Ήταν 15 Απριλίου του 1912 όταν ο Τιτανικός βυθίστηκε για πάντα στα παγωμένα νερά του βόρειου Ατλαντικού. Η ομάδα της καρδιάς μας καθυστέρησε μια βδομάδα στην τήρηση αυτής της μαύρης επετείου και χάθηκε στις σκοτεινές αβύσσους της Football league στις 22 Απριλίου του 2012, 100 χρόνια και 1 εβδομάδα μετά. Ο Τιτανικός κατ αντιστοιχία με τον Παναιτωλικό ξεκίνησε το ταξίδι του προς την καταξίωση με τη φήμη του «αβύθιστου», ένα αυτάρεσκο ψέμα που τύφλωσε τα μάτια των πλοηγών του μπροστά στην πληθώρα των παγόβουνων (εντός και εκτός εισαγωγικών) που έστεκαν απειλητικά στο μονοπάτι του. Ο Παναιτωλικός όπως και ο Τιτανικός πλάστηκε με σκοπό να αποπνέει ένα αέρα πολυτέλειας και μοντερνισμού, ένα πανέμορφο εξωτερικά αλλά αλαζονικό πέρα ως πέρα κατασκεύασμα το οποίο απευθυνόταν μόνο στην άρχουσα τάξη της εποχής, δίνοντας τα πάντα στους έχοντες και κατέχοντες και τοποθετώντας τους απλούς ανθρώπους στα πιο βαθιά του καταστρώματα. Ο Παναιτωλικός ξεκίνησε το ταξίδι του με χαρές και πανηγύρια και ολοκλήρωσε επιτυχημένα τους πρώτους του σταθμούς (Τρίπολη, Κέρκυρα). Με χαλαρή διάθεση ο Παναιτωλικός έπλευσε για ακόμη βαθύτερα νερά. Οι αρχιμηχανικοί του όμως απέτυχαν να δουν το μοιραίο παγόβουνο εγκαίρως. Όταν διέταξαν τις μηχανές σε ανάστροφη λειτουργία ήταν πια αργά.. Και το πλοίο πήρε το δρόμο χωρίς επιστροφή μαζί με όλα του τα λαμπερά αλλά και άχρηστα μπιχλιμπίδια. Και κάπου εδώ φτάνουμε στο σημείο που είτε η ιστορία επαναλαμβάνεται, είτε διακλαδώνεται σε άλλα μονοπάτια. Εμείς όμως επιλέγουμε να κυνηγήσουμε το παράλληλο σύμπαν στο οποίο ο Παναιτωλικός θα ξανασηκωθεί πιο ισχυρός.
Ένα γεγονός είναι αναπόφευκτο: η άρχουσα τάξη του Τιτανικού, θα πάρει τις λιγοστές σωσίβιες λέμβους και θα σώσει το τομάρι της, αφήνοντας τους απλούς ανθρώπους να συνοδεύσουν τον Τιτανικό στο σκοτεινό του ταξίδι προς την άβυσσο. Η βύθιση του Τιτανικού ιστορικά αποτέλεσε το προοίμιο του τέλους μια εποχής. Μιας εποχής που λειτουργούσε για μια κοινωνία αυτάρεσκη και απολυταρχική, μιας κοινωνίας οι ζυμώσεις της οποίας έφεραν τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Εμείς από την πλευρά μας παραλληλίζοντας την ιστορία του Τιτανικού με την περιπέτεια του Παναιτωλικού στη Σούπερ Λίγκα, δεν επιθυμούμε να την επαναλάβουμε. Επιθυμούμε να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου και να απαιτήσουμε την αλλαγή χωρίς τη διεξαγωγή πολέμου. Εξάλλου, το πλοίο που λέγεται Παναιτωλικός δεν είναι αβύθιστο μόνο στη φήμη αλλά και στην πράξη. Εμείς που θα το συνοδεύσουμε στην άβυσσο, θα παλέψουμε ώστε να το επαναφέρουμε στην επιφάνεια. Μόνο που δεν έχουμε όλες τις απαραίτητες γνώσεις, έχουμε μόνο Παναιτωλική καψούρα και όρεξη. Το ερώτημα που απευθύνεται στη διοίκηση της ομάδας είναι αμείλικτο. Θα αφήσετε τις τρύπες στο σκαρί ανοιχτές αφήνοντας το έρμαιο του βυθού, ή θα τις κλείσετε και θα χρησιμοποιήσουμε όλοι μαζί τη δύναμη της άνωσης ώστε να εκτοξευτούμε ξανά στην επιφάνεια της θάλασσας και ακόμα παραπάνω;
Σε ότι αφορά στη σεζόν που μόλις τελείωσε, η στάση της Θύρας 6 υπήρξε αδιαπραγμάτευτη: στήριξη στην ομάδα μέχρι τέλους παρά την εμφανή καθοδική πορεία. Δεν έγινε για λόγους κολακείας προς το διοικητικό συμβούλιο ούτε για προσωπική ευχαρίστηση. Κινητήριος μοχλός σε κάθε ενέργεια της Θύρας 6 ήταν και είναι το καλό του Παναιτωλικού, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Εμείς σα Θύρα 6 δεν είμαστε εδώ ως μέσο έκφρασης του κάθε καφενειακού οπαδού. Δεν υποκύπτουμε σε πλευρικές πιέσεις ούτε γονατίζουμε μπροστά σε ανίερες συμμαχίες. Δεν είμαστε εδώ για να ικανοποιήσουμε κανένα ένστικτο, άρρωστο ή υγιές. Οι θέσεις/απόψεις μας εκφράζουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τα μέλη μας και όσους μας στηρίζουν άμεσα ή έμμεσα. Ποτέ δεν υπήρξαμε κλειστή κάστα, η πόρτα μας είναι ανοιχτή στον καθένα και όποιος επιθυμεί να αλλάξει την άποψη μας, δεν έχει παρά να περάσει το κατώφλι της. Αυτό προς διαλεύκανση του αντίκτυπου που επιθυμούμε να έχει αυτή η ανακοίνωση.
Παρότι θεωρούμε τη διοίκηση της ΠΑΕ Παναιτωλικός πρώτο και σημαντικότερο υπεύθυνο για τον υποβιβασμό στη Football League, σημαντικές ευθύνες βαραίνουν τους παίκτες, τους τρεις προπονητές, ακόμα και τον ίδιο τον κόσμο της ομάδας. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ως Θύρα 6 ουδέποτε κηρύξαμε πόλεμο στον πρόεδρο της ομάδας κ. Φώτη Κωστούλα, ούτε επιδιώξαμε το διωγμό του από την ομάδα. Ως μοναδικός χρηματοδότης και πρόεδρος αυτής της ομάδας όμως, φέρει ευθύνη για ανοχή σε πρόσωπα και καταστάσεις που οδήγησαν στον υποβιβασμό. Φέρει ευθύνη για την αποξένωση της ομάδας με τον κόσμο της και για την τυφλή εμπιστοσύνη σε συγκεκριμένα άτομα στα οποία θα αναφερθούμε εκτενώς στη συνέχεια. Μπροστά στο μεγαλείο του συλλόγου που λέγεται ΓΦΣ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ, κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής, ούτε καν ο αναμορφωτής πρόεδρός του.
Ως πρόεδρος της ομάδας όφειλε να δείξει σε όλους ποιος είναι ο πραγματικός κουμανταδόρος. Αντ’ αυτού, μπροστά στο χάος των αποδυτήριων και στην προκλητική συμπεριφορά ορισμένων ποδοσφαιριστών, ο κ. Κωστούλας είχε μόνο να αντιπαρατάξει τακτικές πληρωμές, σιωπή ενώ στις ελάχιστες φορές που μίλησε έταξε ακόμη και πριμ! Κατά τη δική μας ταπεινή γνώμη, δε λογίζεται παίκτης να αρπάζει τη μπάλα από συμπαίκτη του, να εκτελεί πέναλτι και κατόπιν να ειρωνεύεται τον κόσμο της ίδιας του της ομάδας (Ρότσα). Δεν εννοείται ο ίδιος παίκτης μετά από πληθώρα πειθαρχικών παραπτωμάτων και όντας τιμωρημένος στα χαρτιά να ξεκινάει βασικός στο τελευταίο ματς του Παναιτωλικού. Η συμπεριφορά του Ρότσα αποτελεί καθρέφτη της γενικότερης εικόνας και συμπεριφοράς των περισσότερων παιχτών της φετινής, και όχι μόνο, ομάδας. Αναγνωρίζοντας την ίδια στιγμή τη ψυχή και το πάθος που επέδειξαν παίχτες όπως οι Β. Γκόλιας, Σ. Παλαιολόγος, Γ. Κούσας, Δ. Κουτρομάνος, Π. Μητρόπουλος, Λ. Τσενάμο, Μπλάζιτς και Ανρί Καμαρά στον οποίο και ευχόμαστε καλή συνέχεια στη καριέρα του. Ελπίζουμε του χρόνου ο σύλλογος να να εκτιμήσει το πάθος και τη προσφορά τους και να πράξει τα δέοντα. Και για τους βιαστικούς, για τον φυσικό αρχηγό της ομάδας μας Μ. Μπελεβώμη θα αναφερθούμε στη συνέχεια. Συνεπώς, ο κ. Κωστούλας ποτέ δεν χτύπησε το χέρι στο τραπέζι ως όφειλε, ποτέ δεν έδωσε ούτε ένα πρόστιμο που να τηρηθεί από τον παραβάτη και εν τέλει άφησε τα αποδυτήρια στο έλεος των κακεντρεχών και των προβληματικών. Σε συνάντηση με αντιπροσωπεία παικτών του Παναιτωλικού, οι ίδιοι μας εκμυστηρεύτηκαν ότι παρότι στην ομάδα οι πληρωμές είναι άριστες, βασιλεύει η «ατιμωρησία». Επιπροσθέτως, ενώ η ομάδα αδικούνταν συστηματικά από τη συνδρομή της NOVA η οποία απέκρυπτε εντέχνως τις αμφισβητούμενες και υπέρ του Παναιτωλικού φάσεις, κλείνοντας παράλληλα τα μικρόφωνα για να μην ακούγονται οι αντιδράσεις, δεν έκαναν τίποτα ενώ ταυτόχρονα αρνούταν σε παίκτες της ομάδας του να κάνει οποιαδήποτε κίνηση για την εξασφάλιση της ισότιμης αντιμετώπισης μας από τους διαιτητές όπως στο ποδοσφαιριστή Α. Χαριστέα μετά το εντός έδρας παιχνίδι με την ΑΕΚ. Την ώρα που η ομάδα έδινε εκτός έδρας αγώνα με τον Λεβαδειακό, γνωστό εγκάθετο site δημοσίευσε προ δεκαπενθημέρου δηλώσεις του κ. Χαριστέα σύμφωνα με τις οποίες απαξίωνε την πόλη και τον κόσμο του Αγρινίου, κάνοντας άνω κάτω την ήδη τεταμένη κατάσταση στα αποδυτήρια και οδηγώντας τον κόσμο σε ακραίες συμπεριφορές στο αμέσως επόμενο εντός έδρας παιχνίδι, πάλι με το Λεβαδειακό. Στη συνάντηση που είχαμε με τους ποδοσφαιριστές της ομάδας, ο κ. Χαριστέας διέψευσε κάθε τέτοια δήλωση έχοντας το απαραίτητο σθένος ώστε να μας το δηλώσει πρόσωπο με πρόσωπο ενώ μια ολόκληρη πόλη και ένας σύνδεσμος οπαδών έβραζε εναντίον του. Σε αυτή την εκρηκτική κατάσταση, οι παίκτες έμειναν μόνοι τους ενώ η ΠΑΕ ουδέποτε ασχολήθηκε με το συγκεκριμένο site και το σκιώδη ρόλο του, παρότι σε ανάλογες περιπτώσεις ανέλαβε άμεση δράση. Επίσης σε ότι έχει να κάνει με τον αθλητικό τύπο, σε σελίδα της εφημερίδας Goal το οποίο ανέφερε ότι και καλά ο ο Μπλάζιτς είχε δόλο στο γκολ που δέχτηκε με τη κέρκυρα. Η διοίκηση όχι μόνο δεν υπερασπίστηκε το παίχτη αλλά ούτε τον ξαναχρησιμοποίησε. Σε όλα αυτά τι έχουμε να αντιπροτείνουμε; Αλλαγή σελίδας, μεταβολή νοοτροπίας, ειλικρινή ενασχόληση με την ομάδα και γεφύρωση του χάσματος με τον κόσμο. Απλά πράγματα.
Όλοι κρινόμαστε από το αποτέλεσμα και το φετινό γράφει με μεγάλα γράμματα ότι ο Παναιτωλικός κατάφερε (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται) να πέσει από τη χειρότερη ποιοτικά Σούπερ Λίγκα όλων των εποχών ως προτελευταίος. Το μέγεθος της αποτυχίας του διοικητικού συμβουλίου της ΠΑΕ Παναιτωλικός, αφού αυτοί σχεδίασαν και υλοποίησαν τα πάντα είναι τεράστιο. Ειδικά από τη στιγμή που η ομάδα διαφήμιζε πως όλα λειτουργούν τέλεια. Πως γίνεται όμως μια πλούσια (συγκριτικά με τις κύριες αντιπάλους της) ομάδα, με άρτια οργάνωση, πύρινο κόσμο και καλούς (θεωρητικά) παίκτες να πέσει κατηγορία;
Στη τελευταία συνάντηση που είχαμε με τη διοίκηση πριν τα δυο παιχνίδια με το Λεβαδειακό επισημάναμε ότι το συγκεκριμένο διοικητικό μοντέλο ούτε μας εκφράζει ούτε μπορεί να πραγματοποιήσει τα όνειρα μας για τον Παναιτωλικό. Παρότι το συμβούλιο της ομάδας αποτελείται από εννέα μέλη, στην ουσία όλες οι υποχρεώσεις της ομάδας ήταν στα χέρια δυο ανθρώπων, του κ. Μπεσίνη και του κ. Μπελεβώνη. Ακόμη και για αυτό το διμελές στην ουσία συμβούλιο δεν υπήρχε σαφής και διακριτός καταμερισμός των ρόλων τους μιας και οι αρμοδιότητες τους κυμαίνονταν ανάμεσα στο πάντα και το τίποτα (ταξίδια μαζί με το τωρινό προπονητή κ. Νταλακούρα σε Αργεντινή- Πορτογαλία χωρίς κανένα απτό αποτέλεσμα για την ομάδα, παρέλαση εκατοντάδων παιχτών τόσα χρόνια από τους οποίους πολλοί δεν ακούμπησαν μπάλα, λανθασμένοι χειρισμοί όσο αφορά το μεταγραφικά σχεδιασμό της ομάδας αρμοδιότητες που αφορούσαν τις επαφές με το οργανωμένο κομμάτι της κερκίδας, τις μετακινήσεις μας στα εκτός έδρας παιχνίδια καθώς αλλά και αυτές των φιλοξενούμενων οπαδών στο γήπεδο μας και γενικότερα θέματα ασφαλείας). Απορία μας προκαλεί η επιλογή της διοίκησης να μη παίρνει επίσημη θέση σε συμβάντα όπως αυτά στα παιχνίδια με Π.Α.Σ( όπου η αστυνομία επέδειξε υπερβάλλοντα και επικίνδυνο ζήλο εναντίον του κόσμου της ομάδας μας), με Π.Α.Ο (πρωτόγνωρη απόφαση της διοίκησης για ταυτόχρονη αποχώρηση των οπαδών που εγκυμονούσε κινδύνους για μικρά παιδιά και ηλικιωμένους φίλους και οπαδούς της ομάδας μας) και με Άρη (όπου οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν αλόγιστη χρήση χημικών που οδήγησε και στη διακοπή του αγώνα). Ακόμη μεγαλύτερη απορία μας προκαλεί η πολυάριθμη προυσία ασφαλιτών τόσο στις κερκίδες όσο και σε άλλους χώρους στους οποίους έκαναν παρέλαση (Pan Café, αποδυτήρια, δημοσιογραφικά) φωτογραφίζοντας κόσμο της ομάδας. Επειδή όμως πρόσφατα σε εν θερμώ συνέντευξη κατηγόρησε ευθέως τον Νταλακούρα για τις μεταγραφικές επιλογές της ομάδας, θα θέλαμε να τον ρωτήσουμε δημοσίως πως νιώθει που ο κ. Νταλακούρας από ένας απολυμένος προπονητής Β εθνικής και σκάουτερ έγινε η καλύτερη επιλογή για τη θέση προπονητή ομάδας Σούπερ Λίγκας; Η μη αναφορά μας στις ευθύνες των κ. Τεννέ και κ.Λεμονή στον υποβιβσαμό της ομάδας γίνεται μόνο και μόνο για να μη διαφημιστούν περαιτέρω στο όνομα του Παναιτωλικού. Ελπίζουμε η παρουσία στοο πάγκο των κ. Νταλακούρα, Ζαρκαβέλη και Παπαχρήστου να μην είναι ένα καλοσχεδιασμένο πλάνο για τη συνέχεια.
Και επειδή σε μια ομάδα οι λεπτομέριες κάνουν τη διαφορά δε γίνεται να μην αναφερθούμε σε λάθη του γενικού αρχηγού της ομάδας μας, κ Κωνσταντόπουλου. Παρότι τον σεβόμαστε για το ήθος και τη προσφορά του στην ομάδα δε μπορούμε να παραβλέψουμε τα εξής: Στο εντός έδρας μπαιχνίδι με την Α.Ε.Κ , στο ημίχρονο ο γενικός αρχηγός της Α.Ε.Κ έκανε στενό πρέσινγκ στο διαιτητή στο κέντρο του γηπέδου την ίδια στιγμή που ο κ.Κωνσταντόπουλος ήταν απών, στο ματς με τον Ολυμπιακό και ενώ οι παίχτες του Ολυμπιακού πανηγύριζαν στο κέντρο του γηπέδου προκαλώντας τον κόσμο μας σε ρόλο γενικού αρχηγού ο Παλαιολόγος τους απομάκρυνε ενώ ο κ. Κωνσταντόπουλος ήταν πάλι απών καθώς και στο ματς με τον Ο.Φ.Η που στην ώρα της αλλαγής του Ονουάτσι ο Αναστόπουλος μιλούσε στο ποδοσφαιριστή χωρίς τη παραμικρή αντίδραση του κ.Κωνσταντόπουλου που ήταν ωσεί παρόν. Για αποφυγή παρεξηγήσεων αυτό που ζητάμε δεν είναι η απομάκρυνση του από την ΠΑΕ αλλά η αντικατάσταση του από το πόστο αυτό.
Φυσικά και δεν παραγκωνίζουμε τις προσπάθειες που έγιναν στο πρόσφατο παρελθόν προκειμένου η αγαπημένη μας ομάδα να βρεθεί από τα αλώνια του Περιφερειακού στα «σαλόνια» της Σούπερ Κλίκας. Εννοείται πως καμαρώνουμε το ανακαινισμένο «κλουβάκι» μας που αποτελεί πια ένα μικρό στολίδι. Και πάνω από όλα είμαστε περήφανοι που μέσα σε αυτό το κυκεώνα της διαφθοράς, των στημένων, και των αρμάτων η ομάδα μας προτίμησε συνειδητά να στηριχθεί στις δυνάμεις της και μόνο σε αυτές. Για αυτό αποδίδουμε τα εύσημα στο ολιγομελές συμβούλιο όσο αφορά το οργανωτικό κομμάτι και επιθυμούμε να μείνουν προσηλωμένοι αποκλειστικά σε αυτό. Όσο αφορά το αγωνιστικό κομμάτι επιθυμούμε τη στελέχωση του από εννέα επιτέλους άτομα με τις ανάλογες ποδοσφαιρικές γνώσεις, διακριτές αρμοδιότητες και καθαρό ρόλο.
Όσο αφορά το φυσικό αρχηγό της ομάδας θέλουμε να πιστεύουμε ότι το κεφάλαιο Μάκης Μπλεβώνης δεν θα τελειώσει για τον Παναιτωλικό παρά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας. Πιστεύουμε πως άνθρωποι με το ήθος, τη ποιότητα, την αναγνωρισιμότητα και τις ποδοσφαιρικές γνώσεις του Μάκη Μπελεβώνη είναι απαραίτητοι για τη στελέχωση των προσώπων που ονειρευόμαστε για την επόμενη μέρα του Παναιτωλικού σε πιο χρήσιμα πόστα από αυτό του γενικού αρχηγού.
Κλείνοντας θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι λειτουργούμε πάντα με γνώμονα το καλό της ομάδας και σε αυτή τη δύσκολη στιγμή που το μέλλον είναι εξίσου σημαντικό με το παρόν. Με τη διάθεση των κατάλληλων αλλαγών από τη πλευρά της διοίκησης να κάνουμε τον υποβιβασμό μια κακή παρένθεση.
Υ.Γ: Μια ζωή εδώ από το πέταλο θα σου τραγουδώ….
Υ.Γ2: Σε Δ, Γ, Β εθνική δεν το μετάνιωσα στιγμή που πάντα ήμουνα εκεί…
Υ.Γ3: Στα αρχίδια μας και αν πέσαμε στη Β…
Υ.Γ4: Για τη πάρτη σου θα ξαναγυρίσω την Ελλάδα…
Υ.Γ5: Το ταξίδι θα αρχίσει ξανά…
Υ.Γ6:Από τη Θύρα 6: Ο ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΙΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΑΛΑΖΟΚΙΤΡΙΝΟΣ Ο ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ…
Ένα γεγονός είναι αναπόφευκτο: η άρχουσα τάξη του Τιτανικού, θα πάρει τις λιγοστές σωσίβιες λέμβους και θα σώσει το τομάρι της, αφήνοντας τους απλούς ανθρώπους να συνοδεύσουν τον Τιτανικό στο σκοτεινό του ταξίδι προς την άβυσσο. Η βύθιση του Τιτανικού ιστορικά αποτέλεσε το προοίμιο του τέλους μια εποχής. Μιας εποχής που λειτουργούσε για μια κοινωνία αυτάρεσκη και απολυταρχική, μιας κοινωνίας οι ζυμώσεις της οποίας έφεραν τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Εμείς από την πλευρά μας παραλληλίζοντας την ιστορία του Τιτανικού με την περιπέτεια του Παναιτωλικού στη Σούπερ Λίγκα, δεν επιθυμούμε να την επαναλάβουμε. Επιθυμούμε να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου και να απαιτήσουμε την αλλαγή χωρίς τη διεξαγωγή πολέμου. Εξάλλου, το πλοίο που λέγεται Παναιτωλικός δεν είναι αβύθιστο μόνο στη φήμη αλλά και στην πράξη. Εμείς που θα το συνοδεύσουμε στην άβυσσο, θα παλέψουμε ώστε να το επαναφέρουμε στην επιφάνεια. Μόνο που δεν έχουμε όλες τις απαραίτητες γνώσεις, έχουμε μόνο Παναιτωλική καψούρα και όρεξη. Το ερώτημα που απευθύνεται στη διοίκηση της ομάδας είναι αμείλικτο. Θα αφήσετε τις τρύπες στο σκαρί ανοιχτές αφήνοντας το έρμαιο του βυθού, ή θα τις κλείσετε και θα χρησιμοποιήσουμε όλοι μαζί τη δύναμη της άνωσης ώστε να εκτοξευτούμε ξανά στην επιφάνεια της θάλασσας και ακόμα παραπάνω;
Σε ότι αφορά στη σεζόν που μόλις τελείωσε, η στάση της Θύρας 6 υπήρξε αδιαπραγμάτευτη: στήριξη στην ομάδα μέχρι τέλους παρά την εμφανή καθοδική πορεία. Δεν έγινε για λόγους κολακείας προς το διοικητικό συμβούλιο ούτε για προσωπική ευχαρίστηση. Κινητήριος μοχλός σε κάθε ενέργεια της Θύρας 6 ήταν και είναι το καλό του Παναιτωλικού, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Εμείς σα Θύρα 6 δεν είμαστε εδώ ως μέσο έκφρασης του κάθε καφενειακού οπαδού. Δεν υποκύπτουμε σε πλευρικές πιέσεις ούτε γονατίζουμε μπροστά σε ανίερες συμμαχίες. Δεν είμαστε εδώ για να ικανοποιήσουμε κανένα ένστικτο, άρρωστο ή υγιές. Οι θέσεις/απόψεις μας εκφράζουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τα μέλη μας και όσους μας στηρίζουν άμεσα ή έμμεσα. Ποτέ δεν υπήρξαμε κλειστή κάστα, η πόρτα μας είναι ανοιχτή στον καθένα και όποιος επιθυμεί να αλλάξει την άποψη μας, δεν έχει παρά να περάσει το κατώφλι της. Αυτό προς διαλεύκανση του αντίκτυπου που επιθυμούμε να έχει αυτή η ανακοίνωση.
Παρότι θεωρούμε τη διοίκηση της ΠΑΕ Παναιτωλικός πρώτο και σημαντικότερο υπεύθυνο για τον υποβιβασμό στη Football League, σημαντικές ευθύνες βαραίνουν τους παίκτες, τους τρεις προπονητές, ακόμα και τον ίδιο τον κόσμο της ομάδας. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ως Θύρα 6 ουδέποτε κηρύξαμε πόλεμο στον πρόεδρο της ομάδας κ. Φώτη Κωστούλα, ούτε επιδιώξαμε το διωγμό του από την ομάδα. Ως μοναδικός χρηματοδότης και πρόεδρος αυτής της ομάδας όμως, φέρει ευθύνη για ανοχή σε πρόσωπα και καταστάσεις που οδήγησαν στον υποβιβασμό. Φέρει ευθύνη για την αποξένωση της ομάδας με τον κόσμο της και για την τυφλή εμπιστοσύνη σε συγκεκριμένα άτομα στα οποία θα αναφερθούμε εκτενώς στη συνέχεια. Μπροστά στο μεγαλείο του συλλόγου που λέγεται ΓΦΣ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ, κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής, ούτε καν ο αναμορφωτής πρόεδρός του.
Ως πρόεδρος της ομάδας όφειλε να δείξει σε όλους ποιος είναι ο πραγματικός κουμανταδόρος. Αντ’ αυτού, μπροστά στο χάος των αποδυτήριων και στην προκλητική συμπεριφορά ορισμένων ποδοσφαιριστών, ο κ. Κωστούλας είχε μόνο να αντιπαρατάξει τακτικές πληρωμές, σιωπή ενώ στις ελάχιστες φορές που μίλησε έταξε ακόμη και πριμ! Κατά τη δική μας ταπεινή γνώμη, δε λογίζεται παίκτης να αρπάζει τη μπάλα από συμπαίκτη του, να εκτελεί πέναλτι και κατόπιν να ειρωνεύεται τον κόσμο της ίδιας του της ομάδας (Ρότσα). Δεν εννοείται ο ίδιος παίκτης μετά από πληθώρα πειθαρχικών παραπτωμάτων και όντας τιμωρημένος στα χαρτιά να ξεκινάει βασικός στο τελευταίο ματς του Παναιτωλικού. Η συμπεριφορά του Ρότσα αποτελεί καθρέφτη της γενικότερης εικόνας και συμπεριφοράς των περισσότερων παιχτών της φετινής, και όχι μόνο, ομάδας. Αναγνωρίζοντας την ίδια στιγμή τη ψυχή και το πάθος που επέδειξαν παίχτες όπως οι Β. Γκόλιας, Σ. Παλαιολόγος, Γ. Κούσας, Δ. Κουτρομάνος, Π. Μητρόπουλος, Λ. Τσενάμο, Μπλάζιτς και Ανρί Καμαρά στον οποίο και ευχόμαστε καλή συνέχεια στη καριέρα του. Ελπίζουμε του χρόνου ο σύλλογος να να εκτιμήσει το πάθος και τη προσφορά τους και να πράξει τα δέοντα. Και για τους βιαστικούς, για τον φυσικό αρχηγό της ομάδας μας Μ. Μπελεβώμη θα αναφερθούμε στη συνέχεια. Συνεπώς, ο κ. Κωστούλας ποτέ δεν χτύπησε το χέρι στο τραπέζι ως όφειλε, ποτέ δεν έδωσε ούτε ένα πρόστιμο που να τηρηθεί από τον παραβάτη και εν τέλει άφησε τα αποδυτήρια στο έλεος των κακεντρεχών και των προβληματικών. Σε συνάντηση με αντιπροσωπεία παικτών του Παναιτωλικού, οι ίδιοι μας εκμυστηρεύτηκαν ότι παρότι στην ομάδα οι πληρωμές είναι άριστες, βασιλεύει η «ατιμωρησία». Επιπροσθέτως, ενώ η ομάδα αδικούνταν συστηματικά από τη συνδρομή της NOVA η οποία απέκρυπτε εντέχνως τις αμφισβητούμενες και υπέρ του Παναιτωλικού φάσεις, κλείνοντας παράλληλα τα μικρόφωνα για να μην ακούγονται οι αντιδράσεις, δεν έκαναν τίποτα ενώ ταυτόχρονα αρνούταν σε παίκτες της ομάδας του να κάνει οποιαδήποτε κίνηση για την εξασφάλιση της ισότιμης αντιμετώπισης μας από τους διαιτητές όπως στο ποδοσφαιριστή Α. Χαριστέα μετά το εντός έδρας παιχνίδι με την ΑΕΚ. Την ώρα που η ομάδα έδινε εκτός έδρας αγώνα με τον Λεβαδειακό, γνωστό εγκάθετο site δημοσίευσε προ δεκαπενθημέρου δηλώσεις του κ. Χαριστέα σύμφωνα με τις οποίες απαξίωνε την πόλη και τον κόσμο του Αγρινίου, κάνοντας άνω κάτω την ήδη τεταμένη κατάσταση στα αποδυτήρια και οδηγώντας τον κόσμο σε ακραίες συμπεριφορές στο αμέσως επόμενο εντός έδρας παιχνίδι, πάλι με το Λεβαδειακό. Στη συνάντηση που είχαμε με τους ποδοσφαιριστές της ομάδας, ο κ. Χαριστέας διέψευσε κάθε τέτοια δήλωση έχοντας το απαραίτητο σθένος ώστε να μας το δηλώσει πρόσωπο με πρόσωπο ενώ μια ολόκληρη πόλη και ένας σύνδεσμος οπαδών έβραζε εναντίον του. Σε αυτή την εκρηκτική κατάσταση, οι παίκτες έμειναν μόνοι τους ενώ η ΠΑΕ ουδέποτε ασχολήθηκε με το συγκεκριμένο site και το σκιώδη ρόλο του, παρότι σε ανάλογες περιπτώσεις ανέλαβε άμεση δράση. Επίσης σε ότι έχει να κάνει με τον αθλητικό τύπο, σε σελίδα της εφημερίδας Goal το οποίο ανέφερε ότι και καλά ο ο Μπλάζιτς είχε δόλο στο γκολ που δέχτηκε με τη κέρκυρα. Η διοίκηση όχι μόνο δεν υπερασπίστηκε το παίχτη αλλά ούτε τον ξαναχρησιμοποίησε. Σε όλα αυτά τι έχουμε να αντιπροτείνουμε; Αλλαγή σελίδας, μεταβολή νοοτροπίας, ειλικρινή ενασχόληση με την ομάδα και γεφύρωση του χάσματος με τον κόσμο. Απλά πράγματα.
Όλοι κρινόμαστε από το αποτέλεσμα και το φετινό γράφει με μεγάλα γράμματα ότι ο Παναιτωλικός κατάφερε (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται) να πέσει από τη χειρότερη ποιοτικά Σούπερ Λίγκα όλων των εποχών ως προτελευταίος. Το μέγεθος της αποτυχίας του διοικητικού συμβουλίου της ΠΑΕ Παναιτωλικός, αφού αυτοί σχεδίασαν και υλοποίησαν τα πάντα είναι τεράστιο. Ειδικά από τη στιγμή που η ομάδα διαφήμιζε πως όλα λειτουργούν τέλεια. Πως γίνεται όμως μια πλούσια (συγκριτικά με τις κύριες αντιπάλους της) ομάδα, με άρτια οργάνωση, πύρινο κόσμο και καλούς (θεωρητικά) παίκτες να πέσει κατηγορία;
Στη τελευταία συνάντηση που είχαμε με τη διοίκηση πριν τα δυο παιχνίδια με το Λεβαδειακό επισημάναμε ότι το συγκεκριμένο διοικητικό μοντέλο ούτε μας εκφράζει ούτε μπορεί να πραγματοποιήσει τα όνειρα μας για τον Παναιτωλικό. Παρότι το συμβούλιο της ομάδας αποτελείται από εννέα μέλη, στην ουσία όλες οι υποχρεώσεις της ομάδας ήταν στα χέρια δυο ανθρώπων, του κ. Μπεσίνη και του κ. Μπελεβώνη. Ακόμη και για αυτό το διμελές στην ουσία συμβούλιο δεν υπήρχε σαφής και διακριτός καταμερισμός των ρόλων τους μιας και οι αρμοδιότητες τους κυμαίνονταν ανάμεσα στο πάντα και το τίποτα (ταξίδια μαζί με το τωρινό προπονητή κ. Νταλακούρα σε Αργεντινή- Πορτογαλία χωρίς κανένα απτό αποτέλεσμα για την ομάδα, παρέλαση εκατοντάδων παιχτών τόσα χρόνια από τους οποίους πολλοί δεν ακούμπησαν μπάλα, λανθασμένοι χειρισμοί όσο αφορά το μεταγραφικά σχεδιασμό της ομάδας αρμοδιότητες που αφορούσαν τις επαφές με το οργανωμένο κομμάτι της κερκίδας, τις μετακινήσεις μας στα εκτός έδρας παιχνίδια καθώς αλλά και αυτές των φιλοξενούμενων οπαδών στο γήπεδο μας και γενικότερα θέματα ασφαλείας). Απορία μας προκαλεί η επιλογή της διοίκησης να μη παίρνει επίσημη θέση σε συμβάντα όπως αυτά στα παιχνίδια με Π.Α.Σ( όπου η αστυνομία επέδειξε υπερβάλλοντα και επικίνδυνο ζήλο εναντίον του κόσμου της ομάδας μας), με Π.Α.Ο (πρωτόγνωρη απόφαση της διοίκησης για ταυτόχρονη αποχώρηση των οπαδών που εγκυμονούσε κινδύνους για μικρά παιδιά και ηλικιωμένους φίλους και οπαδούς της ομάδας μας) και με Άρη (όπου οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν αλόγιστη χρήση χημικών που οδήγησε και στη διακοπή του αγώνα). Ακόμη μεγαλύτερη απορία μας προκαλεί η πολυάριθμη προυσία ασφαλιτών τόσο στις κερκίδες όσο και σε άλλους χώρους στους οποίους έκαναν παρέλαση (Pan Café, αποδυτήρια, δημοσιογραφικά) φωτογραφίζοντας κόσμο της ομάδας. Επειδή όμως πρόσφατα σε εν θερμώ συνέντευξη κατηγόρησε ευθέως τον Νταλακούρα για τις μεταγραφικές επιλογές της ομάδας, θα θέλαμε να τον ρωτήσουμε δημοσίως πως νιώθει που ο κ. Νταλακούρας από ένας απολυμένος προπονητής Β εθνικής και σκάουτερ έγινε η καλύτερη επιλογή για τη θέση προπονητή ομάδας Σούπερ Λίγκας; Η μη αναφορά μας στις ευθύνες των κ. Τεννέ και κ.Λεμονή στον υποβιβσαμό της ομάδας γίνεται μόνο και μόνο για να μη διαφημιστούν περαιτέρω στο όνομα του Παναιτωλικού. Ελπίζουμε η παρουσία στοο πάγκο των κ. Νταλακούρα, Ζαρκαβέλη και Παπαχρήστου να μην είναι ένα καλοσχεδιασμένο πλάνο για τη συνέχεια.
Και επειδή σε μια ομάδα οι λεπτομέριες κάνουν τη διαφορά δε γίνεται να μην αναφερθούμε σε λάθη του γενικού αρχηγού της ομάδας μας, κ Κωνσταντόπουλου. Παρότι τον σεβόμαστε για το ήθος και τη προσφορά του στην ομάδα δε μπορούμε να παραβλέψουμε τα εξής: Στο εντός έδρας μπαιχνίδι με την Α.Ε.Κ , στο ημίχρονο ο γενικός αρχηγός της Α.Ε.Κ έκανε στενό πρέσινγκ στο διαιτητή στο κέντρο του γηπέδου την ίδια στιγμή που ο κ.Κωνσταντόπουλος ήταν απών, στο ματς με τον Ολυμπιακό και ενώ οι παίχτες του Ολυμπιακού πανηγύριζαν στο κέντρο του γηπέδου προκαλώντας τον κόσμο μας σε ρόλο γενικού αρχηγού ο Παλαιολόγος τους απομάκρυνε ενώ ο κ. Κωνσταντόπουλος ήταν πάλι απών καθώς και στο ματς με τον Ο.Φ.Η που στην ώρα της αλλαγής του Ονουάτσι ο Αναστόπουλος μιλούσε στο ποδοσφαιριστή χωρίς τη παραμικρή αντίδραση του κ.Κωνσταντόπουλου που ήταν ωσεί παρόν. Για αποφυγή παρεξηγήσεων αυτό που ζητάμε δεν είναι η απομάκρυνση του από την ΠΑΕ αλλά η αντικατάσταση του από το πόστο αυτό.
Φυσικά και δεν παραγκωνίζουμε τις προσπάθειες που έγιναν στο πρόσφατο παρελθόν προκειμένου η αγαπημένη μας ομάδα να βρεθεί από τα αλώνια του Περιφερειακού στα «σαλόνια» της Σούπερ Κλίκας. Εννοείται πως καμαρώνουμε το ανακαινισμένο «κλουβάκι» μας που αποτελεί πια ένα μικρό στολίδι. Και πάνω από όλα είμαστε περήφανοι που μέσα σε αυτό το κυκεώνα της διαφθοράς, των στημένων, και των αρμάτων η ομάδα μας προτίμησε συνειδητά να στηριχθεί στις δυνάμεις της και μόνο σε αυτές. Για αυτό αποδίδουμε τα εύσημα στο ολιγομελές συμβούλιο όσο αφορά το οργανωτικό κομμάτι και επιθυμούμε να μείνουν προσηλωμένοι αποκλειστικά σε αυτό. Όσο αφορά το αγωνιστικό κομμάτι επιθυμούμε τη στελέχωση του από εννέα επιτέλους άτομα με τις ανάλογες ποδοσφαιρικές γνώσεις, διακριτές αρμοδιότητες και καθαρό ρόλο.
Όσο αφορά το φυσικό αρχηγό της ομάδας θέλουμε να πιστεύουμε ότι το κεφάλαιο Μάκης Μπλεβώνης δεν θα τελειώσει για τον Παναιτωλικό παρά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας. Πιστεύουμε πως άνθρωποι με το ήθος, τη ποιότητα, την αναγνωρισιμότητα και τις ποδοσφαιρικές γνώσεις του Μάκη Μπελεβώνη είναι απαραίτητοι για τη στελέχωση των προσώπων που ονειρευόμαστε για την επόμενη μέρα του Παναιτωλικού σε πιο χρήσιμα πόστα από αυτό του γενικού αρχηγού.
Κλείνοντας θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι λειτουργούμε πάντα με γνώμονα το καλό της ομάδας και σε αυτή τη δύσκολη στιγμή που το μέλλον είναι εξίσου σημαντικό με το παρόν. Με τη διάθεση των κατάλληλων αλλαγών από τη πλευρά της διοίκησης να κάνουμε τον υποβιβασμό μια κακή παρένθεση.
Υ.Γ: Μια ζωή εδώ από το πέταλο θα σου τραγουδώ….
Υ.Γ2: Σε Δ, Γ, Β εθνική δεν το μετάνιωσα στιγμή που πάντα ήμουνα εκεί…
Υ.Γ3: Στα αρχίδια μας και αν πέσαμε στη Β…
Υ.Γ4: Για τη πάρτη σου θα ξαναγυρίσω την Ελλάδα…
Υ.Γ5: Το ταξίδι θα αρχίσει ξανά…
Υ.Γ6:Από τη Θύρα 6: Ο ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΙΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΑΛΑΖΟΚΙΤΡΙΝΟΣ Ο ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ…
Warriors Gate 6
Αγρίνιο 30/04/2012
Αγρίνιο 30/04/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου