Ο Παναιτωλικός δυσκολεύτηκε για άλλη μια φορά απέναντι σε μια πολύ υποδεέστερη ομάδα(θυμίζουμε ότι είχε κερδίσει με το αγχωτικό 1-0 το Αιγάλεω), δεν κατάφερε να κερδίσει και πέταξε έτσι δυο πολύτιμους πόντους. Ο κόσμος έδωσε για άλλη μια φορά βροντερό παρόν( 4000 περίπου οπαδοί). Οι μπάτσοι δεν επέτρεψαν σε 30 περίπου οπαδούς της Καλαμάτας να φτάσουν στο Αγρίνιο και να παρακολουθήσουν το παιχνίδι και τους ακινητοποίησαν μόλις λίγα χιλιόμετρα έξω από τη πόλη με τη δικαιολογία ότι η διοίκηση τους δεν ζήτησε επίσημα εισιτήρια. Το γεγονός αυτό μας βρίσκει τόσο σαν Αυτόνομη Ζώνη όσο και σαν οπαδούς (του Παναιτωλικού) αντίθετους. Θεωρούμε ότι είναι δικαίωμα του καθενός τόσο να ταξιδεύει όπου θέλει όσο και να παρακολουθεί από κοντά την ομάδα που υποστηρίζει. Αντίθετοι (και πολύ μάλιστα) είμαστε όμως και στο πολιτικό και κοινωνικό προφίλ μεγάλου μέρους των σκληροπυρηνικών οπαδών της Καλαμάτας που δείχνουν να είναι νοσταλγοί άλλων πολιτικών καταστάσεων κάτι που φαίνεται τόσο από τα διάφορα πανό τους με εθνικιστικό, ακροδεξιό, φασιστικό περιεχόμενο όσο και από το ότι στη συγκεκριμένη πόλη υπάρχουν τέτοιου είδους πολιτικές ομαδοποιήσεις με πολυετή παρουσία και ανάλογες κατάπτυστες πεποιθήσεις. Τέλος να αναφέρουμε ότι στην ανάπαυλα βραβεύτηκαν οι παλαίμαχοι παίχτες του Παναιτωλικού μας που τον ανέβασαν το 1975 στην Α Εθνική. Οι παλαίμαχοι σκόρπισαν ρίγος συγκινήσεις σε παλιούς και νέους οπαδούς του Παναιτωλικού και φυσικά απέσπασαν το πάρα πολύ ζεστό χειροκρότημα του κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου