27η Αγωνιστική Παναιτωλικός-Ολυμπιακός Πειραιά 0-1

Σε ένα αγώνα που η νίκη ήταν μονόδρομος για τη παραμονή του αλλά και απαιτούνταν για τα αίσχη του 1ου γύρου στο πειραιά, ο Παναιτωλικός φάνηκε για μια ακόμη φορά κατώτερος των περιστάσεων. Κάτι που αντικατοπτρίζεται στο γεγονός ότι ηττήθηκε σχετικά εύκολα. Δεν υπάρχει ομάδα που να καίγεται για τη νίκη και να κάνει όλες και όλες δυο σοβαρές φάσεις σε όλο το παιχνίδι.

Η μπατσοκρατία στο γήπεδο μας έσπασε κάθε ρεκόρ. Τρεις με τέσσερις μπλε διμοιρίες από Αγρίνιο και Πάτρα και μια χακί από Αθήνα. Επίσης πολλοί αη-δίας και φυσικά οι αναρίθμητοι ασφ-αλήτες… Αν κάποιος τύχαινε να δει τη μπατσοπομπή που συνόδευε την αποστολή της ομάδας του πειραιά προς στιγμή θα πίστευε ότι κάποιος πολιτικός επισκέπτονταν τη πόλη μας (και ως γνωστόν εδώ και καιρό είναι επικίνδυνο να είσαι πολιτικός και να κάνεις δημόσιες παρουσίες..). Μάλιστα παίχτης του ολυμπιακού έμμεσα αλλά σαφέστατα εκδήλωσε την παιδική του επιθυμία να γίνει μπάτσος μέσα στα αποδυτήρια του γηπέδου.. Στο τέλος του παιχνιδιού μικρός αριθμός οπαδών του Παναιτωλικού πέταξαν λίγες πέτρες προς τη μεριά των χακήδων που βρισκόταν στη μικρή κερκίδα, έξω από τη θύρα 3. Ένα μικρό ενθύμιο από τη πόλη μας..

Στα θετικά η παρουσία του κόσμου και ειδικά των οργανωμένων της Θύρας 6. Περίπου 6500-7000 οπαδοί και φίλοι της ομάδας μας, κατέκλυσαν το γήπεδο. Συγκλονιστική για άλλη μια φορά η παρουσία των οργανωμένων της Θύρας 6 που δημιούργησαν καταπληκτική ατμόσφαιρα με τα δεκάδες καπνογόνα και τα συνθήματα που δονούσαν την ατμόσφαιρα. Αρνητική η παρουσία των γνωστών πανηγυρτζήδων που προσήλθαν στο γήπεδο και λες και βρίσκονται σε καφετέρια παρήγαγαν ενοχλητικό και εκνευριστικό θόρυβο (σαν σμήνος από μέλισσες) που προερχόταν από τις άσχετες και ανούσιες συζητήσεις τους. Πολύ πριν το παιχνίδι περίπου 150 οπαδοί του Παναιτωλικού συγκεντρώθηκαν στο κεντρικό club των Warriors και κατευθύνθηκαν με πορεία μέχρι το γήπεδο. Μεγάλη μερίδα του πυρήνα της Θύρας 6 παρέμεινε στο πέταλο για πολύ ώρα παραδίδοντας μαθήματα οπαδισμού και φωνάζοντας για τον πρεσβευτή της πόλης και της ευρύτερης τοπικής κοινωνίας της, τον Τίτορμο, και όχι για ακριβοπληρωμένους (σε εποχή οικονομικής εξαθλίωσης κιόλας) μισθοφόρους.

Οι παίχτες του ολυμπιακού στο τέλος του παιχνιδιού συγκεντρώθηκαν στο κέντρο του γηπέδου μας για να πανηγυρίσουν τη νίκη τους με έξαλλο τρόπο εξαγριώνοντας τους οπαδούς του παναιτωλικού. Κάπου εδώ η υπόθεση παραμονή δυσκολεύει πάρα πολύ και όλα δείχνουν υποβιβασμό. Σημασία έχει ότι ο Παναιτωλικός Γυμναστικός Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος πέφτει με ψηλά το κεφάλι και κόντρα τόσο στις προσταγές και τα ρεύματα της εποχής (μοντέρνο ποδόσφαιρο, διαφθορά, στοιχηματισμοί, ξέπλυμα χρήματος, εμπορευματοποίηση, στημένα, παρακράτος) όσο και στις ράδιο αρβύλες που μιλούσαν για παραρτήματα, υποταγές, ανταλλάγματα και άρματα….