• Η ομάδα και ο σύλλογος που υποστηρίζουμε είναι ο Παναιτωλικός Γυμναστικός Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος. Κάποιος που δεν γνωρίζει μπορεί να ρωτήσει «τι σημαίνει Φιλεκπαιδευτικός?». Η απάντηση είναι απλή.. Όταν ιδρύθηκε ο σύλλογος εκτός από το αθλητικό του χαρακτήρα προέβαλε και ένα άλλο πρόσωπο, το κοινωνικό. Έτσι ο Σύλλογος έδωσε την ευκαιρία σε εκατοντάδες άπορα παιδιά που ανήκαν στις καθόλου ευνοημένες οικονομικά και κοινωνικά τάξεις να φοιτήσουν δωρεάν σε νυχτερινές σχολές!! Με την άνοδο της στην εξουσία το 1967, η Χούντα των Συνταγματαρχών έκλεισε με βίαιο τρόπο τις νυχτερινές σχολές που συντηρούσε ο Παναιτωλικός για τα άπορα παιδιά που μάθαιναν γράμματα μέσα στη βαρβαρότητα της εποχής και της πολιτικής εξουσίας ενώ εξόρισε και φυλάκισε ποδοσφαιριστές του Παναιτωλικού για τα φρονήματα τους και κυνήγησε το σύλλογο επειδή δεν συμπορεύονταν με το πολιτικό πνεύμα της εποχής. Οι δικτάτορες λοιπόν είδαν στο πρόσωπο ενός αθλητικού συλλόγου έναν εχθρό που δεν συμβάδιζε με το φασιστικό τους πολιτικό δόγμα και αποτελούσε μια μελλοντική απειλή για τα σχέδια τους, τουλάχιστον στους κύκλους της τοπικής κοινωνίας. Αμέσως λίγο μετά τη πτώση της χούντας ο Παναιτωλικός μας καταφέρνει να προβιβαστεί στην Ά εθνική κατηγορία.
• Τρανή απόδειξη ότι στα πέταλα δεν συχνάζουν μόνο αλήτες, κάφροι, ανεγκέφαλοι και απολίτικοι άνθρωποι είναι και το γεγονός της κινητοποίησης και της ευαισθητοποίησης που επέδειξαν οπαδοί πολλών ομάδων για το ζήτημα της οικονομικής καταπίεσης και του πολέμου που ασκεί η πολιτική και οικονομική εξουσία στη κοινωνία. Έτσι σε πολλά γήπεδα αναρτήθηκαν πανιά με περιεχόμενο που εναντιώνονταν στην εξουσία, το κράτος και τουςπολιτικούς ενώ ανάλογα συνθήματα δονούσαν πυκνά συχνά τα γήπεδα. Το φαινόμενο αυτό πήρε τέτοια δημοσιότητα λόγω της μεγάλης συμμετοχής των οπαδών στα πολιτικά δρώμενα που ενόχλησε πολλούς (διακοπές αγώνων, τιμωρίες, προσαγωγές οπαδών κτλ) και εξανάγκασε τον συμβατικό και καθεστωτικό τύπο να μιλήσουν για το κίνημα των «Αγανακτισμένων των γηπέδων».
• Φυσικά και από τις κερκίδες δεν λείπουν και τα πανιά με εθνικό/πατριωτικό/εθνικιστικό περιεχόμενο. Έτσι οι οπαδοί του Ολυμπιακού Πειραιά δημιούργησαν ολόκληρο coreo που έδειχνε ένα τύπο πάνω σε άλογο (κάτι σαν τον άγιο γεώργιο με διακριτικά της πειραιώτικης ομάδας) να καρφώνει με ένα δόρυ το σημείο του χάρτη που βρίσκεται η Γερμανία. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς ήθελαν να δείξουν με αυτό τον συμβολισμό, αυτό που ξέρουμε όμως είναι το ότι εχθρός δεν είναι ο γερμανικός λαός αλλά οι γερμανοί και έλληνες πολιτικοί, οι τράπεζες και ο καπιταλισμός.. Οι οπαδοί της ίδιας ομάδας την ίδια περίοδο που όλοι οι άλλοι οπαδοί σήκωναν πανιά σχετικά με τη κρατική δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου προτίμησαν να μας υπενθυμίσουν την «ελληνικότητα» της μακεδονίας. Τεράστιο πανί με εθνικιστικό περιεχόμενο
σήκωσαν και οι οπαδοί της βαρνταρ σκοπίων από την Π.Γ.Δ.Μ. Το πανί «ευχόταν» στους έλληνες «καλή χρεοκοπία». Η καλύτερη απάντηση σε όλα αυτά τα πανιά με πατριωτικό/εθνικιστικό περιεχόμενο δόθηκε από τους οπαδούς του Ηρακλή Θεσσαλονίκης οι 
οποίοι σε αγώνα βόλεϊ της ομάδας τους με τη τουρκική Αρκάς σήκωσαν πανί που ανέγραφε στα ελληνικά και τουρκικά «σε Ελλάδα, Τουρκία, Αλβανία, ο εχθρός είναι στις τράπεζες και στα υπουργεία».
• Τρανό παράδειγμα της άρρηκτης σχέσης του αθλητισμού, του ποδοσφαίρου και του οπαδικού χώρου με τη πολιτική αποτελεί και το θέμα που προέκυψε με τους οπαδούς της Glascow Celtic οι οποίοι σε ευρωπαϊκό παιχνίδι της ομάδας τους απέναντι στη γαλλική Rennes τραγούδησαν συνθήματα που εξυμνούσαν μέσα σε όλα τη θρησκεία τους (καθολικισμός) αλλά και την ένοπλη οργάνωση του IRA. Με αυτή τη κίνηση τους οι οπαδοί της Celtic, γνωστοί για το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό background τους δείχνουν να τα μπερδεύουν λιγάκι μιας και ακροβατούν μεταξύ της θρησκοληψίας και του πατριωτισμού/εθνικισμού(για περισσότερα διαβάστε εδώ).
• Ο Βραζιλιάνος μπαλαδόρος Socrates πέθανε λόγω ασθένειας τα ξημερώματα της 4ης Δεκεμβρίου. Ο Βραζιλιάνος εκτός από χαρισματικός ποδοσφαιριστής ήταν και χαρισματικός άνθρωπος με πολλές πολιτικές και κοινωνικές ευαισθησίες. Η αγαπημένη του ομάδα, η Corinthians iιδρύθηκε το 1910 στο Σάο Πάολο από μετανάστες εργάτες και ήταν πάντα συνδεδεμένη με την εργατική τάξη της χώρας. Πατώντας σε αυτό το έδαφος, ο Socrates μαζί με τον συμπαίκτη του Wladimir , θα ξεκινήσει το πολιτικό και κοινωνικό πείραμα της Democracia Corintiana. Οι παίκτες θα αναλάβουν τον έλεγχο της ομάδας τους. Σε αντίθεση με ότι συνέβαινε στις υπόλοιπες ομάδες όπου η διοίκηση ήταν υπεύθυνη και όριζε κάθε πτυχή της ποδοσφαιρικής αλλά και κοινωνικής ζωής των ποδοσφαιριστών, οι παίκτες της Κορίνθιας αποφάσιζαν για οτιδήποτε. Όλοι οι παίχτες, οι τεχνικοί και οι παράγοντες ήταν απόλυτα ίσοι, με μια απόλυτα δημοκρατική ψήφο. Ο λόγος ενός τεχνικού του γηπέδου είχε την ίδια σημασία με αυτόν του προέδρου ή του αρχηγού της εθνικής Βραζιλίας, του Socrates δηλαδή. Το πείραμα αποκτά μεγαλύτερη σημασία αν αναλογιστεί κανείς πως έλαβε χώρα την περίοδο της βραζιλιάνικης χούντας. Το 1982, η ομάδα κέρδισε το πρωτάθλημα της περιφέρειας του Σάο Πάολο, με τη λέξη «Δημοκρατία» τυπωμένη στη μπλούζα της στη θέση των ονομάτων των παικτών. Το 1984, το πολιτικό και αθλητικό αυτό πείραμα θα μετατραπεί σε κίνημα και θα καταφέρει να κατεβάσει στους δρόμους του Σάο Πάολο 1,5 εκατομμύριο κόσμο ζητώντας δημοκρατικές εκλογές. Ήταν ένας επαναστάτης στο χώρο του ποδοσφαίρου που κατάφερε να εφαρμόσει στο ποδόσφαιρο το σοσιαλιστικό αίτημα "εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά" στην ομάδα του και για το λόγο αυτό 
δεν ήταν τυχαίο που όταν πέθανε οι οπαδοί και οι παίκτες της Κορίνθιανς δεν τον αποχαιρέτησαν με την κλασική "ενός λεπτού σιγή", αλλά με την υψωμένη γροθιά. Οι ιδιαίτερα πολιτικοποιημένοι οπαδοί της ελληνοκυπριακής ομάδας της Ομόνοιας σήκωσαν πανί αφιερωμένο στο χαρισματικό αυτό άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου