ενημέρωσης φανερώνει και κάποιες τάσεις σχιζοφρένειας αφού τη μια στιγμή τα χώνει στις πολυεθνικές αλλά την άλλη βρίσκει σαν εξιλαστήρια θύματα για την οικονομική κατάντια της τοπικής κοινωνίας τους πλανόδιους μετανάστες έμπορους (ξεχνώντας όπως και πολλοί άλλοι άλλωστε τους εκατοντάδες χιλιάδες έλληνες οικονομικούς μετανάστες παλαιότερων δεκαετιών). Και η αποκορύφωση της σχιζοφρένειας αυτής είναι το ότι σε κάποιο σημείο του, το δελτίο ενημέρωσης διερωτάται για το τι σόι κοινωνία είναι αυτή που μισεί, αποστρέφεται και ξεχνά τους μετανάστες που είναι θύματα κάποιας άλλης κοινωνίας πολιτών και της ανοχής μας τη στιγμή που σε κάποιο άλλο σημείο του δελτίου ο εμπορικός σύλλογος προτρέπει τους δημοτόμπατσους να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και να ασχοληθούν με τους πλανόδιους μικροπωλητές!!