10η Αγωνιστική Αναγέννηση Καρδίτσας - Παναιτωλικός 0-1

Δεύτερη συνεχόμενη νίκη και τρίτο διπλό για φέτος με τον Παναιτωλικό να παίρνει για άλλη μια φορά το αποτέλεσμα χωρίς να αποδίδει σπουδαίο ποδόσφαιρο. Το πρώτο ημίχρονο όπου προηγηθήκαμε ήταν μοιρασμένο ενώ στο δεύτερο η ομάδα της Αναγέννησης ήταν αυτή που έκανε τις ευκαιρίες με τον Παναιτωλικό να απαντά με λιγοστές αντεπιθέσεις. Ας αναφερθούμε τώρα όμως στα εξωαγωνιστικά- εξωπραγματικά που είδαμε κ ακούσαμε στην Θεσσαλική πόλη. Φτάνουμε στο γήπεδο όπου μας υποδέχονται με σε φιλικότατο κλίμα οι οπαδοί της αντίπαλης ομάδας και σιγά σιγά σκάνε και τα υπόλοιπα παρεάκια Παναιτωλικών που ταξίδεψαν με τα δικά τους μέσα φυσικά αφού οργανωμένη μετακίνηση είχε απαγορευτεί από την γνωστή και ξακουστή για την αυστηρότητα της Καρδιτσιώτικη αστυνομία. Μπαίνουμε όλοι μαζί στο γήπεδο κι εκεί αρχίζουν τα περίεργα. Οι τραμπούκοι της ασφάλειας μας σταματούν προκειμένου να αποφασίσουν αν πρέπει να βάλουμε το πανό που είχαμε μαζί μας. Εμείς αγνοώντας τους ανεβαίνουμε με το πανό μας στην κερκίδα όπου μας ξαναβρίσκουν και μας απειλούν ότι θα μας το πάρουν σε περίπτωση που το σηκώσουμε. Κάπως έτσι, εμείς (γύρω στα 100- 150 άτομα, οι περισσότεροι μεγάλης ηλικίας, οικογένειες κ ελάχιστοι οργανωμένοι) μπροστά σε ένα αστυνομοκρατούμενο κυριολεκτικά γήπεδο αναγκαστήκαμε να μαζέψουμε το τόσο «επικίνδυνο» πανό μας κ αρχίσαμε να τραγουδάμε για την ομάδα μας. Καθ' όλη τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου γαλονάδες μπάτσοι και λοιποί περνούσαν προκλητικά μπροστά απ την κερκίδα μας κοζάροντας πρόσωπα και προσπαθώντας να εισπράξουν κάποιο μπινελίκι ή κάποιο αντικείμενο για να βρουν την αφορμή να δέσουν κάποιο από μας. Αφού είδαν ότι δεν τους κάναμε τη χάρη, παρατάχτηκαν στο κέντρο σαν να τους ανήκει το γήπεδο και η ομάδα της πόλης για να παρακολουθήσουν κορδωμένοι το δεύτερο ημίχρονο. Οι ομάδες μπαίνουν ξανά στον αγωνιστικό χώρο, τα λεπτά περνούν και γύρω στο 70ο λεπτό του παιχνιδιού συμβαίνει το απίστευτο και κωμικοτραγικό. Ο Παναιτωλικός βγαίνει σε αντεπίθεση με καλές προϋποθέσεις κι ενώ ξεκινά η μπαλιά με στόχο τον παίχτη της ομάδας μας ακούγεται ένα δυνατό σφύριγμα και οι παίχτες σταματούν. Καμιά περίπτωση οφσάιντ, ο επόπτης δεν έχει σηκώσει σημαία κι ο διαιτητής δείχνει «παίζεται». Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα συνειδητοποιούμε ότι το σφύριγμα ακούστηκε απ την κατασταλτική μονάδα αη-ΔΙΑΣ που είχε παραταχτεί κι αυτή σύσσωμη στη δεξιά πλευρά του γηπέδου. Κι όμως, έγινε κι αυτό. Mε όση υπομονή μας είχε μείνει και βλέποντας την ομάδα να μη δέχεται γκολ αφοσιωθήκαμε στο πάρτυ που κρατούσε για τα καλά στην κερκίδα, το πανό σηκώθηκε, το παιχνίδι τελείωσε, η ομάδα αποθεώθηκε κι αφού περιμέναμε ένα μισάωρο πίσω απ τα κάγκελα για να φύγουν οι φίλοι της Καρδιτσιώτικης ομάδας (με τους οποίους κουβεντιάζαμε παρέα πριν το ματς) πήραμε το δρόμο της επιστροφής..