Η τεράστια κοινωνική έκρηξη (& για πολλούς εξέγερση) του Δεκέμβρη ήταν η έκρηξη μιας ωρολογιακής βόμβας της οποίας οι δείκτες του ρολογιού της ίσως να γυρνούσαν αργά. Και αυτό γιατί κάλλιστα η «έκρηξη» της θα μπορούσε να έχει πυροδοτηθεί αρκετές άλλες φορές στο παρελθόν που ξαναυπήρξαν θύματα της βίαιης κρατικής καταστολής, έλληνες & μετανάστες. Αιτίες & αφορμές για κάτι τέτοιο μάλλον προυπήρχαν αλλά ίσως ήταν τελικά η συγκεκριμένη τοποθεσία που έγινε το συμβάν αυτή που αποτέλεσε & τη βασική ώθηση για την έκρηξη αυτή. Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι ότι αν κάτι τέτοιο συνέβαινε κάπου αλλού (π.χ στο Ηράκλειο, στη Φλώρινα, στο Μενίδι που βρίσκεται μόλις λίγα χλμ μακριά από το μέρος που έγινε το θλιβερό συμβάν ή σε κάποιο χωριό) δε θα πυροδοτούνταν μια τόσο μεγάλη αλυσιδωτή αντίδραση. Και το αιτιολογούν χρησιμοποιώντας ως παραδείγματα ανάλογα περιστατικά που έγιναν στο σχετικά πρόσφατο εώς πολύ πρόσφατο παρελθόν..Εκεί που μάλλον συμφωνούν οι περισσότεροι είναι στη διαπίστωση ότι ήταν μια κοινωνική & όχι πολιτική έκρηξη (ή εξέγερση). Αιτίες της ήταν η συσσωρευμένη οργή & αγανάκτηση λόγω της φτώχειας, της ανεργίας, της καταπίεσης, της αβεβαιότητας, του ρατσισμού & της βίαιης κρατικής καταστολής που φόρεσε για ακόμη μια φορά το άγριο, μισάνθρωπο & βάρβαρο προσωπείο της.
Στη πόλη μας, στους κοινωνικούς κύκλους της οποίας υπήρχαν ανέκαθεν πολιτικο-κοινωνικές ζυμώσεις & δραστηριότητες από μεγάλο αριθμό ατόμων που δεν ανήκουν σε συμβατικά ή κοινοβουλευτικά σύνολα ή ομάδες, έλαβαν μέρος πολλές δραστηριότητες & δράσεις κατά τη διάρκεια του Δεκέμβρη (& όχι μόνο). Εκδηλώσεις, διαδηλώσεις, πορείες, συνελεύσεις,, η κατάληψη του Δημαρχείου κ.α δείχνουν ότι η Αγρινιώτικη κοινωνία για άλλη μια φορά δεν έμεινε αμέτοχη. Ένα μεγάλο μέρος (με κάποιες εξαιρέσεις) των μέσων αντιπληροφόρησης (sites, έντυπα κτλ) προερχόμενων από τα δύο μεγαλύτερα αστικά συγκροτήματα της χώρας έκαναν από ελάχιστες έως μηδαμινές αναφορές σε όλες αυτές τις δράσεις.
Όπως & να χει ένα πολύμορφο κράμα ανθρώπων που αποτελούνταν από ανένταχτους, αντιεξουσιαστές, άνεργους, κάποιους αριστερούς, μετανάστες, χουλιγκάνους & μαθητές κατέβηκαν στους δρόμους για να εκφράσουν την οργή & την αγανάκτηση τους. Η κρατική καταστολή ήταν απούσα (εκτός των περιπτώσεων που το εξοργισμένο πλήθος έφτασε έξω από το «σπίτι» τους οπότε & έπρεπε να το αντιμετωπίσει).
Σε πολλούς αυτή η απουσία φάνηκε περίεργη. Για όλους τους άλλους όμως που γνωρίζουν τη προιστορία των μάλλον μικρών άλλα μόνιμων & μακροπρόθεσμων αγώνων κοινωνικών αγώνων σε αυτή τη πόλη, -όπου οι κρατιστές & τα τσιράκια τους δεν αλώνιζαν μόνοι τους αλλά είχαν πάντα να αντιμετωπίσουν ένα μόνιμο αντίλογο- δε τους φαίνεται καθόλου περίεργο..
Σαν επίλογο διαλέξαμε κάποια σχόλια από κείμενο που μοιράστηκε κατα τη διαρκεια του Δεκέμβρη στο Αγρίνιο:
" Όπως όλοι είδαν στο Αγρίνιο ο στόχος των εξεγερμένων ήταν μόνο ο εχθρός. Χτυπήθηκαν οι μισητές τράπεζες, η εφορία, αστυνομία, οτε, ελτα, & οι λαομίσητοι φασίστες του λ.α.ο.ς. "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου