Ο Παναιτωλικός πραγματοποίησε μια καταπληκτική χρονιά και κατάφερε να κάνει πραγματικότητα κάτι που αποτελούσε για όλους μας διακαή πόθο για δεκαετίες τώρα. Να βρεθεί μετά από 34 χρόνια στην Ά Εθνική κατηγορία! Ο Παναιτωλικός αν και έκανε τις «κοιλιές» του, ήταν σε γενικές γραμμές σταθερότατος και αποτελεσματικότατος με ένα συμπαγές και φιλότιμο σύνολο που απέδωσε ένα μέσο όρο που κυμαινόταν μεταξύ μετρίων και πολύ καλών αποδόσεων. Αν και έχασε κάποιους βαθμούς στο απόρθητο φρούριο του που είναι η σκληροτράχηλη έδρα του (τρεις ισοπαλίες και μια απρόσμενη ήττα) παρόλα αυτά στα εκτός έδρας παιχνίδια δεν θύμιζε καθόλου την ομάδα του παρελθόντος με το γνωστό κόμπλεξ των εκτός έδρας παιχνιδιών μιας και κατάφερε να αποσπάσει δέκα(!!) νίκες και τρεις ισοπαλίες. Φυσικά θα πρέπει να αναφερθεί και η συμμετοχή των δυο προπονητών σε αυτή την τεράστια επιτυχία της ομάδας.
Και ενώ για το μεγαλύτερο διάστημα του πρωταθλήματος ακολουθούσε από την 2η θέση τον Π.Α.Σ γιάννενα τελικά κατάφερε τη τελευταία αγωνιστική να τον ξεπεράσει και να κατακτήσει τη 1η θέση και το πρωτάθλημα. Μια κατάκτηση που αποκτούσε ακόμη περισσότερη σημασία αφού επιτεύχθηκε απέναντι σε μια πολύ δυνατή ομάδα η οποία όμως τόσο άδικα κατάφερε να αποδράσει από το γήπεδο μας με την ισοπαλία με τον απαράδεκτο και αλησμόνητο εκείνο τρόπο της μη τήρησης του fair play στο παιχνίδι του 1ου γύρου. Ένα πολύ δυνατό παιχνίδι με φάσεις και από τις δυο ομάδες με τον Παναιτωλικό όμως να είναι σίγουρα και σαφέστατα καλύτερος.
Φυσικά η κατάκτηση του πρωταθλήματος συνοδεύτηκε και με μια σημαντικότατη εκτός έδρας νίκη μέσα στην εχθρική ηλιούπολη, απέναντι σε μια ομάδα που ο Παναιτωλικός τα λιγοστά χρόνια που βρέθηκε να παίζει στις ίδιες κατηγορίες μαζί της δεν είχε καταφέρει να κερδίσει εκτός έδρας (μιας και μέτραγε δυο ήττες και μια ισοπαλία).
Ο κόσμος του Παναιτωλικού φάνηκε πως είναι από τους πιο πιστούς μιας και συγκέντρωνε σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι αρκετές χιλιάδες φίλων και οπαδών του ενώ γι άλλη μια φορά απέδειξε ότι είναι από τους πιο εκδρομικούς στη χώρα μιας και βρέθηκε κοντά στην αγαπημένη του ομάδα στη τεράστια πλειοψηφία των εκτός έδρας παιχνιδιών και όσο και μακριά και αν ήταν αυτά, δημιουργώντας τις περισσότερες φορές τόσο ογκώδεις ποσοτικά εκτός έδρας κερκίδες όσο και ποιοτικές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου