Απεργία 23/02/2011

Σήμερα πραγματοποιήθηκε στο Αγρίνιο πορεία στα πλαίσια της πανελλαδικής απεργίας για τον πόλεμο που δέχεται η κοινωνία από την πολιτική/οικονομική εξουσία.
Στη πορεία μοιράστηκαν κείμενα σχετικά με το ζήτημα αυτό αλλά και σχετικά με το ζήτημα των μεταναστών απεργών πείνας:

Το δίκιο μας να βγάλουμε στους δρόμους…

Η κρίση του κεφαλαίου έχει επεκταθεί και έχει μετουσιωθεί σε μια γενικευμένη κοινωνική κρίση. Η καθημερινότητα γίνεται ολοένα και πιο ζοφερή και η απόσταση μεταξύ των ανθρώπων επιδιώκεται συνεχώς να αυξάνει. Η κρίση του κεφαλαίου αποτελεί βήμα για να αλωθεί κάθε πτυχή της ζωής μας.. Η ανεργία αυξάνεται, τα μεροκάματα κι οι μισθοί μειώνονται, τα εργασιακά δικαιώματα περιχαρακώνονται, οι αντιθέσεις συνεχώς μεγαλώνουν και ο αριθμός των αστέγων πολλαπλασιάζεται. Το δημόσιο σύστημα υγείας καταρρέει, τα τιμολόγια της ΔΕΗ τροποποιούνται εις βάρος μας, το ίδιο και το κόστος των μετακινήσεων (βενζίνη, εισιτήρια, διόδια κτλ)… Η εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της καταστολής και του ελέγχου, η φτώχεια και η ανέχεια, τόσο σε ντόπιους όσο και σε μετανάστες, διευρύνονται και αυξάνονται με ανάλογο τρόπο. Το ανέκαθεν εμπορευματοποιημένο σύστημα υγείας (φακελάκια, διαφήμιση ιδιωτικών ιατρειών, φαρμακοβιομηχανίες σε ρόλο κουμανταδόρων κτλ) ξεπερνά τους οποιοδήποτε ενδοιασμούς και δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Οι αλλαγές στο σύστημα υγείας –το οποίο βρίσκεται υπό κατάρρευση-σηματοδοτεί και την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων καθώς επίσης και την υποβάθμιση των ήδη υποβαθμισμένων υπηρεσιών που θα παρέχει. Και το εισιτήριο των 5 ευρώ είναι μόνο η αρχή… Η αύξηση των τιμών των εισιτηρίων και η ύπαρξη διοδίων δηλώνουν ξεκάθαρα πως το κράτος και το κεφάλαιο παίζουν το ρόλο του νταβατζή. Η υποτίμηση της νοημοσύνης μας αλλά και της ίδια μας της ζωής συνεχίζεται. Και ενώ η κοινωνική δυσαρέσκεια αυξάνεται στο ζήτημα των πληρωμών, η απάντηση των εταιριών είναι αύξηση των τιμών! Μια κίνηση καθαρά ανταγωνιστική με όρους κοινού τσαμπουκά. Σε αυτή τη σύμπραξη αετονύχηδων δεν θα μπορούσε να λείπει και η ΔΕΗ. Εν μέσω κρίσης τα τιμολόγια διαφοροποιούνται. Η τιμής πώλησης στη βιομηχανία και τα καταστήματα μειώνεται, ενώ στα νοικοκυριά έχουμε αύξηση. Έτσι λοιπόν και η ΔΕΗ ως κερδοφόρος επιχείρηση κοιτάει το κέρδος της και λειτουργεί με ταξικά κριτήρια. Ενώ, τα λεγόμενα ΄΄κοινωνικά΄΄ τιμολόγια (ευνοϊκή μεταχείριση για τα χαμηλά εισοδήματα) αποτελούν μια κίνηση καθαρά αποπροσανατολισμού μιας και τελικά δεν ευνοούν κανέναν. Στην εποχή της παθητικότητας, της εξατομίκευσης κάποιοι διαλέγουν τον δρόμο του άμεσου και αδιαμεσολάβητου αγώνα. Η σύγκρουση των κατοίκων της Κερατέας ενάντια στους εργολάβους και τις δυνάμεις καταστολής, το κίνημα άρνησης πληρωμών στα ΜΜΜ και τα διόδια, οι απεργιακές κινητοποιήσεις, οι επισχέσεις εργασίας σε ιδιωτικούς χώρους (όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Ιπποκράτειου Ιδρύματος στο Αγρίνιο), φωνάζουν κραυγαλέα ότι μεγάλο μέρος της κοινωνίας πλέον δεν συναινεί στις επιλογές του κράτους κα των αφεντικών. Παράλληλα, 300 μετανάστες ξεκίνησαν απεργία πείνας από 25/01, διεκδικώντας την νομιμοποίηση τους, χρησιμοποιώντας ως όπλο το μοναδικό τους υπάρχον, δηλαδή το ίδιο τους σώμα. Η ταξική ειρήνη και η ευημερία οδεύουν προς το τέλος τους. Η συλλογικοποίηση των αρνήσεων και η αλληλεγγύη μεταξύ των ντόπιων και «ξένων» καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων, είναι ο μοναδικός τρόπος για να γίνουν αποτελεσματικοί οι αγώνες μας. Θέλουν να φαγωθούμε μεταξύ μας. Ας μην τους κάνουμε την χάρη… Ας αντιτάξουμε το συλλογικό απέναντι στο ατομικό, το «εμείς» απέναντι στο «ο καθένας για τον εαυτό του».

Γενική απεργία 23 Φλεβάρη

Να συλλογικοποιήσουμε τους αγώνες μας
Κατάληψη Apertus
Καλυβίων 70, Αγρίνιο

Ακολουθεί το κείμενο που αναφέρεται στο θέμα των μεταναστών απεργών πείνας:

Κείμενο για μετανάστες

Την Κυριακή 23 Ιανουαρίου έφτασαν στο λιμάνι του Πειραιά 300 μετανάστες εργάτες από την Κρήτη για να ξεκινήσουν πανελλαδική απεργία πείνας. Την ίδια μέρα 50 από τους 300 μετανάστες φτάνουν στο εργατικό κέντρο της Θεσσαλονίκης με σκοπό να συμμετέχουν και αυτοί στην απεργία πείνας. Διεκδικούν τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, ίσα κοινωνικά-πολιτικά δικαιώματα όπως και υποχρεώσεις με τους Έλληνες εργαζόμενους. Οι απεργοί πείνας στην Αθήνα είχαν εγκατασταθεί στο νέο κτίριο της Νομικής που δεν χρησιμοποιείται για πανεπιστημιακούς σκοπούς. Η απάντηση της πρυτανείας, ήταν κλείσιμο της σχολής. Σε πιο δραστικά μέτρα πέρασε το κράτος κάνοντας άρση ασύλου σε συνεργασία με την πρυτανεία της Νομικής, ενώ τα ΜΜΕ κατασυκοφαντούν τον αγώνα τους και παραπληροφορούν, επιτίθενται στο δικαίωμα των μεταναστών να διεκδικήσουν με τον τρόπο που αυτοί επιλέγουν τα δικαιώματά τους. Οι απεργοί μετανάστες βρίσκονται στην 30η μέρα απεργία πείνας οι 230 στο κτίριο ΥΠΑΤΙΑ στο κέντρο της Αθήνας που μεταφέρθηκαν έπειτα από την κατάλυση του ασύλου στο κτίριο της Νομικής, και οι υπόλοιποι 50 στο εργατικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, με «όπλο» το ίδιο τους το σώμα, ως έσχατο μέσο, ξεκίνησαν ένα συλλογικό αγώνα ενάντια στην εξαπάτηση και την κοροϊδία, ανακτώντας τη χαμένη τους αξιοπρέπεια, από τους διωγμούς, την καταστολή και την εκμετάλλευση που υφίστανται.

‘Κείμενο απεργών μεταναστών’

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 Γενάρη. Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες από όλη την Ελλάδα. Ήρθαμε εδώ διωγμένοι από τη φτώχια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες. Οι πολυεθνικές της Δύσης και οι πολιτικοί υπηρέτες τους στις πατρίδες μας, δε μας άφησαν άλλη επιλογή από το να ρισκάρουμε τις ζωές μας 10 φορές για να έρθουμε μέχρι την πόρτα της Ευρώπης. Η Δύση που καταληστεύει τον τόπο μας, με το απείρως καλύτερο βιοτικό επίπεδο από εκεί, είναι για μας η μοναδική ελπίδα να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Ήρθαμε (με κανονική ή όχι είσοδο) στην Ελλάδα και δουλεύουμε για να ζήσουμε εμείς και τα παιδία μας. Βρισκόμαστε στην αναξιοπρέπεια και στο σκοτάδι της παρανομίας για να ωφελούνται οι εργοδότες και οι υπηρεσίες του κράτους από την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας μας. Ζούμε από τον ιδρώτα μας και με το όνειρο κάποια στιγμή να αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα με τους Έλληνες συναδέλφους. Το τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για εμάς. Όσο κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις, όσο ακριβαίνουν τα πάντα, τόσο ο μετανάστης παρουσιάζεται ως φταίχτης, ως ο υπαίτιος για την εξαθλίωση και την άγρια εκμετάλλευση των Ελλήνων εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών. Η προπαγάνδα φασιστικών και ρατσιστικών κομμάτων και οργανώσεων έχει γίνει πλέον η επίσημη γλώσσα του κράτους για το μεταναστευτικό. Η φρασεολογία τους αναπαράγεται πλέον αυτούσια από τα ΜΜΕ όταν μιλάνε για εμάς. Οι «προτάσεις» τους πλέον εξαγγέλλονται ως κυβερνητικές πολιτικές. Τείχος στον Έβρο, πλωτά στρατόπεδα και ευρωστρατός στο Αιγαίο, πογκρόμ και τάγματα εφόδου στις πόλεις, μαζικές απελάσεις πάνε να πείσουν τους Έλληνες εργαζόμενους πως συνιστούμε ξαφνικά απειλή για αυτούς, πως εμείς φταίμε για την πρωτοφανή επίθεση που δέχονται από τις ίδιες τους τις κυβερνήσεις. Η απάντηση στο ψέμα και στη βαρβαρότητα πρέπει να δοθεί τώρα και θα την δώσουμε εμείς οι μετανάστες και μετανάστριες. Μπαίνουμε μπροστά με τη ζωή για να σταματήσουμε τώρα την αδικία σε βάρος μας. Ζητάμε την νομιμοποίηση όλων μεταναστών/τριων, ζητάμε ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους Έλληνες εργαζόμενους και εργαζόμενες. Ζητάμε από τους Έλληνες συναδέλφους μας εργαζομένους, από κάθε άνθρωπο που τώρα υποφέρει και αυτός από την εκμετάλλευση του ιδρώτα του, να σταθεί δίπλα μας. Να στηρίξει τον αγώνα μας, για να μην αφήσει να επικρατήσει και στο δικό του τόπο το ψέμα και η αδικία, ο φασισμός και η απολυταρχία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Αυτό δηλαδή που έχει επικρατήσει και στις δικές μας πατρίδες και μας ανάγκασε να ξενιτευτούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, εμείς και τα παιδία μας. Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι από εμάς ξεκινάμε πανελλαδική απεργία πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 Γενάρη. Βάζουμε τη ζωή μας σε κίνδυνο γιατί έτσι και αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή για έναν αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμούμε να πεθάνουμε εδώ παρά τα παιδιά μας να ζήσουν αυτά που περάσαμε εμείς.

Η συνέλευση των μεταναστών απεργών πείνας, Ιανουάριος 2011

Οι απεργοί πείνας αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά προβλήματα. Αρκετά άτομα νοσηλεύονται σε νοσοκομεία της Αθήνας με καρδιοπάθειες, βαριές αφυδατώσεις, γαστρεντερίτιδες. Ενώ συνεχείς είναι οι λιποθυμίες απεργών πείνας.

Αλληλέγγυοι/ες από Αγρίνιο

Για περισσότερα σχετικά με τη πορεία στο Αγρίνιο εδώ.