Παναιτωλικός Γ. Φ. Σ

Ο Παναιτωλικός είναι άμεσα συνδεδεμένος με τα παιδικά μας χρόνια & με τα αντίστοιχα βιώματα μας στις διάφορες γειτονιές του Αγρινίου & των προαστίων του στις οποίες μεγαλώσαμε. Ήταν ανέκαθεν μια διέξοδος στα προβλήματα μας, τροπος εκτόνωσης & ψυχαγωγίας & γροθιά στο κατεστημένο που ήθελε το Αγρίνιο (όπως & τις περισσότερες επαρχιακές πόλεις) να ερημώνει να παρακμάζει & να μαστίζεται από την ανεργία & την αβεβαιότητα. Σε μια (σε γενικές γραμμές) άσχημη επαρχιακή τσιμεντούπολη (αν βέβαια εξαιρέσουμε τα υπέροχα φυσικά τοπία που μας περιτριγυρίζουν) που μαστίζεται από ανεργία & άλλα κοινωνικά προβλήματα η ομάδα της πόλης αποτελούσε ένα τρόπο να βροντοφωνάξουμε ότι ναι, υπάρχουμε!!

Όλοι μας περιμέναμε τη Κυριακή για να κατευθυνθούμε μαζικά στο γήπεδο του ή για να τον ακολουθήσουμε αν έπαιζε εκτός Αγρινίου όσο μακριά και αν έπρεπε να ταξιδέψουμε. Εάν τύχαινε να παίζει καθημερινή τότε όλη η πόλη παρέλυε. Τα σχολεία & τα ουζερί άδειαζαν, οι αγρότες άφηναν τα χωράφια τους, οι εργάτες τα γιαπιά & τις βιοτεχνίες & οι ντόπιοι μικρό/μεσαίοι έμποροι έκλειναν τα μαγαζιά τους. Ο Παναιτωλικός αποτελούσε πάντα πόλο έλξης για τους απανταχού εργάτες, αγρότες , προλετάριους, άνεργους, λούμπεν, «ξεπεσμένους» αστούς & για τα απανταχού ριζοσπαστικά στοιχεία του Αγρινίου & των περιχώρων. Όλοι οι Αγρινιώτες (έλληνες, άλλα & αρκετοί τσιγγάνοι & μετανάστες ) γίνονται όλοι ένα κουβάρι κάθε Κυριακή στο γήπεδο του Παναιτωλικού μας, στο 2ο μας σπίτι δηλαδή.

Ο Πανατωλικός ιδρύθηκε το 1926. Το όνομα του περιείχε & τη λέξη Φιλεκπαιδευτικός μιας & εκτός από αθλητικό σωματείο αποτέλεσε & κοινωνικό σωματείο αφού μεριμνούσε για τη μόρφωση & όχι μόνο πολλών άπορων παιδιών.

Το 1954-55 κατάφερε να σπάσει το κατεστημένο του ΠΟΚ & να συμμετάσχει στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα όπου συμμετείχαν οι έξι καλύτερες της χώρας (ύστερα από νικηφόρο μπαράζ ενάντια στη Παναχαϊκή που πραξικοπηματικά είχε οριστεί να γίνει στο Αίγιο!!). Επίσης έχει συμμετάσχει δύο φορές & στο πρωτάθλημα της Α Εθνικής τη περίοδο 1975-77 αλλά οι διάφορες εχθρικές διαιτησίες & τα μεγάλα ποδοσφαιρικά αφεντικά στέκονται εμπόδιο. Τα τελευταία δυστυχώς πολλά χρόνια η αγαπημένη μας ομάδα παραπαίει. Ήταν & είναι πολλοί αυτοί που προκείμενου να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους ματαιοδοξίες για πλουτισμό & δόξα έφτασαν το Παναιτωλικό ένα σκαλί πριν τη διάλυση.

Σαν επίλογο θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε σε κάποιους ότι ο Παναιτωλικός δεν είναι μαγαζί κανενός. Δεν ανήκει σε κανένα λαμόγιο, κεφαλαιοκράτη-επιχειρηματία-σωτήρα, σε κανένα «κομμουνιστή», «σοσιαλιστή», συντηρητικό, ρουφιάνο ή μπάτσο. Ο Παναιτωλικός ανήκει μόνο στο λαό του & σίγουρα όχι σε αυτούς που τον διώκουν τοποθετώντας κάμερες στο γήπεδο, στο 2ο μας σπίτι.

Σεβασμός στους οπαδούς του Παναιτωλικού.

Σεβασμός στους οπαδούς γενικότερα.