Στις 9 Οκτωβρίου έγινε στο Βερολίνο ένα μαζικότατο συλλαλητήριο/ πορεία που για τα δεδομένα της Ελλάδας μοιάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας!!
Ποιο συγκεκριμένα, οπαδικά groups από 35 και πλέον ίσως γερμανικές ομάδες όλων των κατηγοριών συναντήθηκαν στους δρόμους και ένωσαν τις φωνές τους όλοι μαζί ενωμένοι προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου, τα ακριβά εισιτήρια και την κρατική καταστολή που αυξάνει συνέχεια τη παρουσία της στα γερμανικά γήπεδα.
Η πορεία, στην οποία συμμετείχαν περίπου 4000 οπαδοί, γηπεδικοί και ποδοσφαιρόφιλοι, διέσχισε μεγάλο μέρος του κέντρου της πόλης και τα χαρακτηριστικά της ήταν η μαζικότητα της, τα έξυπνα συνθήματα και τα πολλά χρώματα μιας και το σύνολο της πορείας αποτελούνταν από πολλά μικρότερα ή μεγαλύτερα μπλοκς πολλών και διαφορετικών groups από διάφορες ομάδες με τα αντίστοιχα χρώματα των ομάδων αυτών.
Όλοι οι οπαδοί που συμμετείχαν στη πορεία συνυπήρξαν αρμονικά στο δρόμο ξεχνώντας τις διαφορές τους (εάν υπήρχαν τέτοιες) και δεν έδωσαν τη παραμικρή αφορμή στα μμε και στις δυνάμεις της κρατικής καταστολής για να χύσουν και άλλο δηλητήριο στοχεύοντας τους οπαδούς.
Είναι βέβαια αρκετοί αυτοί που θεώρησαν ότι η πορεία δεν ήταν τελικά όσο μαζική θα μπορούσε να ήταν μιας και η Γερμανία είναι μια χώρα με μεγάλο πληθυσμό και με ιδιαίτερα διαδεδομένη οπαδική/ γηπεδική αλλά και γενικότερα φιλο- ποδοσφαιρική κουλτούρα. Και στηρίζουν τα λεγόμενα τους αυτά στο γεγονός ότι αρκετά ήταν τα groups οπαδών που δεν συμμετείχαν στη πορεία για τους δικούς τους λόγους το καθένα.
Πολλά ήταν τα οπαδικά groups που έχουν έντονο το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό στοιχείο στους κόλπους τους (ultras braunschweig, ultras sankt pauli, infamous youth werder bremen κτλ) και θεώρησαν ότι δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να συνυπάρξουν και να συμπορευτούν στο δρόμο σε μια κοινή πορεία με ανθρωπάρια που κουβαλούν μισάνθρωπες ρατσιστικές και φασιστικές αντιλήψεις. Και φυσικά αυτό είναι κάτι πολύ λογικό και κατανοητό.
Υπάρχει και μια άλλη περίπτωση όμως που φανερώνει τις αδυναμίες του οπαδικού κινήματος και της προσπάθειας για την υλοποίηση ενός ενιαίου οπαδικού μετώπου ακόμη και στη σίγουρα πιο προχωρημένη Γερμανία. Πολλά ήταν τα groups οπαδών που δεν συμμετείχαν στη πορεία μιας και δεν ήθελαν να συμπορευτούν με τους άσπονδους εχθρούς τους και γενικότερα με οπαδούς που τους χωρίζουν πολλές -δικαιολογημένες ή όχι, επίπλαστες ή όχι- διαφορές.
Μπορεί το γηπεδικό κίνημα (και η αντίστοιχη οπαδική κουλτούρα) στη Γερμανία και γενικότερα στη βόρεια ευρώπη να απέχει έτη φωτός από το αντίστοιχο ελληνικό (και γενικότερα μεσογειακό) αλλά ακόμα και εκεί μάλλον δεν έχει βρεθεί ακόμη η τομή αυτή πάνω στην οποία θα στηριχθεί ένα μαζικό ενιαίο οπαδικό μέτωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου